زیبا و مبهم با چشمان بسته

گروه سینما و تلویزیون: به پوستر فیلم «نگار» اثر رامبد جوان که نگاه کنی، سه عامل به ترتیب اهمیت دیده می‌شود: یک؛ عکس شخصیت اصلی فیلم که بیشترین سهم را بر گستره پوستر دارد. دو، لوگوي تایپ‌سفید کلمه نگار روی زمینه قرمز که اتفاقا ضعیف‌ترین عنصر بصری پوستر است. سه؛ لی‌آوت اسامی بازیگران و سایر عوامل فیلم با تنظیم چپ‌چین.

به گزارش بولتن نیوز، تصویر زنی با چشمان بسته که در سمت راست و نیمه تاریک چهره‌اش با پرهیبی١ از اسبی سرکش که به‌خوبی با سایه‌روشن صورت زن تلفیق شده مواجه می‌شویم و گل‌های رنگی تزیینی و شکننده در سمت چپ و عقب تصویر زن در تضادی آشکار با کلیت تصویر رؤیت می‌شوند. با چنین شرحی بلافاصله متوجه کانسپت مبهم این پردازش تصویری می‌شویم که اگر هر نوع ارزش هنری مفروض برای این پوستر قائل شویم- به دلایلی که این نوشتار کوتاه در پی آن است- کمترین ارزش ارتباطی و رسانه‌ای را دارد. فراموش نکنیم پوستر یک مدیای ارتباطی است که حتی اگر برای یک فیلم معمایی نیز تهیه شود، دلیلی وجود ندارد كه پوستر مربوطه نیز دچار ابهام و معما شود؛ البته پوستر چنین فیلم‌هایی باید در ارتباط تصویری بدون مکث و تعلل، کانسپت فیلم را منتقل کند؛ این موضوع نیازمند کمی توضیح بیشتر است: در فرایند ساخت فیلم، طراحی پوستر آخرین کاری است که عوامل تولید به فکرش می‌افتند که البته چاره دیگری جز این نیست؛ بنابراین دریافت مضمون فیلم - در اینجا مضمون معمایی- برای طراح پوستر، یک انتخاب آگاهانه و ازپیش‌دانسته است. یکی از نکات کلیدی برای ارزیابی یک فیلم که بتوان آن را در چارچوب مستطیلی پوستر به نمایش گذاشت، دقت در مفهوم کلمه پرمعنای «استنباط‌٢» است. با این نگره، هر پوستر به نوعی یک «دیداکشن» یا دریافت تیزهوشانه از هر سفارش ممکن است؛ اما فارغ از این مباحث ژرف، پوستر یک مدیای صرفا ارتباطی است که باید سراغ مخاطب بیاید و او را بدون لفاظی و ابهام، مجاب کند که برای چه فیلمی و چه محتوایی دیزاین شده است؛ هر توقعی خارج از این تعریف، با روح رسانه مدرن پوستر منافات دارد. به عبارت درست‌تر، مخاطب نباید برای فهم پوستر، به گونه‌اي که ممکن است برای فهم یک تابلوی نقاشی بکوشد، به زحمت بیفتد. باری، پوستر فیلم «نگار»، زیباست؛ اما نارسا. شاید مهم‌ترین و معمایی‌ترین امتیاز پوستر فیلم نگار، چشمان بسته شخصیت اصلی فیلم است.

پی‌نوشت:

 ١. پرهیب: شبح، سایه.

٢. استنباط: ادراک و دریافت معنی و مفهوم چیزی بر اثر دقت و تیزهوشی

(Deduction)

منبع: شرق