" همه پرسی ؛ ابزار قدرتمند ايران برای اصلاح مسير مذاكرات "
غلام رضا كاظميان پور
گروه مذاكره كننده كشورمان ، متشكل از چند تن از مديران ارشد وزارت امور خارجه ، تنی چند از كارشناسان فنی سازمان انرژی اتمی وبا حضورمشاوران حقوقی ، امروز برای شركت در ششمين دور گفتگوهای جامع موسوم به گفتگو های 1+5 وارد وين خواهند شد .
ملاقات و مذاكره پيرامون موضوعات مورد علاقه و نيز در مورد مسايل و اختلاف های موجود ميان كشور ها در تمام حوزه ها ، امری است كه از سابقه ای ديرينه برخوردار است و قدمت آن ، كمتر از عمر روابط ميان كشور ها نيست و اساساً مذاكره و رابطه به گونه ای به يكديگر آميخته اند كه به دشواری می توان فهميد كه كداميك اصل است و كداميك فرع . يعنی به دشواری می توان متوجه شد كه روابط ميان كشورها از ابتدا برای فراهم آمدن زمينه مساعد برای گفتگو و بدست آوردن شناخت و درك لازم از طرف مقابل بوده است و يا مذاكرات به منظور حفظ روابط و مناسبات ، سامان يافته است .
مذاكرات بلند مدت جمهوری اسلامی ايران با طرف های اروپایی‌و امريكایی و نمايندگان جين و روسيه در مورد فعاليت های صلح آميز هسته ای كشورمان ، تا كنون منتج به توافق نهایی‌نشده است . در كنار دستاورد ها مقطعی و تفاهمات محدود در مورد پاره ای از مباحث ، اما باقی ماندن اختلاف های اصلی ميان طرفين ، گويای اين حقيقت است كه مذاكره كنندگانی‌كه مقابل ايران قرار دارند ، دستيابی قاطع و سريع به توافق فراگير و پايدار را ، مد نظر قرار نداده اند و تلاش دارند تا ، مفتوح نگه داشتن اين پرونده و اختلافات مرتبط با آن را به مثابه دستاويزی برای مزاحمت های بی پايان خود نسبت به ايران و مردم و حاكميت ملی آن ، مورد سوء استفاده قرار دهند .
كشف دلايل اين غرض ورزی ها و بهانه گيری های هدفمند و برنامه ريزی شده ، چندان دشوار نيست و توجه به اين دلايل موجب می شود تا اهداف ايذایی دشمنان از مرز های حدس و گمان خارج و به باور و يقيين برسد .
اولين دليل بر هدفمند بودن بهانه گيری های طرف های مذاكره ، اين است كه تا كنون هيچ دليل قاطع و قابل استناد و در خور اهميتی كه مؤيد و حتی مبين انحراف فعالیت های ايران به سوی اهداف و برنامه های نظامی باشد ، بدست نيامده است و آنچه كه تا كنون در اين خصوص مطرح شده است چيزی بيش از ادعاهای آلوده به خصومت و شانتاژ های ژورناليستی نبوده است و تا كنون هيچ مرجع دارای صلاحيتی به صورت كاملاً روشن و مستند ، در اين زمينه ادعایی مطرح ننموده است . آژانس بين المللی انرژی اتمی نيز اگر هر از چند گاه ادعا های دو پهلو و پر از ابهام و اما و اگر ، مطرح می نمايد ، بيش از آنكه دارای اعتبار فنی و كارشناسی باشد ، تداعی‌كننده انجام مأموريتی است كه از طرف ديگران بر عهده اين سازمان و رئيس آن گذاشته شده است .
