پشت پرده توقیف بهار به روايت روزنامه‌نگاران بهاری و روزآنلاین ناراحت از بولتن و عارف

گروه سیاسی، افشاگری بولتن نیوز برای نخستین بار در رابطه با خبر موهن روزنامه بهار در رابطه با امامت امام علی (ع ) و اعلام خبر توقیف روزنامه بهار و تاکید عارف بر این که با این روزنامه هیچ ارتباطی با او ندارد و دفاع مسئولین دولت روحانی در وزارت ارشاد و هیات نظارت بر مطبوعات از تعطیلی روزنامه ای که با احساسات دینی مردم بازی کرده است و اخبار غیر واقع داده است، گویا به کام برخی از افراد مطلع و مسئول در روزنامه بهار و دوستان ایشان در روزآنلاین خوش نیامده است.

به گزارش بولتن نیوز، از این رو امروز سایت اپزسیون روزآنلاین در گزارشی به قلم آرش بهمنی و در مصاحبه با افراد آگاه از روزنامه بهار سعی کرد تا هم عارف را بزند و او را تخریب کند و هم بولتن نیوز را عامل اصلی فشار برای تعطیلی روزنامه بهار بداند.

در این رابطه روزآنلاین از زبان برخی مسئولین و خبرنگاران آگاه روزنامه بهار مدعی شد:

دلیل توقیف روزنامه بهار٬ انتشار یادداشتی از علی‌اصغر غروی٬ از اعضای نهضت‌آزادی در اصفهان٬ پیرامون واقعه غدیرخم و مساله امامت در میان شیعیان بود. این مقاله از سوی اصول‌گرایان توهین به اصول اعتقادی شیعه توصیف شده بود.

یک روزنامه‌نگار ساکن تهران٬ در این زمینه به روز گفت: "پنجشنبه شب یعنی یک روز پس از انتشار مطلب در صفحه نخست که در قالب یادداشت منتشر شد اما خبرگزاری‌ها اصرار دارند آن را سرمقاله معرفی کنند، افرادی از قم با مدیرمسوول روزنامه تماس گرفتند و عنوان کردند که موجی علیه روزنامه در قم ایجاد شده است. آنها تاکید داشتند که حساسیت روی این مطلب هم پس از تماس ها از سایت های بولتن نیوز و مشرق با دفتر علما و مراجع ایجاد شد. در این بین همین سایت‌ها٬ تماس‌هایی هم با سایت شیعه نیوز می گیرند مبنی بر اینکه ضروری است شما هم به موج اعتراضی بپیوندید. با این حال این درخواست، مورد قبول اين سايت قرار نگرفت. بر همین اساس مسوولان سایت شیعه‌نیوز با سعید پورعزیزی٬ مدیر مسوول روزنامه بهار٬ تماس می گیرند و توصیه می‌کنند که متن عذرخواهی تهیه کنید تا ما در سایت منتشر کنیم و به واسطه آن بتوانیم جلوی موج اعتراضی را بگیريم و مانع از سیاسی شدن ماجرا شویم. پور عزیزی بعد از مشورت‌هایی٬ متن را تهیه می‌کند و بامداد روز جمعه -حدود ساعت ۱- این سایت٬ متن عذر خواهی را منتشر می‌کند. تا قبل از انتشار این متن عذرخواهی در میان سایت‌ها و خبرگزاری‌ها همه گیر و رسمی، تنها فارس آن هم در بخش آیین و اندیشه و نه در بخش سیاسی مقالات و یادداشت هایی منتشر کرده بود. بعد از انتشار متن عذر خواهی هم تنها یکی - دو مقاله انتقادی در همان بخش آیین و اندیشه فارس منتشر شد. با این حال روز جمعه٬ مسوولان بهار سخت سرگرم تهیه مطالبی در نقد مقاله منتشر شده بودند و این بار در سرمقاله هم به عذرخواهی و توضیح درباره چگونگی انتشار مطلب اختصاص پیدا کرد. توضیحاتی مشابه همان متن عذرخواهی٬ اما مطول‌تر و با تفصیل و در نقد مقاله منتشر شده و اینکه مثلا قرار بود بخش‌هایی از مقاله حذف شود٬ اما سرعت فدای دقت شد و دوباره بخش‌های اصلی به مرحله چاپ رفت. پس از انتشار شماره روزنامه شنبه که با عذرخواهی و عقب‌نشینی روزنامه همراه بود فشارها نه تنها کاهش پیدا نکرد بلکه فشارها از بخش‌های غیر سیاسی خبرگزاری‌ها٬ به بخش‌های سیاسی منتقل شد. یعنی خود همان عقب‌نشینی رسانه‌های اصول‌گرا را به پیش‌روی ترغیب کرد و تا پیش از آن اگر خیلی‌ها آن مقاله را نخوانده بودند٬ مقاله را تهیه کردند و موشکافانه آن را مورد بررسی قرار دادند. با شدت گرفتن فشارها اشتباه اول دوباره تکرار شد٬ یعنی یک عقب نشینی دیگر. مدیر مسوول روزنامه بهار با این ادعا که با تعطیلی خودخواسته ابتکار عمل را به دست گیریم و این باعث می شود نهایت برخوردی که با روزنامه شود محدود به یک تذکر شود تصمیم گرفت که دست به تعطیلی خود خواسته بزند. اما همین عقب‌نشینی حساسیت‌ها نسبت به روزنامه را دو چندان کرد و پس از انتشار اطلاعیه روزنامه مبنی بر تعطیلی خود خواسته، سایت‌ها و خبرگزاری اصول‌گرا در حمله و فشار به روزنامه یک‌پارچه شدند. پس از پیشنهاد مسوولان سایت شیعه نیوز برای تهیه متن عذر خواهی خودشان پیشنهاد دادند که مقالاتی در نقد مقاله منتشر شده ارسال می کنند. دو یا سه مطلب ارسال شد که گویا نویسندگان آن از روحانیون شناخته شده قم بودند".

