از بورلی هیلز لواسان تا بورلی هیلز وزارت خارجه

گروه بین المللی - دکتر مجید سجادی پناه نوشت: بورلی هیلز، نمادی از تجمل، شهرت و ثروت است. منطقه ای در لس انجلس امریکاست که اکثر ستاره‌های هالیوود در آنجا خانه دارند در رستوران‌های افسانه‌ای آن غذا می‌خورند و در اسپاهای فوق لاکچری آن استراحت می‌کنند.

به گزارش بولتن نیوز، حالا یکی از آن رستوران های فوق لاکچری امریکایی ها ، پایش در وزارت خارجه باز شده است ولی افسوس که نمایندگان مجلس از آن بی خبرند.  کافه رستورانی با نام آمریکایی و با رسم و روسومات آنها در قلب وزارت خارجه به نام بورلی هیلز  به مشتریانی که معلوم نیست چه شخصیت های از کشور هستند ،  سرویس های اشرافی می دهد؟

منصرف از این که چه کسانی به این کافه رستوران اجازه استفاده از نام شناخته شده و معروف آمریکایی را داده است  که البته باید جداگانه از آقای حداد عادل که حساسیت شان برای استفاده از وازگان فارسی قابل تحسین است پرسیده شود.  اما آنچه که عجیب تر و غیر قابل باور تر است ،قدرت نمایی این برند امریکایی در کشور و چگونگی عبور آن از این همه موانع کسب و کار ، برای تاسیس و فعالیت آن است که فعالان اقتصادی کشور همیشه این موانع را میدان مینی  برای فعالیت های خود تصور کرده و می کنند. 

البته در گذشته نیز چنین غفلت های را شاهد بودیم. همان روزی که گفته شد بورلی هیلز یک منطقه لوکس و بسیار لاکچری برای اشراف و ثروتمندان آمریکاست. اما  برخی ها در ایران نامش را کمی تغییر داده و لی با همان کاربری  منطقه را به نام  باستی هیلزی در لواسان تهران درست کردند که اگر بیشتر از نمونه آمریکایش نباشد، حتما کمتر از آن نیست. 

این شهرک که در منطقه لواسان تهران واقع شده است برای همه قابل دسترسی نیست. و شما برای ورود به آنجا باید یا مالک باشی یا مهمان!

شهرک باستی هیلز که به بورلی هیلز ایران معروف شده است از طریق تصاویر ماهواره‌ای قابل ‌رؤیت است. دور تا دور شهرک باستی هیلز این شهرک بسیار لاکچری با دیوارهای هفت متری محاصره شده است و تحت نظر تدابیر حفاظتی بسیار شدیدی قرار دارد. در شهرک باستی هیلز ۳۶ ویلای بسیار زیبا و مجلل ساخته ‌شده است و تنها صاحبان این ویلاها یا افرادی که ارتباط نزدیکی با آنها دارند قادر به ورود به این شهرک اند. علت نام‌گذاری این شهرک به باستی هیلز به دلیل تشابه این منطقه با بورلی هیلز لس‌آنجلس امریکاست  که نام آن را این‌گونه انتخاب کرده اند!

بنابراین اگر چشمان خود را بروی  عدالت ببندید ، آنوقت زیبای های  بورلی هیز را در لوسان و رستوران آن را در  وزارت خارجه کشور  مشاهده  خواهید کرد. از روی شهدای انقلاب باید خجالت کشید که جان عزیز خود را گذاشتند تا کاخ‌های سعدآباد و نیاورانی در این کشور  وجود نداشته باشد. اما آنها امروز نیستند که ببینند کاخ‌هایی زیباتر، لاکچری تر و لوکس‌تری  در تهران ساخته شده و یا رستورانی یا این میزان اشرافیت در قلب مهمترین  وزارتخانه کشور تاسیس شده باشد که به از ما بهتران سرویس شاهانه بدهد!؟ 

سوال اساسی که ذهن هر انسانی آزاده ای را آزار می دهد  این است  که آیا آقای عراقچی ، وزیر امور خارجه خودش در این کافه رستوران مانند "شام آخر در سوریه"  غذا میل کرده است؟ و یا اساسا از تاسیس چنین رستورانی در مجموعه خود بی خبر مانده است؟!

البته در هر دوحالت او مقصر است چرا که از یک وزیر ارزشی کابینه انتظار نمی رود که  نسبت به چنین اتفاقاتی در مجموعه خود بی خبر و یا بی تفاوت بماند!؟

به احترام شهدا هم که شده است آنجا را ببندید.