دومين دليل بر بی اعتبار بودن ادعا ها آنكه ، تمام اين مدعيان ( به جز آلمان ) خود دارای بزرگترين زرادخانه های اتمی هستند و بزرگ آنها يعنی امريكا تنها كشوری است كه سابقه سياه و ننگين استفاده از بمب اتمی عليه مردم ژاپن و بكار گيری بمب های دارای اورانيوم ضعيف شده در عراق و افغانستان را ، در پرونده قطور جنايات ضد بشری خود دارد . بدون كمترين ترديد ، كشورهايی با اين سابقه به تنها چيزی‌كه فكر نمی كنند ، عاری سازی جهان از وجود سلاح اتمی و پايان دادن به تهديد امنيت جهانيان است . لذا نمايش آنها در برابر فعاليت های صلح آميز هسته ای كشورمان ، نه در راستای جلوگير ی از اشاعه سلاح های اتمی ، كه تلاش بی سرانجامی است در برابر توسعه و پيشرفت علم و فناوری در يك كشور مستقل و كشوری كه می خواهد و توانسته است بدون اتكاء به ديگران و با اعتماد به نيروی ايمان و استعداد ذاتی خود و مجاهدت و توانایی شكوفا شده دانشمندان جوان و غيور خود ، مسير ترقی را با سرعت طی نمايد .
سومين دليل بر ، بهانه تراشی های خصم ، مبانی اعتقادی و نظر فقهی لازم الاطاعه مقام معظم رهبری و ولی‌فقيه داير بر مشروع نبودن استفاده از سلاح اتمی است . از اين منظر ديگر كمترين مجالی برای ورود ايران به حوزه تحقيق و ساخت سلاح اتمی وجود ندارد و همه آگاهان به خوبی می دانند كه نظر ولی فقیه ، نسبت به ديگر نظارات ارجح و صائب است و با وجود اعلام نظر حضرت ايشان ، دليل و ضرورتی برای تخطی ايران در استفاده صلح آميز از انرژی اتمی باقی نمی ماند .
دليل ديگر اما ، سپری‌شدن دوران مليتاريسم و نظامی گری و غير ممكن بودن استفاده از اسلحه به طور عام و استفاده از سلاح اتمی‌به طور خاص ، به منظور تأمين منافع و دستيابی به اهداف و حل اختلافات در روابط بين الملل است . اگر در قرن 18 و 19 و اواخر قرن بيستم ، جنگ و لشكر كشی‌بهترين و بلكه تنها ابزار تأمين منافع كشورهای قدرتمند بوده و مناسبات آنها با ديگران مبتنی بر برتری نظامی آنها بوده است ؛ امروز شرايط جهانی دستخوش تغيير و تحولات بنيادين گرديده و جنگ افروزی و اشغالگری ، نتيجه ای غير از زيان و شكست را نصيب جنگ افروزان نخواهد كرد .
با عنايت به مراتب بالا ، می توان چنين نتيجه گرفت كه هدف از مذاكرات فرسايشی‌و مذاكراتی‌كه افق روشنی برای آن ترسيم نشده است ؛ گرفتار ساختن ايران در چرخه ای بی پايان و بی فايده است . به منظور برون رفت از اين وضعيت ، می توان استفاده از ظرفيت های نهفته در قوانين كشور و سازوكارهای اجرایی را مورد توجه قرار داده و گرايش به سمت استفاده ازاين فرصت ها را به اطراف مذاكره خاطر نشان ساخت .
در اصل پنجاه و نهم قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ايران آمده است : " در مسائل بسيار مهم اقتصادی ، سياسی، اجتماعی و فرهنگی ممكن است اعمال قوه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه به آراء مردم صورت گيرد . درخواست مراجعه به آراء عمومی‌بايد به تصويب دوسوم مجموع نمايندگان مجلس برسد . " وجود اين اصل موجب می گردد تا كشور و نظام هيچگاه در بن بست مشكلات و حتی‌اختلاف نظر ها معطل و منفعل نماند . اين اصل تدبيری است به منظور برون رفت از تنگنا های داخلی و خارجی و پيشگيری از متوقف شدن جريان امور كشور درهمه زمان ها .