او اضافه می‌کند که اعضای هیات تحریریه روزنامه بهار٬ به او گفته‌ بودند که گمان نمی‌کنند روزنامه توقیف شود٬ بلکه: "تا ظهر شنبه نهایت گمانه زنی که درباره برخورد احتمالی هیات نظارت مطرح بود٬ یک تذکر بود. از شب شنبه احتمال تعطیلی یک ماهه هم به وجود آمد. یعنی نهایت تصور دوستان٬ یک تعطیلی کوتاه مدت بود: یک یا در نهایت دو ماه".

این روزنامه‌نگار٬ پیرامون واکنش مسوولان دولت روحانی٬ به توقیف روزنامه بهار نیز چنین گفت: "موضع‌گیری این دوستان عجیب بود. اما از آن عجیب تر خوشحالی برخی مسوولان دولتی از جمله آقای صادق از این تعطیلی بود. امروز خبری شنیدم مبنی بر اینکه آقای صادق امروز در جمعی نتوانسته بود خوشحالی خودش را از این تعطیلی پنهان کند. موضوعی که واقعا درکش سخت است".

وی ادامه می‌دهد: "شما ترکیب هیات نظارت بر مطبوعات را در نظر داشته باشید: از ۷ نفر عضو این هیات چهار نفر وابسته به دولت هستند٬ یک نفر مجلس یعنی آقای مطهری٬ می ماند دو نفر: نماینده قوه قضاییه و و نماینده حوزه علمیه قم. بنابراین اگر بنای دولت بر عدم توقیف بود٬ می‌شد چنین رایی صادر نشود. اما به نظر می رسد که دولت چنین بنایی نداشت چرا که فکر می کنم این بار هم دولت همچون قضیه آقای توفیقی مرعوب فشار تندروها شده بود".

از جمله مسایل دیگری که درباره توقیف روزنامه بهار٬ باعث بروز حاشیه شد٬ موضع‌گیری محمدرضا عارف٬ در این زمینه بود. از پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری٬ در محافل رسانه‌ای از روزنامه بهار به عنوان رسانه نزدیک به محمدرضا عارف نام برده می‌شد. با این حال عارف٬ در گفت‌وگویی کوتاه با خبرگزاری‌ها٬ به انتقاد از انتشار چنین مقاله‌ای در روزنامه بهار پرداخت. وی و مسوول روابط عمومی‌اش٬ در گفت‌وگوهایی همچنین هرگونه انتساب خود به روزنامه بهار را تکذیب کرده بودند.

