پلیس متهم به سرپوش گذاشتن بر اتهامات یک سیاستمدار ارشد در رابطه با آزار یک پسر در یک خانه فساد بدنام مربوط به همجنسگرایان شده است. در بازجویی کارآگاهان، پسر نوجوان اظهار کرده است که توسط یک عضو پارلمان در مهمانخانه «اِلم هاوس»، که گفته میشود محل رفت و آمد پدوفیلهای زیادی است که ارتباطاتی با وِست مینیستر دارند، مورد تعرض قرار گرفته است.
گروه بین الملل، اسکاتلندیارد در تحقیقات مربوط به سوء استفاده جنسی، نام یک عضو برجسته پارلمان را مخفی کرده است. نویسنده کتابی در رابطه با رسوایی سیریل اسمیت، گفته است که پلیس اظهارات پسر جوان را برای سرپوش گذاشتن بر رسوایی از بین برده است.
به گزارش بولتن نیوز، پلیس به سرپوش گذاشتن بر اتهامات یک سیاستمدار ارشد در رابطه با آزار یک پسر در خانه فساد بدنام مربوط به همجنسگرایان متهم گردیده است. در بازجویی کارآگاهان، پسر نوجوان اظهار کرده است که توسط یک عضو پارلمان در مهمانخانه «اِلم هاوس»، که گفته میشود محل رفت و آمد پدوفیلهای (کسی است که از نظر جنسی میل به کودکان دارد) زیادی است که ارتباطاتی با وِست مینیستر دارند، مورد تعرض قرار گرفته است.
اما دیلی میل متوجه شده است که اظهارات این دانش آموز – که توسط مددکار اجتماعی شنیده شده است – به طور مرموزی از آرشیو اسکاتلندیارد خارج شده است.
یک کارآگاه بازنشسته معتقد است که مدارک و شهادتهای پسر بچه، در سال 1982، ممکن است به درخواست شعبه ویژه و سرویسهای امنیتی، که از بهره برداری جاسوسهای شوروی از ادعاهای بسیار شرم آور مطرح شده می ترسیدند، از بین برده شده باشند.
سرپوش گذاشتن بر این اتهامات، جنجال پیرامون این مهمانخانه در بارنز در جنوب غرب لندن و رسوایی های گسترده تر مربوط به اتهامات یک حلقه پدوفیل از افراد مهم در دهه 1980 را عمیقتر خواهد کرد.
ماه گذشته، اسکاتلندیارد در خصوص این ادعا که 30 سال پیش، در یک بلوک آپارتمانی لوکس در لندن که مدت طولانی به خاطر رفت و آمد نمایندگان پارلمان مشهور بوده است، 3 پسر ممکن است به قتل رسیده باشند، تحقیقاتی را آغاز کرد.
اتهامات جدید، مربوط به شهادت پسری کم سن و سال است که در خانه فساد مورد سوء استفاده های وحشتناک قرار گرفته است.
هنگامی که او به محل امنی منتقل شد، این پسر به کارآگاهان و مددکاران اجتماعی گفت که شخص متعرض به او مردی بود که تحت عنوان «عمو xxxxx» شناخته میشد و «در خانه های بزرگ» مشغول به کار بود.
پلیس به مخفی کردن اظهارات یک پسر جوان که مدعی مورد آزار و اذیت قرار گرفتن توسط یک سیاستمدار ارشد بود، متهم شده است (تصویر پرونده)
مقامات رسمی در مصاحبه ای اعلام کردهاند که به این نتیجه رسیده اند که او به سیاستمدار ارشد مشهوری اشاره داشته است.
اعتقاد بر این است که این سیاستمدار هرگز به درستی تحت تحقیق و بررسی قرار نگرفته است.
سیمون دانچوک(تصویر سمت چپ)، نویسنده کتابی که در آن رسوایی جنسی سیریل اسمیت (تصویر سمت راست) برملا شده است، بعد از اینکه مشخص گردید اظهارات پسر بچه در گزارشها ارائه نشده اند، پلیس را به مخفی کاری متهم کرد
سیمون دانچوک، عضو پارلمان از حزب کارگر که کتاب تحسین شده ای در خصوص رسوایی جنسی سیریل اسمیت در برقراری رابطه با کودکان را نوشته است، گفت: «مردم میخواهند بدانند که چرا توضیحات قربانی در رابطه با متهم، در پرونده گنجانده نشده است.»
