چرا آمریکا از انتشار گزارش 2009 سازمان ملل متحد جلوگیری کرد!؟ + تصاویر (18+)

گروه بین الملل- اوباما سوء استفاده از سلاح های شیمیایی توسط اسرائیل را نادیده می گیرد، اما دولت سوریه را به همین بهانه سرزنش می کند که حتی ممکن است مسئول حملات شیمیایی اخیر هم نبوده باشد.

 

به گزارش بولتن نیوز به نقل از نیویورک - چند جریان اصلی رسانه های بزرگ خبری آمریکایی جزئیات کثیف گزارش کمیتۀ حقیقت یاب سازمان ملل (UN) را فاش کردند که نشان می داد ارتش اسرائیل چگونه در جنگ 22 روزۀ نوار غزه در سال 2008 ، موشک حاوی مواد شیمیایی غیر قانونی را به سمت آژانس کار و امداد رسانی سازمان ملل متحده ( UNRWA ) برای پناهندگان فلسطینی شلیک کرده اند . این عملیات  به" عملیات سرب گداخته " معروف شد.

  رسانه های ایالات متحده و جهانی ، به دقت صحنه را زیر نظر گرفتند تا ببینند اکنون که رئیس جمهوری آمریکا، باراک اوباما، بدون حتی یک رأی موافق کنگره و یا حمایت سازمان ملل متحد، می خواهد علیه سوریه دست به حمله نظامی بزند،  آیا همان رسانه ها ، اطلاعاتی را مخفی می کنند که نشان می دهد آماده سازی برای جنگ می تواند زودهنگام باشد.
اما رسانه ها توجه اندکی را معطوف ادعاهای کمیسیون سازمان ملل متحد می کنند ، که نشان می دهد شورشیان سوریه ، و نه سربازان دولتی و تحت کنترل رئیس جمهور بشار اسد ، مسئول حملات سلاح های شیمیایی اخیری هستند که بیش از 300 سوری را به کشتن داده است.


 "کارلا دل پونته ، عضو کمیسیون بین المللی مستقل تحقیق در مورد سوریه در سازمان ملل متحد گفته :  " ما طی تحقیقات خود در مورد جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی ، شهادت شهودی را گردآوری کرده ایم که نشان می دهد در این حملات از برخی سلاح های شیمیایی به ویژه گاز اعصاب استفاده شده است . چیزی که در تحقیقات ما مشخص شده این است که این سلاح ها ، توسط شورشیان بکار گرفته شده و بکلی هیچ نشانه ای دال بر اینکه دولت سوریه از سلاح های شیمیایی استفاده کرده باشد در اختیار نداریم."
همچنین سوال برانگیز این که چرا اوباما برسر این ادعای به شدت قابل تردید که سربازان سوری از سلاح های شیمیایی استفاده کرده اند " به جادۀ خاکی زده است " آن هم زمانیکه مقامات اذعان کرده اند و ثابت شده که ارتش اسرائیل هم برای حمله به گروه امداد رسانی سازمان ملل که در سال 2009 سرپناه و خدمات پزشکی برای پناهندگان فلسطینی فراهم می کردند از سلاح شیمیایی استفاده کرده است."

روزنامۀ کلیولند چلنجردر ایالت اوهایوی امریکا یک کپی از  گزارش 575 صفحه ای مربوط به سال  2009 سازمان ملل متحد را به دست آورد که توسط تیم حقیقت یاب این سازمان و به ریاست قاضی سابق آفریقای جنوبی، ریچارد گلدستون ، پس از بررسی حوادث پیرامون عملیات "سرب گداخته" تهیه شده بود.

حملۀ موشکی و زمینی اسرائیل به نوار غزه در 27 دسامبر 2008 آغاز شد و در 18 ژانویه 2009 به پایان رسید . این حمله ، منجر به مرگ حدود 1100 تا 1400 فلسطینی و 13 سرباز اسرائیلی شد و چهار نفر هم در اثرشلیک گلوله های خودی کشته شدند.

