آیا گروههای سیاسی کردستان عراق این تقسیم را خواهند پذیرفت؟

گروه بین الملل - این روزها نزدیک به 3 میلیون رای دهند در کردستان عراق در تب و تاب شدیدی به سر می برند تا روز شنبه با حضور در پای ضندوقهای رای به نمایندگان خود رای بدهند و بدین ترتیب تکلیف چهار سال اینده قدرت در کردستان عراق را مشخص نمایند. ویژگی این دوره از انتخابات که مردم می توانند به افراد در هر کدام از لیست ها که باشند رای بدهند سبب گشته است که کاندیداها بیشتر از گذشته خود را به مردم معرفی کنند و از این رو کاندیداها به نحو بی سابقه ایی روی به رسانه ها آورده اند .در انتخابات قبلی مردم تنها به احزاب رای می دادند و از آن به عنوان انتخابات بسته یاد می شد اما این دوره از انتخابات انتخابات نیمه باز معرفی شده است.

به گزارش بولتن نیوز، یکی دیگر از ویژگیهای این انتخابات این است که گروهها و کاندیداها از انتشار هر چیزی که رقیب را تضعیف و کاندیدا را تقویت کند خودداری نمی کنند و این امر باعث شده است که هیجان این انتخابات بیشتر از گذشته باشد که بعضی ها معتقد هستند چه بسا این اقدام سبب ایجاد تنش و برخورد شود بخصوص که بسیاری از مردم در کردستان عراق مسلح می باشند کما اینکه تا کنون دو نفر کشته شده و چند نفر دیگر هم مجروح شده اند. البته این سبب خواهد شد که نیروهای امنیتی روزهای سختی را در پیش داشته باشند .

بهر روی این انتخابات با حضور 192 ناظر داخلی و خارجی برگزار خواهد شد ضمن اینکه قرار شده است برای جلوگیری از بروز تقلب از مهرهای الکترونیکی استفاده شود. اگرچه این تلاشها تلاش مناسبی برای کمیسیون برگزار کننده انتخابات در کردستان عراق است و لی به اعتقاد کارشناسان منطقه قطعا با شرایط مطلوب فاصله زیادی دارد.

فارغ از همه این موارد اگر بخواهیم به اهمیت انتخابات اخیر کردستان عراق پی ببریم لازم است اندکی به گذشته بازگردیم و مروری بر انتخابات دوره های قبل داشته باشیم.

در سال 1991 که مردم کردستان عراق بعد از انتفاضه و عقب نشینی نیروهای اداری دولت وقت عراق از استانهای شمالی عراق و البته درست شدن منطقه پرواز ممنوع با حمایت قطعنامه 688 شورای امنیت سازمان ملل متحد ،کردها در عراق بعد از یک قرن مبارزه توانستند در مناطق تحت کنترل خویش انتخاباتی را برگزار کنند.نتیجه این انتخابات نشان داد که دو قدرت وقت کردستان یعنی اتحادیه میهنی کردستان عراق و حزب دمکرات کردستان عراق دو نیروی برتر کردستان عراق بوده و شانه به شانه همدیگر با هم رقابت می کردند اما تشدید اختلافات و ترس از وقوع جنگ داخلی سبب شد که دو طرف قدرت را به شکل مساوی بین هم تقسیم نمایند اما این هم کفاف نکرد و از سال 1994 به بعد آتش جنگ های داخلی در کردستان عراق برافروخته شد تا اینکه در سال 1998 دو طرفین توانستند به توافقی برای پایان دادن به جنگ های داخلی برسند. در تمام این مدت پارلمان نیم بند حضور داشت اما تاثیری در روند قدرت در منطقه نداشت تا اینکه در سال 2005 اولین انتخابات پارلمانی بعد از سقوط صدام برگزار شد اما این بار نیز آنها قدرت برتر بودندوتوانستند تا سال 2009 قدرت مطلقه پارلمان باشند.

اما بعد از سال 2009 و شکل گیری نسل نو در کردستان عراق برای اولین بار گروهی بنام اپوزیسیون وارد پارلمان شدند و در این مدت هرچه توانستند بر علیه حکومت تاختند و اسناد منتشر کردند.در چنین فضایی اکنون بار دیگر در یک عرصه دمکراتیک گروههای کرد روبروی همدیگر قرار گرفته اند و می خواهند شانس خود رابرای پیروزی بکار بگیرند با این تفاوت که هرم قدرت در کردستان عراق شکسته شده و دیگر نیروهای کلاسیک کردی نیروی برتر نیستند شاید برنده بیشترین کرسی یکی از گروههای حاکم چند سال اخیر باشد اما این قطعا به معنای بردن بیشترین میزان کرسی ها در پارلمان نیست و هر گروهی که پیروز شود ناگزیر از ائتلاف با سایر گروهها خواهد بود.

از این رو می توان پیش بینی کرد که انتخابات این دوره کردستان عراق سبب شکستن و تقسیم بیشتر قدرت در کردستان عراق میان گروههای سیاسی خواهد شد و این بی گمان راه گروههای حاکم را برای بدست گرفتن مطلقه قدرت بسیار سخت خواهد کرد.همانگونه که فضای تبلیغات این انتخابات متفاوت بود نتایج نیز قطعا متفاوت خواهد بود و این بار گروههای سیاسی کردستان عراق ناگزیر از تقسیم قدرت بصورت واقعی خواهند بود.از این رو می توان گفت این انتخابات به هیچ وجه همه چیز را برای یکی از گروهها میسر نخواهد کرد اما بدون شک این انتخابات سبب خواهد شد قدرت بیشتر از گذشته شکسته شده و در بطن جامعه کردی ساری خواهد شد.اگرچه همه اینها منوط به این خواهد بود که گروههای سیاسی کردستان عراق بتوانند نتایج را بپذیرند.