«این مساله قطعا نوعی سرپوش گذاری است. به اعتقاد من این موضوع زمانی قبل تر از آنکه اشخاصی که این جنایات وحشتناک را مرتکب شده اند تحت تعقیب قرار بگیرند، انجام گرفته است.»
وزیر قوانین و مهاجرت دولت بریتانیا، ترزا مِی، تحقیقات مستقلی را برای بررسی روشهایی که نهادهای دولتی و سایر موسسات غیر دولتی برای بررسی اتهامات سوء استفاده جنسی از کودکان به کار گرفته اند، آغاز کرده است.
به طور جداگانه، خانم مِی دستور بررسی اتهامات قدیمی سوء استفاده جنسی از کودکان را به وزارتخانه داده است.
اسکاتلندیارد از اظهار نظر خودداری کرده است، اما مشخص است که رئیس آن، سِر برنارد هوگان هاو، به وزارتخانه اطمینان داده است که افسرانش، در خصوص ادعاهای نگران کننده، تحقیقات کاملی انجام خواهند داد.
مهمانخانه بدنام الم هاوس در جنوب غربی لندن، خانه وحشت
اما جزئیات هراس انگیز از اینکه چگونه یک پسر بچه به خانه فساد بدنام همجنسگرایان برده شده و نام سیاستمدار ارشدی را که مدعی است او را مورد آزار و اذیت قرار داده باشد به پلیس (که نام سیاستمدار مورد اشاره را حدف کرده اند) اعلام کرده است، فاش شده است.
شب هنگام، در یک خانه بزرگ قدیمی متعلق به دوران ادوارد در حومه لندن، در اتاقی در یکی از طبقات فوقانی، پسر کوچکی توسط یک زن میانسال به اتاق خواب برده شد. دنیای پشت پرده ها سرد و تاریک بود. در امتداد خیابان، صدای خش خش شاخه های درختان بزرگ، جلوه ترسناکی ایجاد کرده بود. به نظر میرسد، امشب برای بیرون ماندن مناسب نیست. در اتاق خواب، کودک در آرامش دراز کشیده و زن با او صحبت می کند. در سرتاسر شهر، تعداد بیشماری از کودکان هم سن و سال او مشغول گوش دادن به لالایی و داستانهای زیبا هستند تا حس آرامش، دوست داشتن و امنیت، پیش از خواب در آنها ایجاد شود.
اما برای این پسر بچه اینگونه نیست. او سرشار از دلهره و ترس است. چرا که کابوس شبانه او خیالی نیست، بلکه واقعیت است و با چشم پوشی این زن بر او تحمیل شده است. امشب، صحبتهای او در کنار تخت خواب، برای پسر بچه عجیب و بیگانه است.
او پسر بچه را «ملکه کوچک» خطاب می کند و درباره «روش» پول درآوردن، آن هم 20 پوند در هر بار با او صحبت میکند. او میداند که پس از اینکه آن زن او را ترک کند، مرد غریبه ای به اتاق خواهد آمد و در را خواهد بست. سپس مرد غریبه برهنه خواهد شد و مجدداً آزمون سخت پسر بچه آغاز می گردد.
در نهایت، پسر بچه، که باید به مدرسه ابتدایی می رفت، این داستان ناراحت کننده را به مقامات خواهد گفت. اما همانطور که خواهیم دید، به طرز شرم آوری، اقدامات اندکی برای بررسی جرم اشخاصی که مسئول این جنایت هستند، انجام خواهد گرفت.
برای مدت بیش از 30 سال، مهمانخانه «اِلم هاوس»، که در حال حاضر از بین رفته است، در راکس لین، در جنوب غرب لندن، کانون اتهامات جدی و اغلب پر جنجال در رابطه با فعالیت پدوفیلها بوده است.
بحث اصلی که برای مدت طولانی ادامه داشته این است که این مکان محل ملاقات شخصیتهای مهم پدوفیل بوده است که در آن مجالسی برگزار می شده و پسران جوان، که بسیاری از آنها تحت مراقبت مقامات محلی بودند، مورد آزار قرار میگرفته اند.
