جذب حداکثری و دفع حداقلى، میراث مطهری برای اين عصر و همه اعصار تاريخ است

گروه فرهنگی، در سالگرد شهادت استاد مرتضي مطهری، بر آن شديم تا براي آگاهي از دلايل برخورد خشونت آميز مخالفان انقلاب و نظام و گروه هاي تروريستي با متفكران بزرگ اسلامي  و جهت اطلاع جوانان امروز كشور از مسائل سال هاي اول انقلاب، گفت وگويي با محمدتقى فرجى از متفكران علوم اسلامي و نظريه پردازان مسائل فرهنگى كشور داشته باشيم. در اين مصاحبه همچنين علل برخورد خشونت آميز مخالفان با متفكران معتدل و اهل مروت و مدارا مانند استاد مطهري را از منظر ايشان جويا مى شويم.  

به گزارش بولتن نیوز، فرجي رئيس و عضو هيئت علمى بنياد حكمت و انديشه است كه بيش از دو دهه در حوزه انديشه دينى و تحليل مبانى انقلاب اسلامى كند و كاو مى كند و در همين راستا آثار و تأليفات متعددى را از خود بجايى گذاشته است.

او سال ها ست كه به نقد و تحليل نظرات و ديدگاه هاى متفكران دينى و علوم فلسفى مى پردازد. و از جمله، كتاب هاى"اسلام و سكولاريسم"،"ديندارى و روشنفكرى" و " شرح عرفان و تصوف" و ده ها مقاله ديگر را در نقد نظريه صاحب تئوريك قبض و بسط شريعت نگاشته است.

وى نكات و مطالب شنيدني بسياري، بخصوص از تحولات سه دهه اخير و تحركات جريان روشنفكرى دينى و حوزه فعاليت انديشمندان ايراني و نحوه برخورد آنها با مسائل اجتماعي و سياسي دارد، در اين راستا و در گفت وگوی حاضر، پرسش هايي را با ايشان در ميان گذاشتيم و به طور مشخص علت برخوردهاي تند و خشونت آميز با متفكران و انديشمندان اسلامي و همچنين نحوه تعامل آنها و مداراي نظريه پردازان معاصر، با مسائل ايران و جهان را جويا شديم و نيز به برخي از مسائل حوزه فرهنگ و آسيب هاى فرهنگى در سال هاي اخير پرداختيم.

در اين گفت و شنود، ايشان علاوه بر اشاره اي كه به مسائل اول انقلاب و تفكر استاد شهيد مرتضي مطهري، داشت به نظرات و عملكرد برخي فعالان حوزه فرهنگ، رسانه و انديشه اسلامي در سه دهه اخير پرداخت و با ريشه يابي تفكر و نحوه عملكرد متفكران علون انسانى و فعالان سياسي و رسانه اي كشور، تفاوت رفتار آنها از نظر ميزان عقلانيت، اعتدال و ميانه روي و الزامات برخورد صحيح با مقوله خشونت و تحمل مخالفان را تفسير و تاكيد كرد كه از نگاه اسلام  و تفكر انقلاب اسلامي، مروت، مدارا و ميانه روي و رعايت اخلاق و ارزش هاى اخلاقى، فرض عين و عين صواب است.

 

 

در سالگرد شهادت استاد مطهری، لازم مى دانم علاوه بر بررسى تفکر و نقطه نظرات ايشان كه در حوزه های مختلف اندیشه اسلامی مطرح مى شود، به نحوه مروت و مدارای وى با صاحب نظران حوزه های مختلف اندیشه دینی و حتى  غیردینی و دانشمندان غربى اشارتى داشته باشم، تا بتوانيم به درك بيشترى از تأثير تعامل و تعاطی افکار در جامعه و متآثر از آن ايجاد همدلی و همزبانی داشته باشيم.

