«من اجازه ندارم هیچگاه در کار شما دخالت کنم اما عاجزانه یک خواهش دارم؛ مگر نمیگویید برای شما حیثیتی است که به تیمهای عربی نبازید؟ مگر شکست مقابل آنها برای ایران غمانگیز نیست؟
پس خواهش ميكنم روي جلدتان اين سؤال را مطرح كنيد: آيا دوست نداريد تيمهاي عربي را ببريم؟»
به گزارش بولتن نیوز؛اين جملات را نزديك به يك سال و اندي قبل، كارلوس كروش در لابهلاي يك گفتوگوي مهم بر زبان آورد. وقتي روبهروي خبرنگار ما نشسته بود.
فلاشبكي به 5 سال قبل هم ميزنيم؛ به روزهايي كه هنوز قرعهكشي مرحله نهايي مقدماتي جام جهاني صورت نگرفته بود. آن زمان فرانك رايكارد، سرمربي سابق بارسلونا، سرمربي عربستان بود و كروش در دوران حضور در رئال، در الكلاسيكو دو بار مقابلش قرار گرفت. يك بار كروش برد و يك بار هم رايكارد. آن روز كروش در اولين مصاحبه بلندش در فوتبال ايران، به خبرنگار ما گفت: «عربستان... دوست دارم با اين تيم همگروه شويم. من يك بار به رايكارد در لاليگا باختم اما اين بار عربستان را هم در تهران ميزنيم و هم در خانهاش.»
كارلوس آن روز ميدانست در روز 8 فروردين 88 در آزادي چطور به عربستان باختيم و چطور بعدها رؤياي صعود به جام جهاني پرپر شد. كروش آمده بود تا يادگاري در فوتبال ايران بگذارد كه به اندازه آن روز 8 فروردين، فوتبال را به ياد غم و قصههايش نيندازد.
حالا در آستانه فصلي نو از فوتبال، فروردين ماه سال 95 قرعهكشي مرحله نهايي جام جهاني انجام ميشود. با سيدبندي فعلي، ايران با يكي از دو تيم امارات يا عربستان همگروه ميشود. يك بار ديگر جمله را بخوانيد؛ همگروهي احتمالي ايران و عربستان. چيزي شبيه جنگ انگليسيها و آرژانتينيها در جام جهاني 1978. جزيره فالكندي در كار نيست كه ايران و عربستان بر سرش جنگيده باشند اما اين سالها و اتفاقهايش، به شكلي پيش رفته كه اگر دو كشور در يك گروه قرار بگيرند، يكي از حساسترين بازيهاي تاريخ فوتبال خود را برگزار ميكنند.
بيشك همگروهي با عربستان و برد مقابل اين تيم ميتواند به كام ايرانيها خوش باشد و شكست مقابل اين تيم، مثل حادثه سال 88 بسيار تلخ و ناگوار خواهد بود. با شرايطي كه اين روزها تيم ملي دارد، همگروهي با عربستان شايد اتفاقات تلخي را رقم بزند. در حالي كه تيمهاي عربي و شرقي همچنان روي فوتبال سرمايهگذاري ميكنند و از حالا برنامههاي خود را چيدهاند، ايران همچنان در تعطيلات است.
كارلوس كروش ماههاست كه ميگويد تيم ملي امكانات ميخواهد اما همچنان ايران از داشتن يك زمين تمريني درست و حسابي محروم است. داستان لباسها هم كه با تمديد قرارداد آل اشپورت، باز تمديد شد و كفاشيان بيتوجه به اعتراض 3 ساله بازيكنان و مربيان، رأي به همكاري دوباره با اين برند داد. اردوها هم كه روي هواست. در اين شرايط، ايران ميتواند مقابل تيمهاي عربي و رقبايش موفق باشد؟
منبع:خبرورزشی