عامل محرک این حمله ، ادعای اسرائیل بود مبنی بر اینکه ابتدا شبه نظامیان حماس چند راکت را به سمت اسرائیل شلیک کرده اند. گویا سه غیر نظامی اسرائیلی و یک سرباز در روزهای منتهی به این حملات توسط راکت های حماس کشته شده بودند، این جنگ نهایتا ،حدود 1.3 میلیارد دلار به اموال و کسب و کار فلسطینی ها خسارت وارد کرد.

گروه حقیقت یاب  سازمان ملل همچنین ارتش اسرائیل را به تخطی از پروتکل های جنگی ، استفاده از فلسطینیان به عنوان سپر انسانی ، قتل غیرنظامیان غیرمسلح ، از بین بردن آب و تاسیسات تصفیه و فاضلاب ، و از بین بردن ذخایر و تاسیسات تولید مواد غذایی و به قحطی کشاندن مردم متهم کرد.

کمیتۀ حقیقت یاب سازمان ملل به رهبری گلدستون، بطورگسترده با مقامات فلسطینی ، قربانیان و نجات یافتگان پس از حمله نظامی اسرائیل ملاقات کرد. مصاحبه ها و تحقیقات این گروه منجر به کشف اطلاعات و شواهدی شد که نشان می داد موشک های ارتش اسرائیلی ، که حاوی گاز فسفر سفید بوده به سمت غیر نظامیان و بیمارستان شهر مستقر شده است.

فسفر سفید ،مادۀ شیمیایی به شدت قابل احتراقی است که در تماس با هوا می سوزد و پس از تماس با پوست انسان آن را می سوزاند و زخم های بافتی بسیار عمیقی ایجاد می کند. همچنین می تواند در صورت استنشاق توسط انسان منجر به مرگ می شود . کاربر مرسوم آن به عنوان " پرده دود " بوده ، گر چه بعضا به صورت غیر قانونی علیه غیرنظامیان در جنگها بکار می رود. کمیتۀ حقیقت یاب سازمان ملل به ویژه کاربرد این عامل سوزنده را توسط اسرائیل در حمله به یک بیمارستان به شدت اسفناک خواند .

ارتش اسرائیل در اولین واکنش نسبت اتهام کاربردموشک های حاوی گاز فسفر سفید علیه تیم امداد رسانی سازمان ملل UNRWA ، تکذیبیه ای صادر کرد.

اهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل ، روز 15 ژانویه 2009 ، یعنی سه روز قبل از پایان جنگ ، این حملۀ شیمیایی را "خطای فاحش " دانسته و گویا از دبیر کل سازمان ملل ، بان کی مون ، عذرخواهی کرده است.

در همان روز ، شیمون پرز ، رئیس جمهور اسرائیل نیز به خاطر این حمله عذرخواهی کرده ، اما در عین حال به دروغ ادعا کرده که : از داخل این تاسیسات به نیروهای اسرائیلی شلیک شده است.



دولت اسرائیل که اکنون توسط بنیامین نتانیاهو رهبری می شود، در خصوص یافته های گزارش ماه ژوئیه 2009 ، ادعا کرد که قرار بود از گاز فسفر سفید فقط به عنوان پوششی برای حافظت سربازان در مقابل خدمۀ ضد تانک های حماس استفاده شود که گفته می شد آنها در مجاورت این گروه ترکیبی سرگرم عملیات بودند. مقامات اسرائیلی به دروغ ادعا کردند که تنها " ترکش های " این موشک ها به این گروه اصابت کرده است.

تیم حقیقت یاب سازمان ملل ادعاهای مقامات اسرائیل را به چالش کشیده و آنها را متهم کرد که به خوبی از ماهیت و وسعت حملات شیمیایی صورت گرفته آگاه بوده اند . آنها  وقوع 10 حمله ، به داخل مقر گروه ترکیبی UNRWA را شناسایی و تایید کرده بودند، همچنین هفت پوکۀ کلاهک موشکی حاوی فسفر سفید که یا به طور کامل و یا به قدر قابل ملاحظه ای ، در فضایی بسیار محدود تخلیه شده بود.
"مساله اصابت چند کلاهک فلزی یا گلوله یا بخش هایی از پوکۀ آنها به مقر گروه امداد رسانی سازمان ملل یا موشک های منفجر شده در جاهای دیگر نیست، مهم این است که تاکید کنیم که ما از کلاهک هایی حرف می زنیم که در مناطقی منفجر یا تخلیه شده اند که آنجا مواد خطرناکی ذخیره شده بود . "