وجود متفکرانى مانند شهید مطهری که مرد مروت و مدارا و معمار اعتدال و تعامل بوده اند و البته در جامعه ما کم نبوده و نیستند، باعث مى شود که با وجود اختلاف نظر و تفاوت سلیقه، مردم عمومأ و نخبگان خصوصأ، در حفظ وحدت و ايجاد آشتى ملى و آرامش اجتماعى، هم دل و هم زبان باشند، مردم ايران به پيروى از انديشه اسلامى و تحت تعاليم دانشمندان مسلمان، علاوه بر اينكه از هويت دينى و امنيت ملى خود دفاع مى كنند و با هرگونه خشونت و جنگ هاى قومى و قبيله اى مقابله و از مرزهای ایران زمین و مناطق نزدیک به اين مرز و بوم صيانت و پاسدارى مى كنند، در مسير حركت بيدارى اسلامى، دست دوستان را مى فشارند و با دشمنان نيز گفتگو مى كنند. این مسئله نشان می دهد که ملت صبور و پایدار ما، اهل منطق و تعامل هستند و با اعتدال و میانه روی دشمنان را وادار به احترام متقابل می کنند.

شما نگاه كنيد، به جز چندين و چند ترور كور توسط منافقين كور دل و تحركات گروهك فرقان و توطئه هاى گروه هاى چپ، نيز فجايع ناشى از جنگ تحميلى عراق بر عليه ايران كه تمامأ بر با حمايت استعمار و استكبار جهانى، در أوائل پيروزى انقلاب، بر ما  تحميل شد،  در ايران کمترین أثرى از خشونت و ترور ديده نمى شود و مردم در صلح و صفا زندگى مى كنند. نعمت وجود امنيت و آسايش در كشور ما، ناشى از حاكميت انديشه الهى، هدايت هاى رهبرى دينى و مراجع عظام و درس هاى متفكرانى مانند مطهری است. شهید مطهری مظهر اعتدال و میانه روی و طرفدار حضور اندیشه های مختلف در جامعه بود و تفکر پوياى مطهرى، مصداق اسلام رحمانی و رحمانيت اسلامى است. بامردم و اندیشمندان حوزه های مختلف روشنفکری دينى تعامل مى كرد و حتى به پیروان ادیان دیگر هم احترام می گذاشت و هيچ مانعى برای طرح اندیشه اغيار قائل نبود.

همین تفکر اسلام ناب و جذاب مطهری و تأثير و نفوذ كلام فوق العاده او در جوامع اسلامى و در مبان مسلمانان بود که باعث شد گروه های تندرو و تروریستی نتوانند با او و طرز تفکر و روش اعتدال، میانه روی  و حق طلبی او مقابله كنند و چون در رويارويى با مطهرى، به قولى كم آوردند و هيچ حرفی برای گفتن نداشتند، سرانجام در برابر انديشه تابناك او زانو زدند و از سر ضعف و استيصال مغز متفكر مطهرى را هدف گلوله قرار دادند. مطهری در حقيقت شهيد را مبارزه با استبداد، خودكامگى، تحجر، تساهل، وهابيت، تكفير، ترور و در يك كلمه اسلام آمريكايى بود. و این مهم از جمله اهم امهات و ادله معلوم و مبرهن افراد و جريانات تمامیت خواه و افراطی، براى هدف قرار دادن انديشه نورانى مطهرى و به زير كشيدن انديشه دينى است.

 

گروه های تندرو و تكفيرى، براى دستيابى به اهداف مادى خود، نظريه هدف وسيله را توجيه مى كند را دنبال مى كنند و در اين مسير مى كوشند، اسلام هاى بدلى يعنى اسلام أمريكايى را در مقابل اسلام اصلى يعنى اسلام ناب محمدى(ص) قرار دهند. اسلام تحجر، اسلام خشونت، اسلام وهابيت، اسلام بدعت و اسلام ترور و خون ريزى را ترويج مى كنند، تا بدينوسيله از يك سو، اسلام را بد نام  نشان دهند و از سوى ديگر در مقابل اسلام راستين مى ايستند، و وهابيت امروز درست همان كارى را انجام مى دهد كه در صدر اسلام خوارج نهروان يعنى مارقين و قاسطين و ناكثين، در مقابل على (ع) انجام مى دادند!

