زمانی برای نفس کشیدن

به گزارش بولتن نیوز،  ۳۱شهریور روز جهانی بدون خودرو است. روزی که از سال ۲۰۰۰، به صورت همزمان در ۴۰ کشور و ۱۵۰۰ شهر گرامی داشته می‌شود و همه ساکنان این شهرها تلاش می‌کنند استفاده از خودروهای شخصی را به حداقل برسانند.

از چند سال گذشته تا به امروز نیز این مراسم در ایران و شهر تهران اجرا می‌شود و مردم کشور ما هم به این کمپین جهانی پیوسته‌اند. در این کمپین، مردم تشویق می‌شوند سفرهای شهری خود را یا با استفاده از وسایل نقلیه‌ عمومی یا موسساتی که خدمات حمل و نقلی را برعهده دارند، انجام دهند و در صورتی که محل کارشان به محل سکونت نزدیک است، در خریدهای روزانه‌ خود، یا پیاده روی کنند یا دست کم، کمتر به سراغ خودروهای شخصی بروند و شیوه‌های دیگری را جایگزین خودروهای شخصی کنند.

اولین کمپین ملی بدون خودرو در سال ۱۹۹۷ در بریتانیا، توسط انجمن حمل و نقل محیط زیست افتتاح و در فرانسه در سال ۱۹۹۸ با شعار «من، بدون ماشین در شهر» دنبال شد و سرانجام در سال ۲۰۰۰ به عنوان یک ابتکار عمل، توسط کمیسیون اروپا در سراسر اروپا به رسمیت شناخته شد، کمپینی که به سرعت در میان مردم جا باز کرد و بسیاری از کشورها به آن پیوستند.

موضوع ترافیک، استفاده از خودروهای شخصی و آلودگی هوا در کشور ما هم یک چالش بسیار بزرگ است؛ حالا نگاهی به آمارهای مربوط به کشورمان می‌اندازیم؛ آمارهایی که بر اساس آن‌ها، تهران در میان ده کلانشهر پرترافیک جهان قرار دارد و باید حتما برای کاهش آسیب‌های ترافیک و آلودگی هوا در آن راه چاره‌ای اندیشید.

وزارت بهداشت در سال ۹۲ میزان مرگ بر اثر آلودگی هوا را سالانه ۴۴۰۰ نفر اعلام کرد. همچنین رئیس کمیته ایمنی و بحران شورای شهر تهران اعلام کرده است که خودروها مسبب ۷۵ درصد از آلودگی هوای شهر تهران هستند.

سال گذشته میزان شاخص آلودگی هوای تهران به ۱۵۹ رسید که بیش از سه برابر حداکثر مجاز سازمان جهانی بهداشت است. این سازمان به مردم تهران هشدار داد که غیر از موارد ضروری از بیرون رفتن از خانه و استشمام هوای خارج خودداری کنند؛ شهرهایی مانند اراک، اصفهان، مشهد و تبریز نیز هرسال بیش از ۱۰۰ روز خود را در آلودگی سپری می‌کنند.

همه این آمارها، در واقع هشداری هستند نسبت به وضع موجود و ضرورت تغییر در این شرایط که کلانشهرهای کشور با آن روبه‌رو هستند. شرایطی که کلانشهرهای کشور را در میان آلوده‌ترین و پرترافیک‌ترین شهرهای جهان قرار داده است و این موضوعات را به عنوان چالش اساسی در زندگی ما مطرح کرده است.

از سوی دیگر با آغاز سال تحصیلی جدید، ترافیک در کلانشهرها بیشتر از قبل شده و شرایط را بحرانی‌تر از پیش کرده است. بار دیگر مهرماه به جای بوی دوست داشتنی مدرسه، با بوی ترافیک و آلودگی آمده است.

به بهانه کمپین روز بدون خودرو، خوب است که ما هم به عنوان شهروندان مسئولیت پذیر برای کاهش آلودگی و پیوستن به این کمپین اقداماتی را انجام دهیم و گامی را برای بهتر شدن هوا، کاهش آلودگی و احترام به شهروندان برداریم.

استفاده از دوچرخه و وسایل نقلیه عمومی قطعا اقدامی اساسی در حمایت از کمپین روز بدون خودرو است، اما یکی از مهمترین اقدامات می‌تواند این باشد که بیاموزیم نیازی نیست برای هر کاری حتما از خودرو شخصی استفاده کنیم.

برای برون رفت از ترافیک راهکارهای مختلفی ارائه می شود اما همه کارشناسان معتقدند که بهترین راه، فرهنگسازی آن هم از طرف خانواده است.

فرهنگ سازی درست، حوادث رانندگی را به نصف کاهش داد

سردار محمدرضا مهماندار رئیس پلیس راهور تهران بزرگ در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: به نظر می‌رسد که اگر بخواهیم تحلیلی از ۱۵ سال گذشته در حوزه ترافیک داشته باشیم، واقعاً‌ هیچ شخصی به فکر بحث‌های فرهنگ‌سازی و آموزش ترافیک به‌صورت جدی نبود. کارهایی به صورت پراکنده انجام می‌شد، اما تقریباً می‌شود گفت از سال‌های ۸۲-۸۳ اتفاق‌های جدیدی در حوزه فرهنگ‌سازی افتاد.

وی افزود: ما دو بحث را به‌صورت جدی شروع کردیم اولا بحث همیار پلیس و دوم تیزرهایی که شخصیتش سیا ساکتی بود و خیلی مورد اقبال قرار گرفت. واقعا در آن دوران مردم به حوزه ترافیک علاقمند شده بودند و این مساله اثرگذار بود. چون یک شروع خوب و طوفانی بود، مردم هم علاقمند بودند و باعث اتفافات خوبی شد؛ مخصوصا در حوزه همیار پلیس، به عینه می‌دیدم که قبل از طرح همیار پلیس، مثلا بچه‌ها نمی‌توانستند با پلیس ارتباط برقرار کنند، ولی بعد از این طرح که خوب و با قوت هم شروع شد، بچه‌های دبستانی وقتی بنده را به‌عنوان پلیس می‌دیدند سلام می دادند و سعی در ارتباط برقرار کردن با پلیس داشتند. خب این مساله جدید و نویی بود و قبل از آن اصلا چنین چیزی را شاهد نبودیم که بچه‌ها بتوانند با پلیس ارتباط برقرار کنند و ارتباط صمیمی داشته باشند.

سردار مهماندار ادامه داد: در سال ۸۴ و ۸۵ نزدیک به ۲۷ هزار و ۸۰۰ نفر کشته در حوادث ترافیکی در سطح جاده‌ها و شهرها داشتیم که در سال‌ ۸۶ این عدد به ۲۳ هزار نفر و در سال ۹۰ این عدد به زیر ۲۰ هزار نفر رسید. تقریبا در ده سال گذشته تعداد خودروها ۲.۵ برابر شده و علی رغم افزایش تعداد خودروها، تصادفات کاهش پیدا کرد.

در واقع باید گفت کم توجهی به بحث آموزش ترافیکی بویژه در خانواده ها و مدارس، یکی از موضوعاتی است که باعث شده ما چندان با فرهنگ ترافیکی آشنا نباشیم و تمرکز بر روی این حوزه می تواند تاثیر بسیاری در کاهش رفتارهای اشتباه ترافیکی داشته باشد.