" در ثانی، این ادعا که این نتایج نه پیش بینی شده بوده و نه مورد نظر بوده آنها ، باید به دقت بررسی شود . در وهله اول، این هیات اعزامی تأیید می کنند که نتایج بررسی شده به هیچ وجه مربوط به ترکش قطعات و یا پوکه های اصابت کرده به مقر گروه امداد رسانی نیست ، بلکه نشان می دهد که دقیقا 10 موشک پر از گاز فسفر سفید به این محل اصابت کرده و در داخل محل منفجر شده است. به سختی می توان بپذیرد که عواقب این حملات مورد نظر نیروهای مسلح اسرائیلی نبوده و توسط آنها پیش بینی نشده است . "

" کسانی که در ارتش اسرائیل دست اندرکار شلیک موشک های گاز فسفر سفید ، یا هر نوع توپخانۀ دیگری هستند، به نحو ماهرانه ای در مورد پیچیدگی های هدفگیری از جمله تاثیر نیروی باد و انحنا و شیب زمین آموزش دیده اند. آنها باید منطقۀ شلیک خود ، موانع احتمالی برسر راه هدف مورد نظر و سایر عوامل محیطی لازم برای اطمینان از شلیکی موثر را به خوبی بشناسند. همچنین واضح است که ایجاد فاصله ایمنی از مقرحضور تیم UNRWA عاملی است که می بایست در ذهن کسانی که این بمباران را انجام داده اند لحاظ شده باشد. "

"سپس سوال این است: متخصصانی که به نحوی چنین ماهرانه در مورد پیچیدگی های استقرار توپخانه آموزش دیده اند و از وجود چنین مکانی با اینهمه حساسیت در نزدیکی محل عملیات خود آگاهند، چگونه می توانند 10 بار به این مکان شلیک کنند آن هم در حالی که ظاهرا تلاش می کرده اند تا این مکان را از گزند حملات دور نگاه دارند؟"

دولت اسرائیل و مقامات نظامی نکتۀ این این گزارش را به خوبی درک کردند، اما عمدتا تلاش خود را بر این امر متمرکز کردند که ادعا را که آنها" به صورت تصادفی " و " عمدی " غیرنظامیان فلسطینی راهدف قرار داده و قتل عام کرده اند را بی اعتبار جلوه دهند . مصاحبه های سازمان ملل با شاهدان عینی نشان می دهدکه سربازان اسرائیلی یک خانواده 29 نفرۀ غیر مسلح را دسته جمعی در خانه ای محبوس و خانه را بمباران کرده اند.

رسانه های آمریکا هم به جای انتشار تمامی جزئیات این گزارش 575 صفحه ای در روزنامه ها ، مجلات و شبکه های تلویزیونی ، توجه خود را بر ادعاهای دروغین اسرائیل متمرکز کرد که این اتهامات را رد کرده بود.

 
کارلا دل پونته یکی از اعضای کمیتۀ حقیقت یاب سازمان ملل متحد است که همواره کاربرد سلاح های شیمیایی حاوی گاز سارین توسط ارتش سوریه " علیه مردم خسته از جنگ  این کشور" را با دیدۀ تردید مطرح کرده است.

آنچه که توسط کمیتۀ متبوع وی پیدا شده شواهدی است که اثبات می کند این شورشیان سوریه بوده اند که از این قبیل سلاح های غیر قانونی استفاده کرده اند. پس چرا وزیر امور خارجه ، جان کری و چاک هیگل ، وزیر دفاع ایالات متحده ، برای حمله به دولت سوریه تلاش می کنند، آن هم به خاطر جرمی که حتی مقام ارشد سازمان ملل متحد باور ندارد که دولت سوریه در ارتکاب آن دستی داشته است.