خوارج به نام اسلام، در برابر اسلام قد الم كردند و مقابل حجت حق ايستادند و قرأن را بر سر نيزه بردند! شما ببينيد اخيرأ يك مشت وهابى بى دين در حكومت نامشروع عربستان و با تابلو دين و ديندارى، به طور شبانه روز، مردم بى دفاع يمن را به خاك و خون مى كشند و در اين جنايات قرون وسطايى، حتى روى مغول را سفيد كرده اند! آيا اين اسلام است!؟ آيا پيامبر اسلام، كه پيامبر رحمت و رسول رحمةاللعالمين، و پرچم دار " أشداء اللكفار و رحمابينهم" است و به عنوان طلايه دار اسلام رحمانى و رحمانيت اسلامى مطرح مى شود، جنگ أديان و مذاهب و برادر كشى توسط مدعيان دروغين خادم الحرمين را مى پذيرد!؟ راستى چرا و چگونه است كه آل سعود به جاى مقابله با كفار، با همدستى كأفران، مسلمانان را مورد آماج حملات خود قرار مى دهد!؟ قبلآ گفته ام و باز هم مى گويم، من صداى شكستن استخوان هاى آل سعود را مى شنوم و سرنگونى حكومت سعودى ها در عربستان قريب الوقوع خواهد بود.

 

آنها از افکار معتدل، عقلانى و فرا جناحى امثال مطهری وحشت داشتند، زيرا مطهری هرگز خود را در حصار تنگ و بسته جناح هاى سياسى محبوس نمى كرد، بلكه فراتر از احزاب و جناح ها، به ارتقاء سطح دانش و بينش انسان و جامعه مى انديشيد. تفکر مطهری به اسلام و اندیشه دینی و گروه های مختلف فرهنگى و سیاسی که در جهت حفظ حقوق ملت تلاش مى كنند، احترام می گذاشت و درعین حال ضمن دفاع از احكام اسلام و انديشه اسلامى، با هرگونه انحراف و القائات منفى و مخرب، مقابله مى كرد. مطهری اندیشه دینی را به معنای واقعی کلمه مورد توجه قرار می داد و به همان نسبت در جامعه دينى تاثیرگذار بود و گرايش هاى مختلف، با هر نگاه  و دیدگاهی مطهری را به عنوان يك انديشمند دينى قبول داشتند و به او احترام می گذاشتند. اما گروه هاى فشار و خشونت طلبان آن روز که امروز با نام داعش، القاعده، طالبان و.. ظهور یافته اند، تاب تحمل مطهری را نداشتند و لذا فکر و مغز ایشان را نشانه گرفتند. 

 

نشر اندیشه مطهری در جامعه، باعث تقويت پايه هاى ايدئولوژى و ديندارى معرفت انديش بود، و از آنجا كه مطهرى با هرگونه انحراف عقيدتى مخالفت مى كرد، گروه هاى تندرو و تروريست ها، هيچ شانسى براى بقاء نداشتند، زيرا ريشه هر خشونتى در تند روى و زير پا گذاشتن موازين اخلاقى و قانونى است.

امام خمینی(ره) در پاسخ به نامه آیت اله مشکینی مرقوم فرمودند،"به جوانان انقلابيم بگویید تندروی عاقبت خوبی ندارد و اگر جذب حضرات جامعه مدرسین نشوید، گرفتار اسلام آمریکایی می شوید". این سخن امام(ره) در شرایطى مطرح شد که عده ای از جوانان نوعا صادق و دلسوز، از سر برداشت هاى شخصی و جناحی تصمیم گرفته بودند که محافل و مجالس كسانى را كه برنمى تابند، به تشخیص خود به هم بزنند و نمونه بارز آن ايجاد اختلال در يكى از سخنرانى هاى مرحوم آقاى فاكر توسط جوانان تند رو جناح چپ بود.

