به گزارش بولتن نیوز، به نقل از سیکر، مصریها روز دوشنبه از مقبرههایی با بیش از 4000 سال قدمت رونمایی کرده و میگوید که این قبور متعلق به کسانی بوده که در ساخت "هرم بزرگ جیزه" شرکت داشتند. این اکتشاف جدید باعث شده تا نظریه عدم استفاده از بردهها در ساخت اهرام قوت گیرد.
مجموعهای از گودالهای به عمق 2.7 متر در مصر پیدا شده که دهها اسلکت کارگران اهرام را در خود جای داده و توسط شنهای خشک صحرا محافظت شده است. در کنار اسکلتها، ظروف مربوط به آبجو و نان تعبیه شده بوده که به منظور آسایش زندگی پس از مرگ کارگران همراه آنها دفع شده بود.
تمامی این مقبرهها که توسط آجر گِلی ساخته شده بودند، هفته گذشته و در پشت اهرام پیدا شدند. این محوطه در امتداد گورستانی واقع شده که در دهه 90 میلادی کشف شده بود و قدمت آن به دودمان چهارم مصر (2575 پیش از میلاد تا 2467 پیش از میلاد) برمیگردد، یعنی زمانی که اهرام ثلاثه در حاشیه قاهره امروزی ساخته شدند.
هِرودوت، تاریخ نگار یونان باستان، کارگران اهرام را برده خواند. مصر شناسان نیز بر این باورند که این افسانهی استفاده از بردهها امروزه توسط فیلمهای هالیوودی ترویج داده میشود.
گورستان ویژه کارگران اهرام نخستین بار در سال 1990 میلادی به طور تصادفی کشف شد. در آن سال یک گردشگر اسب سوار به دیواری برخورد کرد که بعدها مشخص شد یک قبر بروده است. زهی هواس، رئیس مرکز باستان شناسی مصر، میگوید: «اکتشافات اخیر نشان میأهد که کارگران مزد دریافت میکردند و برخلاف باور عمومی برده نبودهاند.»
هواس که در محل حاضر شده بوده در گفتگو با خبرنگاران گفت که این اکتشاف اطلاعات بیشتری در مورد سبک زندگی و خواستگاه کارگران اهرام به ما میدهد. وی همچنین گفت که کارگران از بین بردههای معمول در دوران فرعون استخدام نشده بودند. این کارگران از خانوادههای نسبتا فقیر در شمال و جنوب مصر استخدام شده بودند و به خاطر زحماتشان از آنها تکریم میشد؛ آنقدر که اگر کارگری حین کار جانش را از دست میداد، افتخار دفن شدن در نزدیکی "اهرام مقدس" را پیدا میکرد.
هواس معتقد است که نزدیکی به اهرام و شیوه دفن شدن و آماده کردن اجساد برای زندگی پس از مرگ این فرضیه را پشتیبانی میکند. وی میگوید: «اگر آنها برده بودند، محال بود که با چنین عزت و احترامی دفن شوند.»
در داخل این مقبرهها هیچ طلا یا کالای ارزشمندی یافت نشده که این کار برای در امان نگه داشتن اجساد از دست سارقین بوده است. نکته جالب این است که اسکلتها بر اساس باورهای مصر باستان در حالت جنینی دفن میشدند: سر به سمت غرب و پا به سمت شرق.
هواس میگوید مردانی که آخرین یادگار عجایب دنیای باستان را ساختند، کاملا منظم گوشت مصرف کرده و در شیفتهای سه ماهه کار میکردند. وی همچنین در ادامه میگوید که برای ساخت هر هرم به 10000 کارگر و 30 سال زمان نیاز بود. این میزان معادل یک دهم آن رقم صد هزار نفری است که هِرودوت پس از بازدید از مصر در سال 450 پیش از میلاد عنوان کرده بود.
هواس بر اساس مدارک و شواهد میگوید که حدود 10 هزار نفر در آنجا مشغول به کار بوده و روزانه 21 گاو و 23 گوسفند مصرف میکردند که مستقیم از مزارع به آنجا ارسال میشد.
عادل اوکاشا، مدیر حفاری محل اکتشاف، میگوید که گرچه آنها برده نبودند اما کارگری سختی را پشت سر گذاشتند زیرا میتوان آثار التهاب مفاصل را روی اسکلت آنها مشاهده کرد. علاوه بر آن، مهره پایینی کمرشان نیز از زندگی دشوار آنها حکایت دارد. وی در ادامه گفت: «استخوانهای آنها به ما میگویند که چقدر سخت کار کردهاند.»