جشنواره نقش تنپوش با معرفی برگزیدگان، دفتر پنجمین دورهاش را بست.
به گزارش بولتن نیوز، سعید پورعلی - معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی - در اختتامیه جشنواره نقش تنپوش، اظهار کرد: پوشاک از نیازهای اولیه بشر است و مانند خوراک و مسکن اهمیت دارد. پوشاک در فرهنگ اصیل ایرانی، تنوع بسیاری دارد و این تنوع در میان طبقات اجتماعی، براساس جایگاه اقتصادی، سیاسی و جنسیتی کارکرد دارد.
او ادامه داد: تنپوش از انواع پوشش رایج مردم جهان است که روز به روز عمومیتر میشود. آنچه در بین اندیشمندان مردمشناس و جامعهشناس اهمیت دارد، توجه به پیامها، رازها و رمزهای موجود در انواع پوشش، بویژه تنپوش است.
وی بیان کرد: پوشش در لغت به معنی جامه و پوشیدن است. پوشیدن نیز به معنی پنهان کردن و نگهدارنده است. پوشش یکی از نمادهای فرهنگی و تمدنی بوده که علاوه بر تغییرات اجتماعی، بیانگر آن است که یک جامعه تا چه اندازه به وقار و پوشیدگی اهتمام دارد. شناخت ریشههای فرهنگی پوشش، نقش بارزی در افق فرهنگی جامعه میتواند داشته باشد.
او همچنین گفت: مسئله پوشش و نقوش، امری ساده و سطحی نیست که بتوان آن را صرفا سلیقه افراد دانست، زیرا سنت و باورها در آن منعکس شده است. تنپوش و نقوش منتشرشده روی آن، پیامآور تغییر است. انسان تا با فرهنگ خود وداع نکند، نمیتواند با پوشش و لباس خود وداع کند. فرهنگهای تمدنساز مثل ایران میتوانند با صلابت بدرخشند. این درخشش بدون توجه به تفاوتهای جمعیتی ممکن نیست.
پورعلی بیان کرد: امروزه پوشش به دو نوع انجام میشود؛ در روش اولی که کمیاب است، مشتری سفارش دوخت میدهد و در روش دوم، طراحان مدلهایی را به بازار عرضه میکنند و اشخاص بنا به سلیقه خود آنها را انتخاب میکنند. یکی از اساسیترین رسالتهای طراحان، پوشش با اشراف به ظرفیتهای منطقهای و ملی است که امکان شکلدهی به زبان پوشاک و عمق فرهنگی و هویتساز را فراهم میکند. این زبان شکل نمیگیرد مگر آنکه در ایدهپردازی، نوآورانه بودن را محور قرار دهیم. اگر این اتفاق مبارک فرهنگی شکل بگیرد، سلیقه اجتماعی نیز شکل گرفته است.
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی با بیان اینکه رعایت تناسب، هماهنگ بودن طرح، نقش و برش، زیبایی و اقتصادی بودن متناسب با شرایط این صنعت میتواند به موفقیت تولیدکنندگان بیفزاید، گفت: آنچه بیش از همه به سرعت فرآیند تولید کمک میکند، استفاده مناسب از امکانات داخلی است. امیدوارم این جشنواره در ایجاد این فضا سهم شایسته خود را ایفا کند.
بهزاد رشیدی - رییس جشنواره نقش تنپوش - نیز بیان کرد: در جشنواره نقش تنپوش با نوعی از پوشش که از لحاظ مختلف دارای اهمیت است، روبهرو هستیم. تیشرت یا تنپوش یکی از فراگیرترین پوششها در طول سال است. این نوع پوشش سهم قابل توجهی در بازار پوشاک 100 میلیارد تومانی دارد.
او ادامه داد: تنپوش، رسانهای فراگیر در فضای عمومی جامعه است که پیام را منتقل میکند. از طرفی، مولف فرهنگ ایرانی و اسلامی و نشاندهنده باورهای جامعه است که با نمایش تصاویر ناهنجار میتواند معرف گروههای منحرف باشد. بخش عمده لباسهای نامتعارف جامعه از طریق قاچاق به کشور وارد میشود که با تمام تلاشی که برای جلوگیری از آن صورت گرفته، همچنان ادامه دارد.
رشیدی با بیان اینکه سه راه حل برای این کار وجود دارد، توضیح داد: با برگزاری جشنوارهها و گفتوگو در رسانهها میتوان فهم عمومی را نسبت به این لباسها بالا ببریم. از طرفی میتوان از قابلیتهای هنر ایرانی و بویژه هنرمندان جوان استفاده و در طراحی، تنوع ایجاد کرد.
رییس پنجمین جشنواره نقش تنپوش بیان کرد: وجود ارتباط و تعامل بین هنرمندان و برندهای مطرح میتواند موجب طراحیهای متناسب با فرهنگ ایرانی و اسلامی شود. باید در رسانهها با گزارش، تحلیل و خبر به این موضوع پرداخت. ایجاد گفتمان و بسترسازی برای هنرمندان و همچنین کمک به پیوند هنر و صنعت میتواند به بهبود سبک پوشش کمک کند.