منظور من از این سخن این است که مرحوم مطهری در اهل مروت و مدارا بودند و هرگونه تندروى را رد مى كردند و حتى به نظر مخالف احترام می گذاشتند. مطهرى هم نشینی و مشورت با کسانی که اسلام و جمهوری اسلامی را قبول داشتند منع نمی کردند، بلکه همه را براى مشاركت در امور كشور تشویق می کردند. مطهری معتقد به جذب حداكثرى و دفع حد اقلى بود و جاذبه را بر دافعه ترجیح می داد. دافعه آخرین اقدام ایشان بود و نه اولین اقدام او، یعنی گفت وگو و تعامل را بر تنگ نظرى و اختلاف مقدم می داشت. همان طور كه اسلام مى گويد، باید بنا را بر صحت مطلب گذاشت، مگر این که  عکس آن ثابت شود. مطهرى هم عقيده بر اين است كه در مبانى تئوريك بايد نيمه پر و خالى ليوان را به طور تؤامان ديد.

 

 

واقعیت مطلب این است که ما و صاحبان علوم و تخصص ها، به طبع برخوردارى از دانشمندان بزرگ و حضور نخبگان، متفکران و فرهيختگان جامعه، در توليد علم، تكنولوژى و فن آورى مؤفق بوده ايم، اما به علت اينكه در عرصه عمل و مدیریت اجرایی و در ميان كارگزاران ميدانى، استفاده حداكثرى از توان علمى و عملى و ملزومات علوم و تخصص ها نشده و نمى شود، همچنان با پاره اى از ضعف ها و نارسايى ها دست و پنجه نرم مى كنيم. البته در اين مورد ما یک مشکل اساسی ديكر مواجه هستيم و آن اين است كه به دانشمندان و صاحبان کرسی های تخصصى ها و عرصه تخصص ها، كماهوحقه توجه کافی و وافى نمى شود.

نخبگان جامعه، از خلاء هاى ناشى از عدم برخوردارى از اطاق هاى فكر، كرسى هاى نقد و نظر، شورا و مشورت و هم انديشى مدنى، رنج مى برند. اين در حالى است كه استفاده  از خرد جمعى، باعث شكوفايى سطح فكر و تظر و توسعه همه جانبه كشور مى شود. مشاوره نشانه ضعف مدیريت نيست، بلكه از نشانه هاى قوت و كارآمدى مديريت است.

اگر در كشور ما، مدیران از طريق ضابطه و نه رابطه و سوابق كارى و تخصصى، به کار گرفته شوند، محققأ بسيارى از مشكلات كنونى در جامعه وجود نمى داشت، دستاوردهاى مهمى نصیب ملت ما شده است اما به خاطر عدم استفاده از دانش متخصصان داخلى و توجه نكردن به تفكر و توليد ايرانى، گرچه كارهاى لازم بسيارى انجام شده و مى شود، اما بسيارى ديگر از كارهاى كافى باقى مانده است و لذا رشد و توسعه كشور در حد انتظار نبوده است. شايد بتوان گفت كه الزامأ همه  مدیران ما در اعمال مديريت خود تقصیری نداشته اند، اما به گمان من حتما قصور داشته اند. بنده معتقدم که در زمینه های فکری و اندیشه ورزى، ما خوب کار كرده ايم، اما در مرحله اجرا با مشکل مواجه هستيم. هر چه در مباحث تئوریک و قبظ و بسط مبانی نظری خوب و عالی کار کنیم و تولیدات خوبی داشته باشیم، اما در عرصه عمل از مدیران ضعیف و متوسط استفاده شود، باعث می شود که نتیجه امور مربوطه، کمتر از انتظار ما باشد.

زیرا در چنین شرایطی، مدیران سلایق شخصی و جناحی خود را جایگزین تولید علم و عمل می کنند در نتیجه مقصود و هدف نخبگان حاصل نمی شود.  

