سرعت ذخیره سازی روی دیسک ها به چه معناست؟

به گزارش بولتن نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران، حرف X در هر نوع ديسک خاص، يک عدد ثابت و مربوط به همان نوع ديسک است. در CDها سرعت واحد ذخيره اطلاعات، نزديک به 154 کيلوبايت بر ثانيه است، در حالي که در DVDها سرعت واحد 1385 کيلوبايت بر ثانيه است. يعني حداقل سرعت ذخيره‌سازي اطلاعات روي يک DVD 9 برابر سريع‌تر از سرعت حداقلي CD است. وقتي يک ديسک قادر است اطلاعات را با سرعت 8X پذيرا باشد، به اين معني است که مي‌توان اطلاعات را با سرعت 8 برابر سرعت واحد، روي آن ذخيره کرد.

سرعت ذخيره‌سازي اطلاعات روي ديسک‌ها به چند پارامتر وابسته است. در اولين قدم، ديسک بايد قادر باشد با سرعت nX پذيراي اطلاعات باشد. اين ويژگي از ميزان قدرت انعکاس نور از روي سطح براق ديسک ناشي مي‌شود. يعني هر اندازه که توانايي انعکاس نور از جنس خاص ديسک بيشتر باشد، امکان دريافت اطلاعات با سرعت بيشتر در آن افزايش مي‌يابد.

در دومين قدم، Writer بايد قادر باشد اطلاعات را با سرعت nX روي ديسک ذخيره کند. اين قدرت از سرعت موتور و قدرت لنز به طور ترکيبي ناشي مي‌شود. در سومين قدم سرعت انتقال داده از منبع به Writer مورد توجه قرار مي‌گيرد. اين سرعت به مولفه‌هاي گوناگوني از جمله سرعت قرائت اطلاعات از منبع، سرعت انتقال اطلاعات به رم، سرعت پردازش اطلاعات و سرعت انتقال اطلاعات از رم به Writer وابسته است. يعني در عمل توانايي رم، پردازنده و باس مادربورد در سرعت ذخيره‌سازي اطلاعات روي ديسک موثر هستند.

ميزان توانمندي نرم‌افزار مورد استفاده براي Write ديسک و الگوريتم‌هاي به کار گرفته شده در آن نيز در سرعت ذخيره اطلاعات موثر است. دست آخر نوع اطلاعات، تاثير به سزايي در سرعت ذخيره‌سازي اطلاعات روي ديسک‌ها دارد. سرعت ذخيره‌سازي فايل‌هاي يک تکه معمولا بيشتر است، در حالي که سرعت ذخيره‌سازي اطلاعات متني، بيشتر از سرعت ذخيره‌سازي اطلاعات صوتي و تصويري است. چرا که نرم‌افزارهاي Write در هنگام ذخيره‌سازي فايل‌ها، دائما نوع آن‌ها را بررسي مي‌کنند و هر نوع ناهماهنگي ميان داده‌هاي ذخيره شده و نوع فايل را به عنوان خطا شناسايي مي‌کنند.

در بيشتر مواقع فيلم‌ها در هنگام ذخيره شدن به فرمت تازه‌اي تبديل مي‌شوند و ممکن است زمان زيادي صرف اين تبديل شود، در حالي که اين زمان مربوط به زمان ذخيره‌سازي نيست. گاهي برنامه بخشي از فيلم را Decode مي‌کند و همان بخش را ذخيره مي‌کند و دوباره بخش ديگري را Decode مي‌کند. در اين صورت ممکن است به اشتباه اين طور برداشت شود که سرعت ذخيره‌سازي پايين بوده است. در حالي که اين زمان صرف Decode کردن اطلاعات مي‌شود نه صرف Write کردن اطلاعات.

عده‌اي به اشتباه تصور مي‌کنند اگر سرعت ذخيره‌سازي اطلاعات روي ديسک خاصي به عنوان مثال 52X باشد، نمي‌توان اطلاعات موجود در آن ديسک را با درايوري خواند که سرعت حداکثر آن کم‌تر از 52X است. در حالي که بايد گفت خواندن و ذخيره‌سازي اطلاعات دو کار کاملا متفاوت هستند و سرعت ذخيره‌سازي، هيچ تاثيري بر توانايي و يا سرعت خوانده شدن اطلاعات ندارد. هر اندازه که سرعت ذخيره‌سازي روي ديسک پايين‌تر باشد، احتمال خطاي سخت‌افزاري و ناموفق بودن عمل Write کاهش مي‌يابد اما زمان بيشتري صرف اين کار خواهد شد.