آیا جامعه از ظرفیت متخصصان امر سیاست در انتخابات پیش رو بهره خواهد برد؟

گروه سیاسی - چیزی به آغاز ماراتن نفس گیر انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی باقی نمانده است و تعداد زیادی از شخصیت های بزرگ و کوچک علمی، سیاسی و فرهنگی در این انتخابات ثبت نام نموده اند. تعداد زیاد ثبت نام شدگان در انتخابات 7 اسفند، مدتی پیش حتی صدای گله ی برخی از ناظران انتخابات را هم در آورده است و این نشان دهنده ی شور و اشتیاق تعداد زیادی از افراد برای کسب یکی از 290 کرسی مجلس شورای اسلامی است.

واقعیت این است که در دیدگاه یک فرد حزب اللهی و معتقد به مبانی شرعی، انتخابات چیزی جز یک فرصت از ده ها و صدها فرصت ادای تکلیف در جمهوری اسلامی نیست و نیت از حضور در انتخابات نیز چیزی جز کسب رضایت الهی نیست. شهدایی چون دکتر عبدالحمید دیالمه و دکتر حسن آیت و دکتر حسن عضدی جان خود را به دلیل داشتن مواضع انقلابی و اصولی در مجلس تقدیم کردند و آن ها را می توان نمونه ای از این دست افراد تکلیف محور و مخلص دانست که در کشور ما و در مناصب کوچک و بزرگ کم نیز نیستند. اما...

به گزارش بولتن نیوز، اما در این جا یک سؤال مهم پیش می آید: آیا نیت همه ی افراد و احزاب از حضور در این ماراتن کسب رضایت الهی است؟! و یا صرف کسب قدرت سیاسی و نام و نشانی در این بازار سیاست؟ آیا در دنیای سیاست می توان این گونه صرفاً خوشبین بود؟

پاسخ را همه می دانیم و ما در این چند خط پیش رو و به شکل خلاصه مایلیم خود و شما را به یک دغدغه ی حیاتی و مهم انذار بدهیم.

واقعیت این است که جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر در شرایط ویژه ای به سر می برد. از یک سو در مناسبات بین المللی جبهه ی جمهوری اسلامی ایران چه در بعد منطقه ای و چه در بعد مسائل جهانی در حال استفاده از تمام نیروهای بالفعل خود برای تحکیم مواضع اصولی خود است.(مسئله ی سوریه، یمن، فشارهای آمریکا پس از توافق، کشتار شیعیان در آفریقا، تجزیه ی عراق، اختلاف نظر با ترکیه و ...) و از سوی دیگر در بحث داخلی مسئله ای به نام «نفوذ» به عنوان یک مسئله ی راهبردی از سوی رهبر انقلاب اسلامی مطرح گردیده است. ایشان مدتی پیش در دیدار با قرماندهان بسیجی فرموده بودند:

«من از چندی پیش مسئله‌ی نفوذ را مطرح کردم؛ نفوذ خیلی مسئله‌ی مهمّی است. نفوذ که ما میگوییم، حالا بعضی‌ها واکنش نشان میدهند؛ آقا! مسئله‌ی نفوذ جناحی شد، استفاده‌ی جناحی کردند؛ من به این حرفها کاری ندارم. خب، استفاده‌ی جناحی نکنند، بحث بیهوده درباره‌ی نفوذ نکنند، اسم نفوذ را بدون محتوای لازم مطرح نکنند؛ اینها را ما کاری نداریم ولی هر حرفی زده میشود، هر کار جدّی [میشود]، از اصل واقعیّت نفوذ غفلت نشود؛ غفلت نکنیم که دشمن درصدد نفوذ است.» (بیانات رهبر انقلاب در دیدار فرماندهان گردان های بسیج، ۱۳۹۴/۰۹/۰۴)

حال و با توجه به این شرایط بدون شک یکی از مهم ترین مداخل نفوذ پیش رو مجلس شورای اسلامی است. به قول مقام معظم رهبری آماج نفوذ «عمدتاً نخبگان، عمدتاً افراد مؤثّر، عمدتاً تصمیم‌گیران یا تصمیم‌سازان، اینها آماج نفوذند؛ اینها هستند که سعی میشود روی اینها نفوذ انجام بگیرد.» (همان)

با وجود آن که در ایران سلایق مختلفی چون اصول گرایان و اصلاح طلبان حامی جمهوری اسلامی وجود دارند و هر دو زیر چتر نظام سیاسی اسلامی تعریف می شوند اما جبهه ی استکبار هنوز هم به نفوذ در جریانات سیاسی و حمایت و معرفی از شخصیت های هم سوی خود به طور خاص در جبهه ی اصلاحات، دل بسته است. «پيتر هارل» عضو اندیشکده «مرکز امنیت آمریکای جدید» درباره ی بعد از توافق هسته ای توصيه كرده است: «با سرمایه‌گذاری روی توافق هسته‌ای باید به دنبال ایجاد اصلاحات سیاسی و تداوم حمایت آمریکا از فعالان حامی ایجاد اصلاحات در ایران بود.» (نفوذ؛ برنامه ی پساتوافق توافق آمریکا علیه ایران)

این ها همه نشان دهنده ی حساسیت بالای خطر پیش روست به طوری که یکی از کارشناسان و فعالین سیاسی چندی پیش از این موضوع تعبیر «فتنه ی 94» را نموده است و دلیل آن را سیل شرکت کنندگان قبلاً رد صلاحیت شده برای نام نویسی در مجلس و کسب رأی عنوان نموده است؛ با هدف آوردن فشار از طریق اجبار آن به تحمل بیشترین هزینه های ممکن در بحث تأیید یا رد صلاحیت های نامزدها.