 

دخالت هاى قدرت هاى استعمارى در كشور ما بويژه بعد از پيروزى انقلاب، بر كسى پوشيده نيست. جنگ تحميلى و حمايت هاى پيدا و پنهان دولت هاى غربى و شرقى از صدام، پشتيبانى سرويس هاى امنيتى قدرت هاى خارجى از تروريست هاى داخلى، وضع تحريم هاى ظالمانه و اكنون مزاحمت هاى معلوم و مبرهن به بهانه كنترل تسليحات هسته اى همه در راستاى مقابله با حركت بيدارى اسلامى و دشمنى با انقلاب صورت مى پذيرد. بررسی های سياسى و  امنیتی، نشان مى دهد كه خط نفوذ و به تعبیر امام (ره) نفوذ مارهای خوش خط و خال و افراد و جرياناتى که به این طرف و آن طرف وابسته بودند و حتى كسانى كه در ظاهر از انقلاب حمايت مى كردند و در سطوح بالاى كشور توانسته بودند پست و مقام بگيرند، بسيار مأثر و خطرناك ظاهر شد،  چهره هايى كه به انقلاب اسلامی عقیده نداشتند، اما براى تصاحب قدرت و حفظ منافع مادى خود، وارد میدان ها ى سياسى و رقابت هاى انتخاباتى شدند و در گرماگرم چالش ها و ديالوگ هاى انتخاباتى با راه انداختن گرد و خاک و گل آلود کردن آب، ماهى مراد خود را مى گيرند، باعث شد که ما در مواردى از مسیر اصلی انقلاب فاصله بگيريم، كسانى كه خبره اند و خبرويت دارند، مى دانند من چه مى گويم!؟

بسيارى نیروهای اصلی نظام و مسئولين متعهد و متخصص كشور، کار و مسئوليت خود را بخوبى انجام دادند و انجام مى دهند، ولی هنوز هم هستند كسانى كه در حوزه عمل و اجراى مديريت، درگیر رقابت های سیاسی و منافع جناحی و رابطه و رانت و... شده و مى شوند كه اين مسئله همچنان جزء موانع باز دارنده در اصلاح ساختار مديريت اسلامى و شيوع فساد و شروع مفاسد سياسى و اقتصادى مى شود. من طى نامه اى از رييس جمهورى محترم خواستم دولت و دولت مردان را از تئورى پردازى بر حذر دارند، زيرا اگر دولت درگير مسائل تئوريك شود، از كار اصلى خود كه تمشيت و معيشت اين ملك و ملت است باز مى ماند، به تعبير رهبرى، مسئولين اجرايى كشور بايد وارد ميدان شوند و از وقوع و تشديد مفاسد جلوگيرى كنند، مگر دولت روزنامه است كه سر و صدا مى كند آى دزد!؟

به نظر من، تفکر امام راحل و امام حاظر (ره) و شهید مطهری مبنى بر مروت با دوستان و مداراى با دشمنان و وحدت و همدلی و همزبانی بين مسئولين و مردم، مى تواند جمهوری اسلام را از مسیرهای سخت صعب العبور عبور دهد.

 

 

در این سه دهه کارهای بسیاری صورت گرفته است، ولی کارهای بسیار دیگری هم هست كه بايدانجام شود، تا بتوانيم به حد کفایت برسيم، چه بسا كارهايى كه بايد انجام نمى شد و شد و چه بسا كارهايى كه بايد انجام مى شد و نشد!؟

گذشته چراغ راه آينده است و ما باید با تلاش ها و فعالیت هاى مضاعف و كار و پایداری و اهتمام به توانايى و توليد داخلى، در عرصه رقابت هاى جهانى بدرخشيم، رعايت اخلاق حكومتى توسط حاكمان و دولت مردان و عمل به قانون اساسی، يكى از بهترين راه هاى مؤفقيت هر حكومت و دولتى است. بعضى از مسئولين قبل از مسئوليت بر طبل اخلاق و قانون و پاكى و پاك دستى مى كوبند، اما بعد از مسئوليت ١٨٠/. درجه تغيير مى كنند!

مديريت كلان كشور با شعار و حرف هاى شيك و بزك شده انتخاباتى راه به جايى نمى برد، وقتی مسئولى  تغییر می کند، در ابتداى مسئوليت خود، همه مشكلات را به مسئول قبلى نسبت مى دهد، بعد از مدتی شروع مى كند به وعده دادن و چنين و چنان گفتند و در پایان،  کارها را به مسئول بعدی موکول می کند! و این رویه نامبارك، باعث مى شود که ما هميشه و در همه جاى مديريت، شاهد یک دور تسلسل و حركت معكوس مدیریت باشيم. اين در حالى است كه اگر ما بر اساس تفکر اسلامى، به كار و توليد داخلى، توجه كنيم و قانون را به درستى اجرا نمائيم و دست در دست يكديگر، در سال دولت و ملت، هم دلى و هم زبانى، بيش از پيش بكوشيم، نتیجه طور دیگری حاصل می شود و دستاوردهای مهمى را به دست مى آوريم.

