فیلم «نوح» با الهام از روایت کتاب مقدس از حضرت نوح (ع) و کشتی او ساخته شده، به خاطر مغایرت با قوانین اسلامی در مورد نشان دادن چهره پیامبران، مورد انتقاد تعدادی از کشورها در خاورمیانه قرار گرفت. و حالا بامزه اینجاست که نام این فیلم هفته گذشته در لیست اکران یکی از سینماهای کشور قرار گرفت
گروه فرهنگ و هنر بولتن نیوزاعتراف رادیو بینالمللی چین به فرهنگ غنی ایران در حوزهی خانوادهوبسایت رادیو بین المللی چین (CRI) در گزارشی با تیتر "آیا مردان ایرانی از همسران خود میترسند؟" نوشته است: «ایران برای بیشتر مردم جهان یک کشور باستانی و مرموز است. آنها میدانند که ایران یک کشور اسلامی است و بر اساس قانون، مردان میتوانند با چهار زن ازدواج کنند. اما در حقیقت، در ایران 99 درصد مردان تنها یک همسر دارند.» رادیو چین ادامه میدهد: «مردان ایرانی به خانواده خود اهمیت میدهند و تقریبا در تمام وقتهای مرخصی در کنار اعضای خانواده خود میمانند. آنها به همسران خود احترام میگذارند و به شوخی میگویند که از همسرمان میترسیم.» منبع یادشده در پایان گزارش خود خاطرنشان میکند: «در سال های اخیر، جایگاه زنان ایرانی در جامعه روز به روز ارتقا یافته است. بر اساس آمار، بیش از نیمی از دانشجویان ایران دختران هستند. درصد کامندان زن در نهادهای دولتی نیز بالاست. در نهادهای پزشکی و بهداشتی نسبت کارمندان زن به 75 درصد رسیده است. شمار زنان در نهادهای آموزش و پرورش و قضائی نیز زیاد است.»
ذرهبین فرهنگی: فرهنگ ایرانی که نقطهی قوت تمدن ایرانی و جامعهی امروز ماست، ویژگیهایی دارد که دیگران به آن معترف بوده و آرزو میکنند که ایکاش آنها دارای آن بودند. اما عجیب اینجاست که بعضا خودمان از آنها غافل شده و حتی به آنها پشت پا میزنیم و در وخیمترین وضع آن، در خلاف جهت فرهنگ ملی خود اقدام میکنیم. یکی از زاویههای این فرهنگ غنی، به خانواده برمیگردد. توضیح این امر بیان واضحات است و گزارش فوق، یکی از دلایل اعتلای فرهنگی ماست که باید آنرا در ردیف هزاران اعتراف داخلی و خارجی در خصوص فرهنگ متعالی ایرانی-اسلامی دانست. اما اینکه چه میشود که با وجود این فرهنگ غنی، بعضا از سوی ما ایرانیها اتفاقات ضداخلاقی رخ داده و مثل امروز که ازدواج سفید در حال رواج پیدا کردن است، سوالیست که باید کارشناسان صاحب صلاحیت به آن بپردازند.
کمپانیهای غربی علیه لقمهی حلالبه گزارش سرویس دینی جام نیوز به نقل از پایگاه «WAtoday»، در پی افزایش روزافزون میزان مصرف محصولات حلال در استرالیا، کمپینی شکل گرفته است که مردم را دعوت به تحریم این محصولات میکند! بر پایه این گزارش، در حال حاضر سهم محصولات حلال در تجارت جهانی به بیش از دو هزار میلیارد دلار میرسد و این میزان با رشد 20 درصدی مواجه است.
اکثر شرکت های بین المللی نیز با علم به استقبال مردم از این محصولات، بسیاری از تولیدات خود را مطابق با موازین شرعی و با برچسب حلال روانه بازار میکنند. بر همین اساس، بسیاری از محصولات موجود در بازار کشورهای غربی را محصولات حلال تشکیل میدهد بهگونهای که برخی از شرکتها محصولات خود را تنها با برند حلال روانه بازار میکنند. ادامه روند مذکور برخی را در غرب ناراحت کرده است که چرا در کشورهایی که اکثریتشان را غیرمسلمانان تشکیل میدهند، تجارت محصولات حلال تا این اندازه رونق گرفته است. به همین علت عدهای با ساماندهی کمپینی به دنبال تحریم محصولات حلال هستند.
ذرهبین فرهنگی: به این اتفاق میگویند قراردادن شبه فرهنگ غرب در شرایط ضربهی دوم. ضربهی دومی که میخواهد در واکنش به ضربهی اول فرهنگی ما صورت بگیرد. و این یعنی، وقتی کار ایجابی در حوزهی فرهنگ و سبک زندگی اسلامی انجام شود تأثیرات فوقالعادهای خواهد داشت که صدالبته، دشمنان ما را در مقام پاسخ قرار خواهد داد. اما باید دقت کرد که در این بین مراقب مکر مکاران بوده و نیرنگ آنها را به خدا حواله دهیم. باید مراقب بود تا اقدامات فرهنگی ایجابی ما دچار تزلزل نشود و لازم است تا از همهی ظرفیتهای خود برای حمایت از این فرصتهای فرهنگی بهره ببریم. و یاد بگیریم که در سایر شئون فرهنگی نیز در مقام ضربهی اول قرار بگیریم.
آیا قرار است فیلمهای انحرافی غربی در سینماهای تهران اکران شود؟فیلم «نوح» با الهام از روایت کتاب مقدس از حضرت نوح (ع) و کشتی او ساخته شده، به خاطر مغایرت با قوانین اسلامی در مورد نشان دادن چهره پیامبران، مورد انتقاد تعدادی از کشورها در خاورمیانه قرار گرفت. و حالا بامزه اینجاست که نام این فیلم هفته گذشته در لیست اکران یکی از سینماهای کشور قرار گرفت. اگرچه این تصمیم، بعد از انتشار مورد انتقاد اهالی رسانه ها قرار گرفت و نمایش آن منتفی شد اما با این اوصاف شاید از حالا باید نگران اکران فیلم «مهاجرت: خدایان و پادشاهان» در سینماهای کشور بود. فیلمی که مورد انتقاد کشورهای مختلفی قرار گرفته است.
ذرهبین فرهنگی: هیچ توجیهی در این زمینه قابل پذیرش نیست. به چه دلیل باید فیلمهای غربی که در همهی کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی با واکنشهای شدید روبهرو شده، در سینماهای ما اکران عمومی شود؟ این چه روندیست که در سینماهای ما شکل گرفته و درصدد است تا به هر نحوی که شده، فیلمهای مسئلهدار به اکران عمومی درآیند؟ حتی اگر شده این فیلمها "خانهی پدری" سیاهنما باشد یا "نوح" سراسر تحریف. چه کسی در مدیریت فرهنگی کشور مسئول رسیدگی به این مسئله است و چرا واکنش قاطعی صورت نمیگیرد؟ آیا جریانهای ضدفرهنگی که در جامعه وجود داشته و بعضا بر نهادهای فرهنگی ما اثر میگذارند، اینقدر قدرت پیدا کردهاند که فیلمهای انحرافی هالیوودی در حوزهی مسائل دینی را به اکران برسانند؟ حزباللهیهای عرصهی فرهنگ، کجای این سرزمین نشستهاند و درگیر چه فرعیاتی شدهاند؟