نوع حضور مسوولان در جمع دانش آموزان شین آبادی نباید تحقیر آمیز برگزار می شد

گروه اجتماعی -  دانش‌آموزان دختر شین آبادی که در حادثه آتش‌سوزی مدرسه ابتدایی شین‌آباد در ۱۵ آذر سال ۱۳۹۱ دچار سانحه شدند ضمن گلایه از اینکه در این مدت آنگونه که به آنها وعده داده شده بود عمل نشده و روند درمانی آنها با بن بست مواجه شده است، به مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری مراجعه و خواستار رسیدگی دولت جدید به وضعیت درمانی خود شدند. این دانش آموزان که عمدتا به همراه پدر و مادرشان به تهران آمده اند یکصدا فریاد می زدند ما می خواهیم رئیس جمهور را ببینیم و حق مان را می خواهیم .




به گزارش بولتن نیوز،  اما آنچه در دیدار مسوولان دولت با این دانش آموزان رخ داده و تصویر آن در تلویزیون و برخی رسانه ها منتشر شده،  شایسته نبود و در حالی که خانواده ها و دانش آموزان روی زمین نشسته بودند، اما مسوولان روی صندلی نشسته بودند. در حالی که خانواده ها و دانش آموزان باید روی صندلی می نشستند و یا مسوولان روی زمین در حضور خانواده می نشستند.


اگر چه عملکرد مسوولان دولت فعلی قابل تجلیل و قدردانی است و سر زدن به دانش آموزان و روحیه دادن به آنها و تاکید بر پرداخت هزینه های درمانیشان، نسبت به عدم رسیدگی به این دانش آموزان در دولت قبل، اقدامی موثر و مفید است، اما نحوه حضور مسوولان و دانش آموزان، شکل نامناسبی نداشت.
زیرا در شرایطی که رئیس دفتر رئیس جمهور اعلام کرده که حکومت وظیفه دارد در حد توان خود به ولی‌نعمتانش خدمت کند و این وظیفه در مواقع رخداد حوادثی از این دست مضاعف می‌شود و اینک که این اتفاق برای دانش‌آموزان شین‌آبادی در یک مکان عمومی رخ داده دولت باید همه امکاناتش را برای التیام آلام این دانش آموزان به کار گیرد، اما متاسفانه نوع نشستن دانش آموزان و خانواده ها روی زمین و نشستن مسوولان روی صندلی، کار شایسته ای نبود.

گزارش تلویزیون از جلسه ی دانش آموزان شین آبادی با مسئولین دولتی در نهاد ریاست جمهوری، واقعا برخی بینندگان این برنامه را متاثر کرده است و وضع زننده ای بود... دانش آموزان و اولیای آنها روی زمین در نمازخانه نشسته بودند و مسئولین روی صندلی نشسته بودند.
انسان یاد داستان های گذشته می افتد که رعیت هایی در حضور ارباب نشسته و درخواست کمک می کنند.
آیا نهاد ریاست جمهوری برای چنین برنامه هایی، سالن یا اتاقی نداشته که همه روی صندلی بنشینند؟ و اگر نداشته آیا آن مسئولین که سن چندانی هم نداشتند به چه مشکلی مبتلا بودند که باید با این وضع به رسیدگی امور مردم بپردازند؟
 آیا درست است که هر چند وقت یکبار آن دانش آموزان باید با آن چهره ی آسیب دیده مقابل دوربین ظاهر شوند؟ آیا این نوع نمایش تلویزیونی، به معنای تحقیر کردن نیست؟
 ما را چه شده که بی توجه از این مسائل می گذریم؟ آیا رسیدگی به امور ولی نعمت دولت باید این گونه انجام شود؟


البته اقدام شایسته دولت در رسیدگی به امور درمان دانش آموزان جای تقدیر و سپاسگزاری دارد اما شکل و نحوه حضور و نمایش تلویزیونی آنها درست نبود.
مسئولان مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری پس از آنکه در جریان مشکلات این دانش آموزان قرار گرفتند با همکاری معاونت حقوقی و دفتر رئیس‌جمهور، برای بررسی دقیق مشکلات درمانی آنها که عمدتاً به هزینه بالای جراحی پلاستیک صورت و دست و پای سانحه دیده این دانش‌آموزان در سانحه آتش‌سوزی مربوط می‌شد، کمیته‌ای را تشکیل دادند.

این کمیته پس از نشستی با این دانش آموزان و نماینده آنها گزارش کار خود را به رئیس دفتر رئیس‌جمهور دکتر محمد نهاوندیان ارائه کرد تا تصمیمات آتی و نهایی درباره روند درمانی دانش‌آموزان روستای شین آباد از سوی ایشان اتخاذ شود.


محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت درباره آخرین وضعیت دانش آموزان شین آباد در حاشیه امروز جلسه دولت اظهار کرد حدود چند هفته قبل بود که نامه ای مبنی بر در نظر گرفتن مبالغی خاص برای ادامه معالجه دانش آموزان حادثه دیده شین آباد به بنده رسید که من هم بلافاصله دستور پرداخت این مبالغ از ردیف های پیش بینی شده را دادم.

محمد نهاوندیان نشستی را با این دانش آموزان و خانواده آنها ترتیب داد
در این نشست رئیس دفتر رئیس‌جمهور، ضمن ابراز همدردی با دانش‌آموزان حادثه دیده، اعلام کرد کل اعتبار درمان دانش‌آموزان شین‌آبادی تأمین و هزینه اولیه آن به حساب بیمارستان واریز شده تا در اسرع وقت نسبت به درمان و جراحی پلاستیکی آنان اقدامات لازم صورت گیرد.
نهاوندیان با ابراز تأسف از اینکه سیستم اداری در دولت گذشته نتوانسته در این مدت آن‌گونه که شایسته بوده به وضعیت این دانش‌آموزان رسیدگی کند، اظهار کرد: حکومت وظیفه دارد در حد توان خود به ولی‌نعمتانش خدمت کند و این وظیفه در مواقع رخداد حوادثی از این دست مضاعف می‌شود و اینک که این اتفاق برای دانش‌آموزان شین‌آبادی در یک مکان عمومی رخ داده دولت باید همه امکاناتش را برای التیام آلام این دانش آموزان به کار گیرد.