 

با توجه به شرايط جهان جديد و به اصطلاح نظم نوين جهانى و طرح خاورميانه بزرگ، همچنين مسائل عراق و افغانستان و سوريه و عربستان و يمن، نيز فعال شدن گروه هاى تكفيرى و تروريستى در منطقه، من فكر مى كنم همه باید گرد عمود خیمه نظام، متحد و يكپارچه براى مصالح، منافع و امنيت ملى اين ملك و ملت تلاش کنيم. و باور داشته باشند که براى حل مشكلات كشور و مردم، هیچوقت دیر نیست و همیشه می توان برای مردم و براى بهتر زندگى كردن آحاد ملت کار کرد. مدیریت قوى و كارآمد مديريتى است كه قبل از هر چيزى به وظيفه ذاتى خود عمل كند. از جمله وظايف ذاتى دولت ها، ايجاد فضاى آرام و به دور از التهاب و تنش و آبادانى كشور و رفاه مردم است. حل مسائل و مشكلاتى از قبيل تورم، گرانى، بيكارى، اشتغال و ازدواج، اين روزها به گمان من جزء بديهى ترين وظايف دولت و دستگاه هاى مربوطه است.

عبور از اختلافات دشمن كيشانه و برقرارى آشتی ملی، در پرتو نقد مشفقانه و همدلی و همزبانی، مى تواند موجبات تقويت محورهاى رشد و توسعه كشور را فراهم آورد. همه باید شکر گذار نعمت امنيت ملى و قدرت بازدارنده جمهورى اسلامى ايران در منطقه و جهان باشيم، زيرا امروز كشور ايران يكى از امن ترین کشورهاى منطقه است. به لطف پروردگار قادر متعال و به برکت خون شهیدان و دعاى قائم آل محمد(ص) بسیاری از سختی ها را پشت سر گذاشته ایم.

 

 

خط امام (ره)  و رهبرى و افكار مطهرى، به هيچ وجه تند روى و خشونت، به نام اسلام و انقلاب اسلامى را بر نمى تابد. بزرگان ما متأثر از اسلام و قواتين اسلامى، توصيه به رعايت موازين اخلاقى و قانونى مى كنند. از جمله مهمترين دستاوردهاى انقلاب و انديشه متفكران ما، التزام عملى به اخلاق و قانون است و همه كسانى كه اصل نظام و قانون اساسى را قبول دارند، مى توانند در اركان قدرت و معادلات حكومت مشاركت نمايند. واقعیت این است که بعد از شهادت مطهری حوزه های علمیه و دانشگاه های ما متفکرین ارزشمند ديگرى را به جامعه معرفی کره اند، اما با شرایط استثنایی که از شهید مطهری سراغ داريم،  کمتر کسی را می توان یافت که همه جوانب و ویژگی هاى ايشان را داشته باشد و مثل شهید مطهری جامع الاطراف باشد. امام (ره) در مورد شهید مطهری تاکید داشت که او در تمام حوزه های اندیشه اسلامی، فردی متبحر و مجرب بود و آثار مطهرى تمامأ مورد تأئيد ايشان بود. مطهری به جذب حداکثری و دفع حد اقلى، حقيقتأ اعتقاد داشت، در حالی که برخی از صاحب نظران و فعالان سیاسی امروز، متأسفانه به دفع حداکثری مى انديشند!

