باز هم كلام زيبايى از زيبا كلام!

جناب آقاى دكتر صادق زيبا كلام، اخيراً گفته اند، "فتنه 88 را نتوانستم بفهمم یعنی چه! یک عده‌ای که حدود 3 میلیون نفر می‌شدند در ایران به نتیجه انتخابات اعتراض داشتند و این در اکثر کشورها می‌تواند رخ دهد، اما اگر مقصود از فتنه این است که آمریکا و انگلیس و آلمان با عده دیگری در ایران، تبانی کرده بودند که نظام را برانداز کنند مطلقاً چنین چیزی نبود، زیرا یک سند و حتی یک خط در این چند سال، در این زمینه بیرون نیامده است، یک سوال ساده دارم و آن این است که چطور می‌شود، میلیون‌ها انسان که آمدند برای ریاست جمهوری رأی دادند طی 72 ساعت بعد به عنوان براندازان نظام تلقی گردند؟

بنده چیزی به عنوان سران فتنه را هم قبول ندارم." من، قبلأ و پيش و بيش از آنكه بخواهم به كلام آقاى زيبا كلام پيرامون مسئله فتنه، سران فتنه و براندازى نظام اسلامى بپردازم، از ادله و امهات اين مهم، سخت در عجبم! كه چرا و چگونه است كه كسى در كلاس آقاى زيبا كلام، يعنى استاد علوم سياسى دانشگاه تهران، تحليل گر مسائل سياسى و از چهره هاى مشهور و مشاهير ركن چهارم، حتى نسبت به بديهيات سياست و رويدادهاى سياسى خطرناك و تئورى توطئه استعمار نو و استكبار جهانى، به چنين سخنان سخيف، ضعيف و ساده لوحاته اى تن در دهد؟

 به طورى هر كس ايشان را نشناسد، خيال مى كند، او يا مى خواهد صورت مسئله را پاك كند و يا اهداف مغرضانه اى را دنبال مى كند!؟ راستى، مگر مى شود عالم و آدم، فتنه ٨٨ را درك كنند، سياسيون ما آن را درك نكنند!؟ و اما بعد، چند پاسخ و پرسش، از ايشان،

١- به گمان من، فتنه ٨٨، يك سناريوى از پيش تعيين شده، براى زير سؤال بردن انتخابات، تهيج  و تحريك آراء و افكار عمومى، اردو كشى خيابانى، اختلال در امنيت ملى و سر انجام، به زير كشيدن جمهورى اسلامى بود. و در اين آزمون و هم آورد بزرگ تاريخى، علاوه بر مردان پيروز و شكست خورده انتخابات، شخصيت هاى بى بصيرت و تحليل گرانى از قبيل آقاى زيبا كلام، كه نوعأ يكى به ميخ مى زنند و يكى به نعل، نه تنها هيچ كمكى به كشور و مردم نكردند، بلكه بعضأ آگاهانه و يا نا آگاهانه، خود آتش بيار معركه بودند! زيرا،  در پاره اى مواقع و برخى موضع گيرى ها، با إلقاء القائات منفى و مخرب، باعث ايجاد احساس حق و رؤياى حقيقت، در ميان مغرضان و مرعوبان معارض و مدعى مى شدند.

اين پاسخ من به بند اول سخن آقاى زيبا كلام، اكنون ساده ترين پرسش از ايشان اين است كه به طور صريح و بى پرده،  به جاى استفاده از زبان ايما و اشاره، بفرمايند، حقيقتأ از فتنه ٨٨ چه مى فهمند!؟ اين كه شما، پس از گذشت حدرد نيم دهه از يك فتنه تاريخى، هنوز هم مى فرمائيد، فتنه ٨٨ را نمى فهميد، به گمان من، شوخى سياسى بيش تيست.