در همين راستا ، مفيد و لازم است تا موضوع در مذاكرات جاری و آتی مورد توجه نمايندگان كشورمان قرار گرفته و به نحو مقتضی و مؤثر به اطراف مذاكره توجه داده شود كه در صورت اطاله بی دليل مذاكرات و محدوديت ها و مزاحمت های ناشی از آن و نا اميد شدن ايران از نتيجه بخش بودن گفتگو ها ، تصميم گيری در مورد فعاليت های هسته ای كشور و چارچوب آن را ، از طريق مراجعه به آراء عمومی مشخص خواهند نمود و تمام اقدامات بعدی كشورمان دراين رابطه ، منطبق با نتايج همه پرسي خواهد بود و آنها نمی توانند در خيال خام وبا اميد عبث خود همچنان در اين توهم بمانند كه با تغيير دولت ها و جابجایی در مديريت اجرایی و سياسی كشور ، مواضع ملی و راهبرد ثابت كشورمان نيز، دچار تغيير دگرگونی خواهد شد .
بسيار روشن است كه در صورت تشريح ضرورت ها و الزامات و فايده های مترتب بر ادامه فعاليت های صلح آميز كشورمان و با توجه به اعتماد مردم به نظام و رهبری ، برآيند همه پرسی و نتيجه آن منافع ملی رادر بلند مدت تأمين و مصالح كشور را تضمين خواهد نمود و جهانيان به روشنی‌هر چه بيشتر در خواهند يافت كه پيشرفت و توسعه پايدار، فقط يك سياست دولتی نيست بلكه اراده و آرمانی است ملی .
فردای همه پرسی ، دشمنان و بدخواهان يا ناگزير هستند در برابر خواست ملت از موضع خصمانه خود عدول نمايند و از خيره سری چند ساله خود شرمگين باشند و يا نقاب ريا و نفاق را از چهره پليد خود بردارند و ازهمه ادعا های پر زرق و برق و دهان پركن و گوش خراش گذشته اشان در مورد احترام به استقلال و حاكميت ملی كشور ها و احترام به خواست مردم و اراده ملت ها ؛ چشم پوشی نمايند و با وقاحت اعلام كنند آنچه كه تا كنون ادعا كرده اند دروغ و ريا كاری و حربه ای تبليغاتی برای توجيه دخالت های آنها در امور داخلی كشورها و نمايش زشتی برای پنهان ساختن چپاولگری و غارتگری ها و جناياتشان در ديگركشورها بوده است . / .
ملاقات و مذاكره پيرامون موضوعات مورد علاقه و نيز در مورد مسايل و اختلاف های موجود ميان كشور ها در تمام حوزه ها ، امری است كه از سابقه ای ديرينه برخوردار است و قدمت آن ، كمتر از عمر روابط ميان كشور ها نيست و اساساً مذاكره و رابطه به گونه ای به يكديگر آميخته اند كه به دشواری می توان فهميد كه كداميك اصل است و كداميك فرع . يعنی به دشواری می توان متوجه شد كه روابط ميان كشورها از ابتدا برای فراهم آمدن زمينه مساعد برای گفتگو و بدست آوردن شناخت و درك لازم از طرف مقابل بوده است و يا مذاكرات به منظور حفظ روابط و مناسبات ، سامان يافته است .
مذاكرات بلند مدت جمهوری اسلامی ايران با طرف های اروپایی‌و امريكایی و نمايندگان جين و روسيه در مورد فعاليت های صلح آميز هسته ای كشورمان ، تا كنون منتج به توافق نهایی‌نشده است . در كنار دستاورد ها مقطعی و تفاهمات محدود در مورد پاره ای از مباحث ، اما باقی ماندن اختلاف های اصلی ميان طرفين ، گويای اين حقيقت است كه مذاكره كنندگانی‌كه مقابل ايران قرار دارند ، دستيابی قاطع و سريع به توافق فراگير و پايدار را ، مد نظر قرار نداده اند و تلاش دارند تا ، مفتوح نگه داشتن اين پرونده و اختلافات مرتبط با آن را به مثابه دستاويزی برای مزاحمت های بی پايان خود نسبت به ايران و مردم و حاكميت ملی آن ، مورد سوء استفاده قرار دهند .