به نظر من نخبگان جامعه و صاحبان افکار مثبت و سازنده كشور، با هر دیدگاه و سليقه اى چه در داخل  و می توانند در عرصه های كار و تلاش و براى ساختن ايرانى آباد و سر آمد،  تاثیر گذار باشند. باید با جذب حداکثرى، متفکران را گردهم آوریم و متخصصان کشور را دعوت به کار و تلاش کنیم و با جلوگيرى از فرار مغزها و استفاده بهينه از متخصصان و نخبگان داخلی، از توانمندى و اقتدار كشورمان پاسدارى نمائيم.

 

 

ملاک و معیار قانون است و کسی نباید فراتر از قانون عمل کند. برخوردهای سلیقه ای، جاى خود را به قانون و قانون گرايى دهد و بى نظمى، به نظم و انظباط مبدل گردد. هرگونه آنارشيسم و هرج و مرج، از نظر معادلات اصلی نظام، يقينأ نه مشروعيت دارد و نه مقبوليت و نباید عده ای فراقانونی عمل کنند و يا مسئولان بتوانند قانون را دور بزنند.

اگر کسی، يا كسانى سخنی می گويند و يا مرتكب عملى مى شوند که مغاير قانون است، باید دادگاه و نهادهای نظارتی و انتظامی رسیدگی کنند و البته نتيجه رسيدگى مطروحه را به سمع و نظر مردم برسانند، تا براى همگان درس عبرت باشد.

جوانان در هر جامعه اى ارزشمند ترين قشر آن جامعه محسوب مى شوند و چالش هاى آنان را بايد جدى بگيريم و به پرسش هاى آنان پاسخ دهيم. حفظ هويت دينى و ملى، كم تر كردن فاصله شعار تا عمل متوليان كشور، تطبيق مبانى تئوريك با ميادين عملى كارگزاران، بطورى كه هريك ديگرى را خنثى نكند، از ملزومات حل مشكلات جوانان و جلب نظر آنان است.

من اخيرأ با يكى از عالمان دينى صحبت مى كردم، به او گفتم كه اگر مسئولان اجرايى كشور به وظيفه خود عمل نكنند، ما هرچه در عرصه تئورى بگوئيم و بشنويم و حتى از آموزه هاى دينى و دين معرفت انديش سخن بگوئيم، راه به جايى نمى بريم، زيرا جوانان به ما مى گويند، مگر ته حرف هاى شما تئوريسن ها، اين چيزى است كه الآن به عنوان دولت اسلامى مى بينيم!؟  فساد اقتصادى، رانت، ارتشاء، آلودگى به زخارف دنيا، دست درازى به بيت المال مبارك مسلمين... و بلاخره نشستن رابطه به جاى ضابطه، مسئله قبض و بسط تئوريك را با مشكل جدى مواجه مى كند.

 

 

من قيلأ در كتاب "وفاق عشق، شرح عرفان و تصوف" به موضوع عرفان اسلامى و عرفان هاى بدلى و عارف نمايان متفرعن پرداخته ام، اما اكنون به مردم و جامعه زنان و جوانان بطور مشخص تر عرض مى كنم، بايد مراقب دزدان انديشه و اعتقادات مذهبى خود باشيم، اين دكان و دستك هايى كه اخيرأ به نام كلاس هاى عرفان در گوشه و كنار جامعه راه انداخته اند، تحقيقأ از حقيقت عرفان و روش و منش عرفان اسلامى و عارفان مسلمان، نه تنها كيلومترها با اسلام فاصله دارد، بلكه كاملأ در مقابل اسلام و است، شيطان از سر استدراج در انسان نفوذ مى كند، اين ديدگاهى كه اخيرأ در برخى جوانان پيدا شده كه مى گويند، ما اسلام را به اين معنا كه مثلأ احكام حلال و حرام، محرم و نامحرم، امامت، ولايت، روحانيت، جهاد، نماز، خمس، ذكات، حجاب و ... دارد، قبول نداريم، اما خدا را قبول داريم، از تراوشات عرفان هاى بدلى است كه رفته رفته در افكار جوانان ما رسوخ كرده و صد البته و هزار افسوس كه متوليان امور هم نمى گويند بالاى چشم آقايان عرفان هاى بدلى ذابروست!