٢- اما و هزار اما، اين كه مى گوئيد، عده اى به نتيجه انتخابات اعتراض داشتند! آيا واقعأ اعتراض به نتيجه انتخابات در يك كشور قانون مند و برخوردار از ملزومات قانونى، از طريق لشكر كشى خيابانى و به خاك و خون كشيدن مردم بى گناه  انجام مى پذيرد؟ آيا عالى ترين مقام رسمى كشور، قبلأ و پيش از من و شما، رأى مردم را حق الناس و هرگونه تصرف در آن را نامشروع و حرام اعلام نكردند؟ آيا پس از اعلام نتيجه انتخابات رهبرى نفرمودند، اعتراضات از مسير قانون پيگيرى و در صورت لزوم صندوق هاى مورد ترديد و مناقشه، باز شمارى شوند؟ آيا اگر رسم شود، كه هركس در انتخابات پيروز نشود، خود و طرفدارانش به خيابان ها بريزند، سنگ روى سنگ، بند مى شود؟ راستى، اگر آن سنگ بناى غلط نهادينه مى شد، به نظر استاد علوم سياسى دانشگاه، چه تضمينى براى پذيرش نتايج آراء در انتخابات هاى بعدى وجود مى داشت؟

٣- در باره براندازى، بايد عرض كنم، كافى است، تنها نيم نگاهى به مواضع وقت سردمداران نظام سلطه و سخن پراكنى بلندگوهاى بيگانه، بويژه پخش برنامه هاى زنده ٢٤ ساعته تلوزيونى، با هدف هدايت تظاهرات خيابانى داشته باشيد، تا بيش از اين به خود اجازه ندهيد، در نقش وكيل مدافع آمريكا و انگليس و آلمان، عمل نماييد! عجب روزگار غريبى است!؟ 

سياستمدار و نظريه پرداز سياسى رسانه ها و پاى ثابت سايت هاى خبرى، دليل برانداز نبودن قدرت هاى خارجى را عدم رؤيت اسناد مربوطه مى داند، جل الخالق! اولأ، مگر قدرت هاى استعمارى، حتى در كشورهايى كه مؤفق به اجراى كودتاى مخملى و براندازى چراغ خاموش شدند، سندى از خراب كارى هاى خود به جايى گذاشتند، كه در ايران و در شرايط پذيرش شكست سخت و مفنضحانه، به جايى بگذارند!؟ ثانيأ، بنده و جنابعالى، چه كاره هستيم كه مى بايد، به اسناد سرى و محرمانه نظام دسترسى داشته باشيم؟ و مگر شما همه اسناد طبقه بندى كشور را مى بينيد، كه اگر سندى دال بر طرح براندازى را رؤيت نفرموديد، لزومأ، آن را از نشانه هاى عدم وجود اسناد براندازى تلقى نمائيد؟ 

٤- گفته ايد، اساسأ چيزى به نام سران فتنه هم قبول نداريد، بسيار عالى! شايد كمى تا قسمتى، دراين موضوع و موضع

من با شما، اگر نگويم، مثل هم فكر مى كنيم، ولى بسيار نزديك تر نشان مى دهيم، زيرا من، قبلأ گفتم و امروز هم مى گويم، فتنه ٨٨ زائيده يك مهندسى خارجى بود كه در داخل توسط افراد ناراحت، مغرض و مرعوب، به منصه ظهور رسيد، در نيجه، سران اصلى فتنه در بيرون از مرزها بودند و آمران و عاملان درونى، تحت تأثير تبليغات دشمن، فريب خوردند.

شما مسئله مسرى را در مصر، چگونه تحليل و تفسير مى كنيد؟ آيا كسانى كه در ظاهر پشت سر مسرى، ظاهرأ اصلاح طلب قرار گرفتند و تجمعات ميدان التحرير را اداره مى كردند، لزومأ، در قدرت ماندند و بر صدر نشستند؟ فهم زيادى نمى خواهد كه ما بفهميم كه به اصطلاح اصلاح طلبان مصر، فريب يك كودتاى بى سند و مدرك، آمريكايى ها را خوردند!