رفتار نامتعادل فیل های خشمگین ِ کنگره ی آمریکا

به گزارش بولتن نیوز، فریدمن در این تحلیل که چهارم فوریه سال میلادی جاری (پانزدهم بهمن 1393 خورشیدی) در روزنامه ی یاد شده، انتشار یافت خاطر نشان کرد « اگر نتانیاهو توصیه ای اطلاعاتی و امنیتی می خواهد باید به اندرز مایکل اورن سفیر پیشین اسراییل در آمریکا توجه کند که مورد احترام است. وی گفته در مجموع، ترفند به کار رفته این احساس را پدید می آورد که اقدام سیاسی نادرستی در حال وقوع است و می تواند تلاش های ما را علیه ایران تضعیف کند. وی از نتانیاهو خواست این سخنرانی را لغو کند».

اگر نتانیاهو و سفیر فعلی او در آمریکا یعنی «ران درمر» که با همکاری بینر این طرح و نمایش نامه (مانور و سناریو) را ترتیب داده اند می خواهند بدانند کل ماجرا برای مردم عادی آمریکا چقدر تنفر آمیز است، باید بار دیگر برنامه تلویزیونی شبکه ی آمریکایی «فاکس نیوز» با اجرای «کریس والاس» را ببینند که از روی حدس و گمان در مورد دعوت نتانیاهو به کنگره در برنامه جمعه 23 ژانویه (3 بهمن) سخن گفت و افزود: برای این که بفهمید این اتفاق چطور رخ داده، با عرض معذرت باید بگویم که «جان کری» وزیر امور خارجه آمریکا روز سه شنبه گذشته 2 ساعت با ران درمر جلسه داشت و به گفته وزارت خارجه، درمر به هیچ وجه به مذاکرات برای آمدن نتانیاهو به کنگره و این که او این دعوت را برای سخنرانی و انتقاد از سیاست های رییس جمهوری پذیرفته، اشاره نکرده است، من بسیار متعجب شدم!

فریدمن ادامه داد: در مقام مقایسه می توان تصور کرد حزب کارگر اسراییل «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا را برای سخنرانی به مجلس اسراییل (کنیست) دعوت کند، موضوع سخنرانی هم این باشد که چرا آمریکا باید وقت بیشتری برای مذاکره با ایران بدهد و همه ی هماهنگی ها هم با سفیر آمریکا در تل آویو ،بی خبر از حزب لیکود (حزبی که نتانیاهو طرفدار آن است)، صورت بگیرد.

این تحلیلگر نوشت: من با شماری از دوستان غیر یهودی خودم که پیگیر امور سیاست بین الملل هستند، رایزنی کرده ام و آنها نیز از موضوع دعوت از نتانیاهو برای سخنرانی در کنگره ی آمریکا ناراضی هستند. این اقدام نه تنها به معنای بی احترامی به رییس جمهوری این کشور بلکه توهین به ساختار و مرزهای مشخص دیپلماتیک است که هر مقام بلندپایه خارجی باید به آن احترام بگذارد.

نتانیاهو، سفیر وی، لابی طرفدار رژیم اسراییل یعنی کمیته روابط عمومی آمریکا و اسراییل موسوم به آیپک، «شلدن ادلسون» حامی مالی مهم نتانیاهو، جمهوری خواهان خشمگین و بینر ، همه در حبابی محدود به خود زندگی می کنند و هیچ کس درون این حباب نیست تا به آنها بگوید که هدف نتانیاهو از سخنرانی خطاب به اعضای کنگره ی آمریکا آن هم 2هفته پیش از انتخابات پارلمانی این است که موقعیت متزلزل خود را میان رای دهندگان اسراییلی بهبود بخشد. این هدف، به یقین به نفع کنگره ی آمریکا نیست که از آن به عنوان ابزاری در تبلیغات انتحاباتی نتانیاهو استفاده شود. این سخنرانی موجب می شود بسیاری از صهیونیست هایی که مدعی اند رژیم اسراییل بر واشنگتن تسلط دارد موقعیت بهتری به دست بیاورند؛ اما این کار در شان کنگره نیست.

فریدمن با اشاره به نامه 10 سناتور دموکرات به اوباما برای به تعویق انداختن رای گیری در مورد لایحه تحریم ایران تا 24 ماه مارس (ابتدای فروردین 1394) حتی پیش از اعلام خبر این سخنرانی افزود: مفاد این نامه، درست برعکس خواسته نتانیاهو بود و نشان دهنده اوج ناراحتی بسیاری از دموکرات های آمریکا است. اما برنامه ریزی برای سخنرانی نتانیاهو در کنگره ، افزون بر این که گستاخانه است، برای یک مقام ارشد رژیم اسراییل پیوستن به جمهوری خواهان علیه رییس جمهوری دموکرات، غیر منطقی نیز هست.

«رژیم اسراییل و حامیانش در دانشگاه های آمریکا در محاصره اند زیرا بسیاری از اعضای هیات علمی و اداره کنندگان دانشگاه برای قطع سرمایه گذاری در شرکت های طرف تجارت این رژیم زیر فشار قرار دارند. حمایت از رژیم یاد شده از طرف جمهوری خواهان، به هیچ روی به نفع آمریکا نیست. اگر کنگره می خواهد از نظر نتانیاهو در مورد چگونگی توافق با ایران مطلع شود، باید مقام های کنونی و پیشین نظامی و امنیتی رژیم اسراییل را نیز دعوت کند که در انظار و افکار عمومی از تهدیدهای نتانیاهو برای توسل به زور علیه تاسیسات هسته ای ایران انتقاد کرده اند. چرا فقط یک دیدگاه از اسراییل را بررسی می کنیم و این امر چطور می تواند به نفع آمریکا باشد».

از نگاه این تحلیلگر آمریکایی « توسل به نیروی نظامی علیه تاسیسات هسته یی ایران افزون بر این که موفقیت آمیز نخواهد بود پیامدهای ناخواسته و غیرقابل پیش بینی و در مجموع به ضرر منطقه و رژیم اسراییل به همراه خواهد داشت. به همین دلیل به نفع این رژیم نیست که به هرشکلی نیروهای نظامی خود و آمریکا را برای اجرای تصمیم نظامی ترغیب کند. اسراییل باید خود را از این تصمیم دور نگه دارد. حتی اگر آمریکا به ایران حمله کند بسیاری از آمریکایی ها از آن ناراضی خواهند بود. اگر حمله شکست بخورد یا پیامدهای سنگینی برای آمریکا و ارتش این کشور داشته باشد، به یقین، شمار آمریکایی های ناراضی بیشتر می شود و عده ای از این ناراضیان خواهند پرسید: چرا و چطور وارد این مرداب شدیم؟ یکی از نخستین پاسخ ها اشاره به سخنرانی نتانیاهو در کنگره است».

فریدمن در پایان تحلیل خود نوشت: آقای نتانیاهو، آفتابی نشو. وارد سیاست داخلی آمریکا نشو. اجازه بده آمریکا خودش قضاوت کند و تصمیم بگیرد.

* گروه پژوهش و تحلیل خبری