فهرستی از افراد معروف مورد اتهام، از جمله وزرای کابینه، نمایندگان مجلس، شخصیتهای کلیسا، ستاره های پاپ، جاسوسها، قضات، شخصیتها و اعضای خانواده سلطنتی، به طور وسیعی سرزبان ها بوده است.
در حالی که شواهد برای تایید اتهام بسیاری از این اسامی دست نیافتنی است، پلیس پذیرفته است که عضو برجسته لیبرال پارلمان، سیریل اسمیت، که در رابطه با سوء استفاده از کودکان محکوم شده است، به طور قطع یکی از بازدیدکنندگان این مهمانخانه بوده است.
ادعاهای جدید و بازبینی در اتهامات تاریخی، طی عملیات «فِرنبریج»، که در آن پلیس تحقیقات کاملی در خصوص اتفاقاتی که در راکس لین افتاده است انجام داد، در یک سال گذشته به اوج خود رسید. در تابستان گذشته، وزیر قوانین و مهاجرت دولت بریتانیا، ترزا مِی، تحقیقات مستقل گسترده ای را برای بررسی اتهامات قدیمی سوء استفاده جنسی از کودکان، توسط افراد برجسته آغاز کرده است.
در سال 1983، سیاستمدار ارشد، جفری دیکنز، گزارشی از فعالیتهای پدوفیلها در میان سیاستمداران وست مینستر را به وزیر قوانین و مهاجرت دولت بریتانیا، لئون بریتن، تحویل داد.
هفته گذشته، خانم مِی اظهار داشت که اتهاماتی که تا کنون رسانه ای شده اند - از جمله ادعای قتل سه کودک توسط پدوفیلهای مرتبط با وست مینیستر، که به آپارتمان های مشخصی در میدان دلفین رفت و آمد دارند – تنها به مانند نوک کوه یخی هستند که از آب بیرون زده باشد.
مجریان هر دو تحقیق میخواهند به پرونده اتهام سوء استفاده که توسط جفری دیکنز در نوامبر سال 1983، به لئون بریتن تحویل داده شد، دست یابند.
لرد بریتن توضیح داده است که پرونده را برای بررسی به مقامات وزارت قوانین و مهاجرت تحویل داده است، اما پرونده از آرشیو وایت هال حذف شده است. یکی از نکات اصلی مورد توجه منتقدان این مخفی کاری ها همین امر است، گم شدن پرونده ای به این اهمیت از آرشیو وایت هال.
در دو سال گذشته، دیلی میل، تحقیقات خود در خصوص داستان مهمانخانه «اِلم هاوس» و آزار کودکان توسط چهره های ارشد را دنبال کرده است.
در این مسیر، ماجرای مردی به نام پیتر هاتون بورنشین، کسی که وقتی بچه مدرسه ای بود در مهمانخانه «اِلم هاوس» مورد آزار قرار گرفته بود و در سال 1994، زمانیکه 28 ساله بود خودکشی کرد، آشکار گردید. دوستان او میگویند که ضربه عاطفی که در راکس لین متحمل شده بود، او را به خودکشی با مواد مخدر سوق داد.
همچنین شواهدی در خصوص مرگ کارول کسیر، مدیر و مالک آلمانی مهمانخانه «اِلم هاوس» بدست آورده ایم. او همیشه اظهار داشته است که کسب و کار او چیزی بیشتر از یک هتل همجنسگرایان نبوده است.
پزشکی قانونی به این نتیجه رسید که او با مصرف بیش از حد مواد مخدر خودکشی کرده است، اما فعالان حفاظت از کودکان مدعی هستند که او برای سرپوش گذاشتن بر روی رسوایی افراد مشهور به قتل رسیده است.
یکی از دوستان او به ما گفت که کسیر به نگهداشتن تصاویر مجرمانه در صندوق امانات بانک که برای یکی از آنها که محتوی تصویر سیریل اسمیت بوده است، پیشنهاد 20000 پوندی دریافت کرده بود، افتخار می کرده است.