هنگامی که گلدستون دو سال بعد از ماجرای غزه دیدگاه خود را به رشتۀ تحریر درآورد ، گفت که این گزارش می توانست جور دیگری باشد اگر اسرائیل همکاری می کرد و کمیتۀ حقیقت یاب وی به مقامات و اطلاعات بیشتری در اسرائیل دسترسی پیدا می کرد؛ خبرنگاران آمریکایی ستون نویسان نیویورک تایمز، واشنگتن پست و هافینگتون پست با استفاده از این حرف گلدستون استفاده کردند تا کردن کل اعتبار گزارش 575 صفحه ای تیم وی را بی اعتبار جلوه دهند.

دیدگاه گلدستون نشان می دهد که او در صورت دسترسی به مقامات و اطلاعات گسترده تر ممکن بود در مورد " عمدی " یا "سهوی" بودن عمل اسرائیل نظر خود را تغییر دهد... یعنی با اطمینان متوجه شود که آیا اسرائیل " سهوا " غیر نظامیان را در جنگ 22 روزۀ علیه فلسطین را هدف قرار داده ؛ یا این اتفاق" به عمد" رخ داده است.

"اتهام قتل عمد توسط اسرائیل بر اساس مشاهدۀ دقیق کشته شدگان و زخمیان غیر نظامی و در شرایطی بود که تیم حقیقت یاب ما هیچ مدرکی در دست نداشت که بر پایۀ آنها بتواند نتیجه منطقی دیگری را از این شواهد استنتاج کند. نظر به اینکه نتایج این تحقیقات توسط ارتش اسرائیل منتشر شد و در گزارش کمیته سازمان ملل متحد نیز ، رسمیت آن به تایید رسید، اعتبار برخی حوادث دیگر را هم اثبات کرد که توسط بعضی سربازان به صورت موردی ، رخ داده بود . تحقیقات بر روی این موارد هم نشان می دهد که هدف قرار دادن غیر نظامیان به عنوان یک حربۀ سیاسی، عمدی نبوده است. "

گلدستون همچنین از این فرصت استفاده کرد تا شکایت قانونی دولت اسرائیل را تا حدی متعادل تر کند که گفته بودند گزارش سال 2009 وی بخش اعظم انتقادات را بر اسرائیل متمرکز کرده ، اما به حملات حماس به شهروندان بی گناه اسرائیلی هیچ اشاره ای نکرده و یا بطور گذرا از این موضوع عبور کرده است.
با این حال ، دو سال بعد،  هیچ چیزی در دیدگاه کتبی گلدستون نتوانست اعتبار یافته های تیم حقیقت یاب او را خدشه دار کند چرا که گویی خبرنگاران آمریکایی به عمد سعی دارند نقش سپر بلای اسرائیل را در برابر انتقادات مطرح شده ایفا کنند.

همانطور که از همان ابتدا هم گفتم ، من از همکاری اسرائیل استقبال کرده ام. هدف از گزارش گلدستون ، هیچگاه اثبات نتیجه گیری های قبلی علیه اسرائیل نبوده است. من بر تغییر ماموریت اصلی مصوب شورای حقوق بشر، که علیه اسرائیل مطرح شده اصرار داشتم. من همیشه بوضوح گفته ام که اسرائیل ، مانند هر کشور مستقل دیگری ، به حق دارد و موظف است که از موجودیت خود و شهروندانش در برابر حملات خارج و داخل دفاع کند . چیزی که اغلب به قدر کافی به رسمیت شناخته نشده ، این واقعیت است که گزارش ما ، برای اولین بار باعث شد تا رفتارهای غیر قانونی تروریسم از سوی حماس هم مورد بررسی قرار گیرد و توسط سازمان ملل متحد محکوم شود . من امیدوار بودم که تحقیقات در مورد تمامی جنبه های جنگ غزه  بتواند دور جدیدی از بیطرفی را در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد آغاز کند ، که در پیشینۀ یکجانبه نگری اش علیه اسرائیل شکی وجود ندارد.