یک گروه از محققان باکتری اقیانوسی بسیار کوچکی را کشف کردهاند که یکی از فراوان ترین میکروبها در سطح زمین بوده و به نظر میرسد در تنظیم اقلیم زمین نقش کلیدی ایفا میکند.
به گزارش بولتن نیوز، براساس مقاله جدیدی که در مجله Nature Microbiology به چاپ رسیده، این موجود زنده یکی از اعضای گروه باکتریهای Pelagibacterales است که حدود 500 هزار تا از سلولهای میکروبی موجود در یک قاشق چای خوری آب را به خود اختصاص میدهند.
دانشمندان بریتانیایی دانشگاه اکستر بر این باورند که این میکروبها با تولید دی متیل سولفید(DMS) به تثبیت و پایداری اتمسفر کمک میکنند. دی متیل سولفید یک ترکیب اورگانوسولفوره است و میتواند تشکیل ابر را تحریک کند و در چرخه بازخورد منفی که فرضیه CLAW نامیده میشود، یک عنصر ضروری است. این گاز با حرکت در فضای اتمسفر نخست شکلگیری رعد و برق مستمر را سبب میشود و پس از آن با فعل و انفعالات طبیعی، تودههای حجیم ابرهای باران زا را به وجود میآورد.
براساس فرضیه CLAW دمای اتمسفر زمین از طریق چرخهای که در آن نور خورشید سبب افزایش انواع خاصی از فیتوپلانکتونها میشود، تثبیت میشود. فیتوپلانکتونها باعث افزایش تولید ترکیبی به نام دی متیل سولفونیوپروپیونات(DMSP) میشوند. این ترکیب توسط میکروارگانیسمها تجزیه شده و دی متیل سولفید تولید میشود. دی متیل سولفید به نوبه خود قطرات ابر را افزایش میدهد. این قطرات ابر و بخار، میزان نور خورشیدی که به سطح اقیانوسها میتابد را کاهش میدهد. بر اساس تحقیق جدید، Pelagibacterales نقش مهمی در این فرآیند بازی میکند و میتواند به ایجاد مدلهای بهتر از نحوه تاثیر DMS بر اقلیم زمین کمک کند.
پیش از این دانشمندان بر این باور بودند که این باکتریها سهم مهمی در پایداری اقلیمی دارند و حالا دریافتهاند که چگونه با تولید این ترکیبات حیاتی بر اقلیم زمین تاثیر بگذارند.
این باکتریها در اقیانوس زندگی می کنند که از نظر مواد غذایی محدود است و یکی از کوچکترین ژنومها در بین موجودات زنده را دارند. چرا که ژنوم کوچک برای همانندسازی به منابع غذایی کمتری نیاز دارد. وقتی غلظت DMSP از یک حد آستانه بیشتر میشود، فرایندی در باکتری آغاز میشود که طی آن DMSP وارد یک مسیر متابولیکی شده و در نهایت منجر به تولید DMS میشود.
باکتریهای Pelagibacterales از طریق آنزیمی که پیش از این شناخته شده بود، DMS تولید میکنند. محققان دریافتهاند که این آنزیم در بسیاری از گونههای باکتریایی ساکن اقیانوسها وجود دارد. آنها میگویند این به آن معناست که ما تا پیش از این سهم باکتریها در تولید این گاز مهم و نهایتا تثبیت شرایط اقلیمی زمین را دستکم گرفتهایم.