كشف دلايل اين غرض ورزی ها و بهانه گيری های هدفمند و برنامه ريزی شده ، چندان دشوار نيست و توجه به اين دلايل موجب می شود تا اهداف ايذایی دشمنان از مرز های حدس و گمان خارج و به باور و يقيين برسد .
اولين دليل بر هدفمند بودن بهانه گيری های طرف های مذاكره ، اين است كه تا كنون هيچ دليل قاطع و قابل استناد و در خور اهميتی كه مؤيد و حتی مبين انحراف فعالیت های ايران به سوی اهداف و برنامه های نظامی باشد ، بدست نيامده است و آنچه كه تا كنون در اين خصوص مطرح شده است چيزی بيش از ادعاهای آلوده به خصومت و شانتاژ های ژورناليستی نبوده است و تا كنون هيچ مرجع دارای صلاحيتی به صورت كاملاً روشن و مستند ، در اين زمينه ادعایی مطرح ننموده است . آژانس بين المللی انرژی اتمی نيز اگر هر از چند گاه ادعا های دو پهلو و پر از ابهام و اما و اگر ، مطرح می نمايد ، بيش از آنكه دارای اعتبار فنی و كارشناسی باشد ، تداعی‌كننده انجام مأموريتی است كه از طرف ديگران بر عهده اين سازمان و رئيس آن گذاشته شده است .
دومين دليل بر بی اعتبار بودن ادعا ها آنكه ، تمام اين مدعيان ( به جز آلمان ) خود دارای بزرگترين زرادخانه های اتمی هستند و بزرگ آنها يعنی امريكا تنها كشوری است كه سابقه سياه و ننگين استفاده از بمب اتمی عليه مردم ژاپن و بكار گيری بمب های دارای اورانيوم ضعيف شده در عراق و افغانستان را ، در پرونده قطور جنايات ضد بشری خود دارد . بدون كمترين ترديد ، كشورهايی با اين سابقه به تنها چيزی‌كه فكر نمی كنند ، عاری سازی جهان از وجود سلاح اتمی و پايان دادن به تهديد امنيت جهانيان است . لذا نمايش آنها در برابر فعاليت های صلح آميز هسته ای كشورمان ، نه در راستای جلوگير ی از اشاعه سلاح های اتمی ، كه تلاش بی سرانجامی است در برابر توسعه و پيشرفت علم و فناوری در يك كشور مستقل و كشوری كه می خواهد و توانسته است بدون اتكاء به ديگران و با اعتماد به نيروی ايمان و استعداد ذاتی خود و مجاهدت و توانایی شكوفا شده دانشمندان جوان و غيور خود ، مسير ترقی را با سرعت طی نمايد .
سومين دليل بر ، بهانه تراشی های خصم ، مبانی اعتقادی و نظر فقهی لازم الاطاعه مقام معظم رهبری و ولی‌فقيه داير بر مشروع نبودن استفاده از سلاح اتمی است . از اين منظر ديگر كمترين مجالی برای ورود ايران به حوزه تحقيق و ساخت سلاح اتمی وجود ندارد و همه آگاهان به خوبی می دانند كه نظر ولی فقیه ، نسبت به ديگر نظارات ارجح و صائب است و با وجود اعلام نظر حضرت ايشان ، دليل و ضرورتی برای تخطی ايران در استفاده صلح آميز از انرژی اتمی باقی نمی ماند .
دليل ديگر اما ، سپری‌شدن دوران مليتاريسم و نظامی گری و غير ممكن بودن استفاده از اسلحه به طور عام و استفاده از سلاح اتمی‌به طور خاص ، به منظور تأمين منافع و دستيابی به اهداف و حل اختلافات در روابط بين الملل است . اگر در قرن 18 و 19 و اواخر قرن بيستم ، جنگ و لشكر كشی‌بهترين و بلكه تنها ابزار تأمين منافع كشورهای قدرتمند بوده و مناسبات آنها با ديگران مبتنی بر برتری نظامی آنها بوده است ؛ امروز شرايط جهانی دستخوش تغيير و تحولات بنيادين گرديده و جنگ افروزی و اشغالگری ، نتيجه ای غير از زيان و شكست را نصيب جنگ افروزان نخواهد كرد .