اکنون اما این روزنامه نگار می‌گوید: "پس از رفع توقیف روزنامه بهار و انتشار آن در دوره جدید یعنی دی ماه سال گذشته، مدیر مسوول روزنامه برای روزنامه با اسپانسرهای زیادی وارد گفتگو شد که همان ابتدا با پسر محمد رضا عارف یعنی حمید عارف از طریق یکی از دوستان آشنا می شود. حمید عارف تازه از آمریکا به تهران آمده بود٬ آن هم برای اینکه زمینه کاندیداتوری پدرش را فراهم کند. بر این اساس بین حمید عارف و سعید پورعزیزی با هدف حمایت از عارف در انتخابات ریاست جمهوری قراردادی به امضا می رسد. ابتدا سهامی میان دو طرف رد و بدل نمی شود و تنها در این حد بود که از عارف در انتخابات حمایت شود در ازای آن برخی هزینه ها از جمله وسایل مورد نیاز تحریریه و کامپیوترها و... و بخشی از حقوق توسط مجموعه عارف پرداخت شود. بعد کم کم و حدود اسفندماه قراردادها توسعه پیدا می کند به این ترتیب که ۵۵ درصد از سهم روزنامه به حمید عارف واگذار می‌شود. بر این اساس مقرر می شود که سهم بیشتری از پرداخت های روزنامه توسط عارف باشد٬ هر چند در این میان گاه اختلاف هایی به وجود آمده مبنی بر اینکه پورعزیزی هم باید در پرداخت ها سهمی داشته باشد و همین اختلافات در یک یا دو ماه منجر به تاخیر در پرداخت حقوق تحریریه شد. با این حال با پادرمیانی هایی این اختلافات فیصله پیدا می کند. اما پسر عارف با اکراه سهم خود را پرداخت می‌کرد چرا که معتقد بود باید روزنامه هر روز عکس عارف را عکس یک کند. در جلسه‌ای با حضور تحریریه روزنامه بهار با اعضای ستاد عارف٬ آقای توفیقی هم چنین درخواستی داشت. آقای صالحی‌امیری که آن زمان در ستاد عارف بود و بعد با خارج کردن برخی طرح های این ستاد به ستاد روحانی رفت٬ هم چنین اعتقادی داشت. یعنی تفکر حاکم بر دفتر عارف این بود که چون هزینه روزنامه پرداخت می شود٬ باید روزنامه تمام قد عکس و تیتر عارف را منتشر کند. قرارداد روزنامه اسما بین پورعزیزی و بنیاد امید ایرانیان بوده ولی رسما بین پورعزیزی و پسر عارف بود. در ضمن هفته گذشته هم طی قرار دادی قرار بود ۱۰۰ درصد سهام روزنامه به این بنیاد انتقال پیدا کند. بر همین اساس شورای سیاست گذاری تعیین شده بود شامل رسولی محلاتی، پسر عارف و پسر کاظم بجنوردی٬ رییس دایره المعارف اسلامی".

یک روزنامه‌نگار دیگر ساکن تهران پیرامون توقیف بهار می‌گوید: "اقای عارف سهام‌دار روزنامه هستند. سهام اصلی مال ایشان است. از اطرافیان خود هم توجه زیادی به مطالب مربوط به خود داشت که خبرها حتما منتشر شود".

 روزنامه‌نگار دیگری می‌گوید که اعضای تحریریه این روزنامه انتظار توقیف این روزنامه را بعد از عذرخواهی و توقف انتشار داوطلبانه این روزنامه نداشته‌اند: "کسانی که تجربه اخرین توقیف شرق را داشتند، با مقایسه فضا احتمال می دادند که برخورد نرم تری با روزنامه صورت بگیرد. از طرف دیگر فکر می کردیم با توجه به تغییر دولت، به این سرعت نخواهند فضا را امنیتی کنند یا ببندند. از طرفی با توجه به مسائل حاشیه ای بین سعید پور عزیزی به عنوان مدیر مسئول با ۴۵ درصد سهام و حمید عارف به عنوان سرمایه گذار با ۵۵ درصد سهام، فکر نمی کنیم که بهار به زودی رفع توقیف شود".

وی ادامه می‌دهد: "نمی خواهم وارد بحث اعمال محدودیت برای تعداد رسانه های اصلاح طلب بشوم و فکر نمی کنم که لزوما بهار به این دلیل تعطیل شد که تعداد رسانه های اصلاح طلب از سه یا چهار روزنامه به صورت هم زمان بیشتر نشود. واقعیت این است که بهار، حتی پیش از انتخابات هم از تندروترین روزنامه ها بود. شکایت های زیادی از روزنامه شده بود. شکایت هایی که توسط مدیر مسئول حتی از تحریریه مخفی نگه داشته می شد تا به روند کار صدمه ای نزند. انتشار ان سرمقاله در حقیقت تیر خلاص بود بعد از بیشمار تیرها. هر توقیفی مسلما باعث محافظه کار شدن باقی نشریات می شود، حداقل در کوتاه مدت. اما این توقیف، خوشبختانه با انتشار چند روزنامه دیگر هم زمان شد. در صورت انتشار هم میهن، نشاط و احتمالا توسعه از زهر توقیف بهار کاسته خواهد شد".