 

 

در باره ماهواره ها و شبكه هاى اجتماعى، مهمترين مطلبى كه مى توانم بگويم، مسئله خطر نفوذ فرهنگ هاى مبتذل خارجى در درون فرهنگ اصيل بومى است. و اين يعنى همان تهاجم فرهنگى! فراموش نكنيم كه اولين قدم براى استعمار هر ملتى استعمار فرهنگى آن ملت است و استعمار فرهنگى اين روزها با اسلحه و جنگ هاى نظامى انجام نمى شود، بلكه از طريق جنگ نرم و رسانه هاى مجازى دنبال مى شود. شما ببينيد با شبكه هاى مجازى و ايجاد ارتباطات نامشروع، چه فجايعى كه رخ نمى دهد!؟ و يا از راه نفوذ فيلم ها و سريال هاى فاسد چه مفاسدى كه در جامعه ايجاد نمى شود!؟ از جمله ادله به سردى گرائيدن كانون هاى گرم خانواده و افزايش طلاق و كاهش ازدواج، همين نفوذ تدريجى شبكه هاى اجتماعى و ارتباطات غير مجاز و عدم مميزى لازم و پخش و تماشاى برنامه هاى انحرافى ماهواره ها است.

​

 

بر اساس ديدگاه هاى مطهرى و انديشه پوياى او، ايجاد ميزهاى هم انديشى و تشكيل اطاق هاى فكر، از بهترين راه هاى ارتقاء سطح بينش و علمانيت جامعه است، همين امروز شما در بولتن تصميم بكيريد، هر هفته و يا حد اقل هر دو هفته يك بار با متفكران و صاحبان نظر گرد هم بيائيد و مشاوره كنيد، امام على (ع) مى گويد در مشورت با افراد در حقيقت در عقل آنها شريك مى شويم. جامعه فكرى ما امروز با ركود و سكوت و نخوت مواجه شده است، اصحاب رسانه اين قضا يعنى فضاى انديشه و انديشه ورزى و گفتمان علمى را باز كنند.

 

 

 

تند روى هاى برخى رؤساى جمهورى و بعد پس گرفتن حرف هايشان با سكوت، فرق ديالوگ هاى عقلانى و روش هاى پوپوليستى را نشان مى دهد. يكى از فرق هاى ما با دشمنانمان اين است كه ما اول حرف مى زنيم و بعد كه نمى توانيم به حرف هاى خود عمل كنيم، حرفمان را با سكوت و يا توجيح پس مى گيريم، اما آنها حرفشان آخرين عملشان است. 

ما بايد حرف خوب و كار مثبت را حتى از چين و ماچين بياموزيم و تندروى هاى كاذب مكاتب پوچ و انحرافى را از هر قرائنى رد كنيم و با هوشيارى كامل در مقابل شبيخون فرهنگى دشمن بايستيم. 

بله بسيارى از مشكلات و نارسايى هاى كنونى در كشور ما، ناشى از خلاء اخلاق و قانون گريزى توسط كسانى است كه نوعأ يا قانون را بر نمى تابند و يا آراء و نظرات خود را بر رأى قانون ترجيح مى دهند. و البته مفاسدى از قبيل خودكامگى، روابط نامشروع، رانت، ارتشاء، و يا هرگونه سوء استفاده از مقامات و مناصب دولتى، از قضا به دليل ناديده انگاشتن موازين اخلاقى و قانونى است، زيرا اسلام و اخلاق و قوانين اسلامى و فرهنگ و تمدن كهن ايران و ايرانى، از كمال و جامعيت كافى و وافى براى تمشيت و معيشت اين ملك و ملت برخوردار است، اما مشكل اساسى در عدم رعايت اخلاق و ارزش هاى اخلاقى و اجرا نكردن قانون، بلكه فرار از قانون است.


یکی دیگر از مشکلات، تعدد و افزایش کمیت رسانه ها است که از رسانه های کاغذی تا رسانه های الکترونیکی را شامل می شود. نکته دیگر تندروی های موجود در فضاى مجازى و عرصه رسانه است كه به خاطر نبود احزاب، روزنامه ها و سايت ها، تبدیل به حزب مى شوند.

 

من هم از شما تشكر مى كنم