حال با این شرایط راهکار چیست؟

به گمان ما در شرایط حاضر بهترین میانبر رجوع به نخبگان سیاسی آزمون پس داده و دلسوز است. همان طور که ما در انتخاب «اعلم» در بین مجتهدین به کارشناسان فقهی مراجعه می کنیم و همان گونه که توصیه های پزشک معالج خود را در موارد زیادی حجیت شرعی می بخشیم در این جا نیز نیاز است تا افرادی که خود اشراف اطلاعاتی و عمق تحلیل کافی را ندارند ریسک نکرده و به خبرگان امر رجوع کنند. بهتر آن است که تک تک ما یک خبره باشیم! و البته در این شرایط نیز باز مشورت با سایر خبرگان امر کاملاً به جایی بود چنان چه این دستور صریح قرآن کریم به پیامبر اکرم (ص) است؛ اما حال که همه خبره نیستیم باید حتماً به متخصص امر مراجعه کرده و از طریق رسانه هایی چون فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و یا دیدار چهره به چهره نظرات آن ها را حداقل شنیده و ارزیابی کنیم. اهمیت این موضوع حداقل از چند جهت است:

1.پنهان بودن سوابق در پشت شعارهای رنگ و وارنگ!

خیلی از جریان ها، احزاب نوپدید و افراد، نمونه ها و بدل های جریان های منحرف سابق اند که با ماسکی جدید وارد عرصه شده اند! خیلی از افراد دارای سوابق ضعیف مدیریتی و یا انحرافات خاصی هستند که جز افراد مطلع به سابقه ی آن ها اشراف ندارند.

2.کسب رضایت الهی و استفاده از علم عالمان صادق

اگر هدف ما از دادن رأی کسب رضایت خدای متعال است و قرار است تا رأی وسیله ی روی کارآمدن افراد مناسب باشد چه راهی بهتر از رجوع به افراد مطلعی وجود دارد که به سلامت نفس و صداقت نظر در بین مردم شهرت دارند؟ این هم راهی منطقی و هم وسیله ای برای کسب رضایت خدای متعال و هم وسیله ای برای کاستن بار سنگین تکلیف است!

حال باید بپرسیم که خبره و کارشناس در این زمینه دقیقاً چه کسی است و به که باید رجوع کنیم؟ به نظر این سؤال مهمی است. آیا خبری کسی است که تحصیلات سیاسی و ... داشته باشد؟ آیا خبره کسی است که صرفاً فرد مومنی باشد؟ آیا خبره سیاستمداران کارکشته را شامل می شود؟

امام خمینی (ره)، به عنوان حکیمی زمان شناس و سیاستمداری سلیم و آگاه این چنین می فرمایند:

«در تعیین رئیس جمهوری و وکلاء مجلس با طبقه تحصیل کرده متعهد و روشن فکر با اطلاع از مجاری امور و غیر وابسته به کشورهای قدرتمند استثمارگر، و اشتهار به تقوی و تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی مشورت کرده، و یا علماء و روحانیون با تقوی و متعهد به جمهوری اسلامی مشورت نموده (نمائید).» (اهمیت و جایگاه مجلس شورای اسلامی از دیدگاه حضرت امام خمینی (ره))

پس ایشان فرمودند با کسانی مشورت نمائید که:

1.    تحصیلکرده باشند. (طبیعتاً بهتر است تا جنس این تحصیلات به گونه ای باشد که در تشخیص مصادیق کاندیدای اصلح به فرد کمک مستقیم نماید. یکی از بهترین گزینه ها تحصیلکردگان علوم انسانی ای هستند که دارای سوابق رسمی و یا آزاد حوزوی و دینی نیز باشند. البته قطعاً منظور امام راحل عموم طبقه ی تحصیلکردگان بود. زیرا صرف تحصیلات صحیح علمی موجب نوعی تفکر منطقی و عمیق در انسان می شود.)
   
   
2.    روشن فکر متعهد باشند. منظور این است که تنها تعهد و یا روشن فکری کفایت نمی کند. تعهد بدون روشن فکری یا دید باز و انتقادی منجر به ساده بینی و افتادن در دام جهالت و فریب می گردد و روشن فکری بدون تعهد نیز منجر به فساد درونی انسان و کشیده شدن به مسیرهای غیر الهی می گردد.
   
   
3.    مطلع از مجاری امور باشند. شهید باقری شرط پیروزی را در جنگ داشتن اشراف اطلاعاتی کامل می دانستند و این شعار را بر سر در سنگر خود نوشته بودند: «صد در صد اطلاعات، صدر در صد پیروزی!»
   
   
4.    وابسته به قدرت های استعمارگر نباشند. نمی توان به افرادی که منافع کشورهایی چون آمریکا یا ملل اروپایی را منافع ملت و مردم خود در ابعاد مختلف، ترجیح می دهند اعتماد کرد.
   
   
5.    اشتهار به تقوی و تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی

انتخابات پیش رو فرصتی است تا با تهیه ی لیستی مکتوب و یا ذهنی از چنین افرادی، شبکه ای از متخصصان را برای رجوع در چنین مسائلی برای خود ایجاد کنیم! راستش نباید دست کم گرفت، شاید یک بار مشورت در یک موضوع با یک انسان بزرگ مسیر زندگی یک فرد یا حتی یک ملت را تغییر داده و رقم بزند!

سیدمجتبی نعیمی

محمدحسین نیکزاد