هفته گذشته، یکی از مقامات حزب محافظه کار، زاک گلداسمیت، اتهامات در خصوص عکاسی از وزیر سابق کابینه در وضعیت برهنه با یک پسر بچه در سونای مهمانخانه «اِلم هاوس»، را تکرار کرد. اگر واقعا اینگونه باشد، این تصویر باید منتشر گردد.
تمییز دادن واقعیت و داستان در خصوص پرونده مهمانخانه «اِلم هاوس»، دشوار است. در طول سه دهه، اظهارات مختلفی توسط نظریه پردازان توطئه، افسانه پردازان، آنهایی که در پی ساخت سرمایه سیاسی برای خود هستند و اشخاصی که کینه های شخصی داشته اند مطرح شده است. اما مثل همیشه، بهتر است به سخنان کسانی که به طور مستقیم درگیر مساله بوده اند گوش کنیم.
امروز، بر اساس تحقیقات جدید که در طی آن با مددکاران اجتماعی سابق، مقامات شوراها، افسران بازنشسته پلیس، وکلا، طرفداران حقوق بشر و دیگر شاهدان کلیدی مصاحبه کرده ایم، میتوانیم تصویری کلی از مهمانخانه «اِلم هاوس»، در هفته های پایانی عمرش که منجر به بسته شدن نهایی آن در ماه ژوئن سال 1982 گردید، ارائه کنیم.
به ویژه، میتوانیم فاش کنیم زمانیکه پسر بچه مورد اشاره در بالا، یکی از سیاستمدار ارشد را به عنوان یکی از متعرضان خود شناسایی کرد، مددکار اجتماعی حضور داشته است. آن مددکار اجتماعی، قاطعانه مدعی است که زمانی که بعدها متن گزارش بازجویی پلیس را دیده است، نام آن سیاستمدار ارشد حذف شده بوده است.
این پسر در زمان حمله پلیس به مهمانخانه، در آنجا حضور داشته است.
جزئیاتی از آنچه پسر بچه ادعا کرده در راکس لین برای او اتفاق افتاده (که با شواهد پزشکی نیز همراه است) و پیش از این هیچگاه منتشر نشده اند، بسیار تکان دهنده هستند. بیشتر آنها تا حدی آزار دهنده هستند که قابل انتشار نمی باشند. به همین خاطر، زمانی که ما در دیلی میل نام او را فهمیدیم، مراقب بودیم تا جزئیاتی را که منجر به شناسایی وی میشوند منتشر نکنیم.
لرد
بریتن توضیح داده است که پرونده را برای بررسی به مقامات وزارت قوانین و
مهاجرت تحویل داده است، اما پرونده از آرشیو وایت هال حذف شده است.
مهمانخانه «اِلم هاوس»، تحت مالکیت کارول کسیر، از یک هتل معمولی در حومه شهر به محلی برای ملاقات همجنسگرایان که تبلیغات آن در گِی نیوز و دیگر نشریات مربوطه چاپ می شد، تبدیل شد. این نشریات شامل خبرنامه گروه محافظه کار برای برابری حقوق همجنسگرایان، که مهمانخانه را به خوانندگان همجنسگرای حزب محافظه کار «به شدت توصیه میکرد» نیز می شد.
در آن زمان (که تنها 15 سال از حذف جرم همجنسگرایان می گذشت)، شکایت از آزار و اذیت پلیس علیه جامعه همجنسگرایان امری عادی بود.
مهمانخانه «اِلم هاوس»، به خاطر گزارشهایی که حاکی از اداره آنجا به شکل خانه فساد بود، تحت کنترل بود. پلیس، در اوایل تابستان سال 1982 که گزارشهایی در خصوص حضور تعدادی از کودکان آسیب پذیر در آنجا دریافت کرده بود، علاقه مند بود تا از اتفاقاتی که در آنجا در جریان بود اطلاع بدست آورد.
دو افسر جوان برای ایفای نقش به عنوان زوج همجنسگرا انتخاب شدند تا تحت پوشش به عنوان مهمان به مهمان خانه «اِلم هاوس» بروند و اطلاعات بیشتری بدست آورند. گزارشها نشان می دهند که این زوج در تاریخ 12 ژوئن 1982 به آنجا رفتند.
پایان قسمت اول.