با عنايت به مراتب بالا ، می توان چنين نتيجه گرفت كه هدف از مذاكرات فرسايشی‌و مذاكراتی‌كه افق روشنی برای آن ترسيم نشده است ؛ گرفتار ساختن ايران در چرخه ای بی پايان و بی فايده است . به منظور برون رفت از اين وضعيت ، می توان استفاده از ظرفيت های نهفته در قوانين كشور و سازوكارهای اجرایی را مورد توجه قرار داده و گرايش به سمت استفاده ازاين فرصت ها را به اطراف مذاكره خاطر نشان ساخت .
در اصل پنجاه و نهم قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ايران آمده است : " در مسائل بسيار مهم اقتصادی ، سياسی، اجتماعی و فرهنگی ممكن است اعمال قوه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه به آراء مردم صورت گيرد . درخواست مراجعه به آراء عمومی‌بايد به تصويب دوسوم مجموع نمايندگان مجلس برسد . " وجود اين اصل موجب می گردد تا كشور و نظام هيچگاه در بن بست مشكلات و حتی‌اختلاف نظر ها معطل و منفعل نماند . اين اصل تدبيری است به منظور برون رفت از تنگنا های داخلی و خارجی و پيشگيری از متوقف شدن جريان امور كشور درهمه زمان ها .
در همين راستا ، مفيد و لازم است تا موضوع در مذاكرات جاری و آتی مورد توجه نمايندگان كشورمان قرار گرفته و به نحو مقتضی و مؤثر به اطراف مذاكره توجه داده شود كه در صورت اطاله بی دليل مذاكرات و محدوديت ها و مزاحمت های ناشی از آن و نا اميد شدن ايران از نتيجه بخش بودن گفتگو ها ، تصميم گيری در مورد فعاليت های هسته ای كشور و چارچوب آن را ، از طريق مراجعه به آراء عمومی مشخص خواهند نمود و تمام اقدامات بعدی كشورمان دراين رابطه ، منطبق با نتايج همه پرسي خواهد بود و آنها نمی توانند در خيال خام وبا اميد عبث خود همچنان در اين توهم بمانند كه با تغيير دولت ها و جابجایی در مديريت اجرایی و سياسی كشور ، مواضع ملی و راهبرد ثابت كشورمان نيز، دچار تغيير دگرگونی خواهد شد .
بسيار روشن است كه در صورت تشريح ضرورت ها و الزامات و فايده های مترتب بر ادامه فعاليت های صلح آميز كشورمان و با توجه به اعتماد مردم به نظام و رهبری ، برآيند همه پرسی و نتيجه آن منافع ملی رادر بلند مدت تأمين و مصالح كشور را تضمين خواهد نمود و جهانيان به روشنی‌هر چه بيشتر در خواهند يافت كه پيشرفت و توسعه پايدار، فقط يك سياست دولتی نيست بلكه اراده و آرمانی است ملی .
فردای همه پرسی ، دشمنان و بدخواهان يا ناگزير هستند در برابر خواست ملت از موضع خصمانه خود عدول نمايند و از خيره سری چند ساله خود شرمگين باشند و يا نقاب ريا و نفاق را از چهره پليد خود بردارند و ازهمه ادعا های پر زرق و برق و دهان پركن و گوش خراش گذشته اشان در مورد احترام به استقلال و حاكميت ملی كشور ها و احترام به خواست مردم و اراده ملت ها ؛ چشم پوشی نمايند و با وقاحت اعلام كنند آنچه كه تا كنون ادعا كرده اند دروغ و ريا كاری و حربه ای تبليغاتی برای توجيه دخالت های آنها در امور داخلی كشورها و نمايش زشتی برای پنهان ساختن چپاولگری و غارتگری ها و جناياتشان در ديگركشورها بوده است . / .
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