رشیدی اظهار کرد: ما در دبیرخانه جشنواره نقش تنپوش کارهای نکردهی زیادی داریم و امیدواریم تا رسیدن به اهداف جشنواره، این کارها را ادامه دهیم. ما در ارتباط هنرمندان با مراکز تولیدی و تجاری چندان موفق نبودهایم، اما در اینباره قولهای زیادی گرفتهایم. امیدواریم طرحهای برگزیده در این جشنواره خریداری و برای تولید انبوه به بازار عرضه شوند.
الهام زایجانی - دبیر پنجمین جشنواره نقش تنپوش - نیز بیان کرد: این جشنواره برای اولینبار در جهاد دانشگاهی هنر و در سال 1385 شروع به کار کرد. در دوره اول 130 اثر، در دوره دوم 180 اثر و در پنجمین دوره 450 اثر به دبیرخانه جشنواره رسید.
او افزود: تفاوت این دوره با دورههای قبل در این است که از همفکری داوران گذشته و اساتید دانشگاه هنر استفاده کردیم تا به جشنواره محوریت بدهیم. این جشنواره تا کنون بهصورت آزاد برگزار شده، اما امسال در آن به زندگی شهری هم پرداخته شده است، زیرا ارزشهای انسانی، آلودگیهای زیستمحیطی و موضوعهای آیینی، زندگی شهری ما را دربر میگیرد. به همین دلیل، این دوره از جشنواره با استقبال شرکتکنندگان مواجه شد.
دبیر چهارمین دوره جشنواره نقش تنپوش گفت: در این دوره فقط 350 اثر در حوزه شهری، به جشنواره ارسال شد. شبکهای دانشجویی را در سطح ایران تشکیل دادیم که دانشجویان ممتاز و اساتید برجسته دانشگاهها در شهرهای تبریز، شیراز، اصفهان، سنندج، کرج و تهران به ما متصل شدند. همچنین با توجه به کمبود امکانات در سنندج، کارگاه آموزشی از راه دور را نیز برگزار کردیم.
زایجانی اظهار کرد: ما برای اولینبار سعی کردیم از رسانهها استفاده و درباره جشنواره اطلاعرسانی کنیم. به همین دلیل از همه شهرها برای ما اثر ارسال کردند. همچنین برای تجاریسازی بخش صنعت و هنر نیز در بخش داوری سه برند صنعتی را در کنار خود داشتیم. در این دوره، کتاب مروری بر چهار دوره قبل را هم تدوین کردیم.
غلامرضا اکرمی - رییس دانشگاه هنر - هم بیان کرد: جشنواره نقش تنپوش جشنواره مهمی است، از این جهت که پوشاک، یکی از وجوه فرهنگی و تمدنی هر ملت است. یکی از ارکان مهم فرهنگ، پوشاک است که شاید به آن کمتر توجه شده است. در ارکان فرهنگ و تمدن، معماری و بعد از آن، ادبیات و در نهایت پوشاک، از دوران کهن تا کنون مورد توجه قرار گرفته است.
او ادامه داد: یک قوم و فرهنگ را به لباس میشناسند. بخش دیگر فرهنگ، خوراک است. شاید بیتوجهی ما به پوشاک موجب شده که لباسهای بیگانه به فرهنگ ما وارد شود و هر روز توسعه پیدا کند. ما در کشور، فرهنگهای گوناگونی داریم و هر فرهنگ، لباس خاص خود را دارد.
اکرمی گفت: اگرچه در بسیاری از شهرها فرهنگ پوشاک قومی از بین رفته و تحت تاثیر مد و لباس غرب قرار گرفته است، اما هنوز در برخی روستاها، زنان همچنان از لباس محلی استفاده میکنند. بخشی از آنها نیز عشایر هستند، با آنکه ضعیف شدهاند، اما هنوز پوشاک خودشان را حفظ کردهاند و این نشان از فرهنگ غنی ما دارد.
رییس دانشگاه هنر افزود: اگر همینها را بشناسیم و ارائه کنیم، نمایشگاهی غنی از لباس خواهیم داشت. مطمئنم غربیها به این فرهنگ جذب میشوند، اما متاسفانه نسبت به این مسئله بیتوجهی شده است. در چند سالی که آمریکاییها در افغانستان حاکم شدند، سالنهای مد را در آنجا ایجاد کردند. اگر فرهنگ خاص قوم خود را تبلیغ کنند، قابل قبول است، اما عدهای طرحهای جدیدی را ایجاد میکنند و مردم را به دنبال آن میکشانند. در حالی که لباس، مخصوص جغرافیا و اقلیم است. همانطور که معماری متعلق به اقلیم است، زبان و لباس هم متعلق به اقلیم خودش است.
در پنجمین جشنواره نقش تنپوش غزاله ارمی، مهبانو مختاری، یاسمین زهراییفر، فاطمه سادات اسمعیلزاده پاکدامن و شیرین کرهای شایستهی تقدیر شدند. همچنین یاسمن شاملو - رتبه سوم، مریم سادات ابطحی - رتبه دوم، ستاره زرگرانی - رتبه اول را در بخش صنعت بهدست آوردند. در بخش هنر نیز محمدمهدی پدرام - رتبه ی سوم، ستاره زرگرانی - رتبه دوم و مریم سادات ابطحی - رتبه اول را کسب کردند.