یکی از افسانه های رایج درباره ی کاوش های فضایی اینست که دیوار بزرگ چین تنها ساخته ی دست بشر است که از فضا دیده می شود. آیا این حقیقت دارد؟
گروه علمی - واقعیت اینست که دیوار بزرگ چین را با چشم نامسلح از مدار پایین زمین هم نمی توان به سادگی دید و بی شک، فضانوردان آپولو هم از ماه نمی توانستند آن را ببینند، هر چند که شایعه اش بر سر هر کوی و برزنی باشد.
به گزارش
بولتن نیوز، فضانورد کانادایی، کریس هدفیلد که به تازگی اقامت پنج ماهه اش در ایستگاه فضایی به پایان رسیده و به زمین بازگشته است، این واقعیت ها درباره ی دیدن دیوار بزرگ چین از فضا را تکرار کرد. وی در توییترش نوشت: «دیوار بزرگ چین با چشم نامسلح از مدار زمین دیده نمی شود. این دیوار بسیار باریک است و هم راستا با خط و طرح ها و رنگ های طبیعی زمین ساخته شده است.»
افزون بر آن، هنگامی که نخستین فضانورد چینی، یانگ لی وی در سال ۲۰۰۳ به فضا رفت، او هم گفت که نتوانسته است ساختار این دیوار بزرگ را از پنجره ی کپسولش ببیند.
ولی ناسا تایید کرده که فضانورد آمریکایی، لیروی چیائو در سال ۲۰۰۴ از پشت پنجره ی ایستگاه فضایی بین المللی چیزی را ثبت کرده که می تواند نخستین تصویر اثبات پذیر از دیوار بزرگ چین باشد. او عکسی از یک ناحیه در مغولستان مرکزی، حدود ۲۰۰ مایلی شمال پکن گرفت، ولی خودش می گوید دیوار را با چشم خود (بدون دستگاه) ندیده و مطمئن هم نیست که عکسش واقعا آن را نشان می دهد یا نه.
(این عکس را لیروی چیائو که ساکن ایستگاه فضایی بین المللی بود در سال ۲۰۰۴ گرفت و ظاهرا نخستین عکس اثبات پذیریست که از درون مدار پایین زمین، از دیوار بزرگ چین گرفته شده. می توانید پیدایش کنید؟ اگر نتوانستید، به تصویر پایین که بریده ای از آنست نگاه کنید)
تصویر بالا با لنز بزرگنمایی ۱۸۰ میلیمتری گرفته شده است. اگر نتوانستید دیوار چین را در آن شناسایی کنید، به عکس زیر نگاه کنید که بریده ای از آنست و ویژگی ها و عوارض درون آن را نیز شرح داده:
(این عکس در ۲۴ نوامبر ۲۰۰۴ از ایستگاه فضایی گرفته شده و بخش درونی مغولستان مرکزی، حدود ۲۰۰ مایلی شمال پکن را نشان میدهد. پیکان زرد به جایی با برآورد مختصات ۴۲.۵ شمالی و ۱۱۷.۴ باختری اشاره دارد که دیوار چین هم در آن دیده می شود. پیکان سرخ نیز بخش دیگری از دیوار که با چشم دیده می شود را نشان می دهد.)
از میان سازه های دست انسان، کدام یک از فضا دیده می شوند؟ فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی می گویند که اهرام باستانی جیزه (در مصر) را نسبتا آسان می توان از پشت پنجره ی ایستگاه دید، ولی چیزهایی که از همه بهتر دیده می شوند، جاده ها و پل های طولانی روی تنگه ها هستند. این سازه ها خود را به گونه ی خط هایی صاف روی چشم انداز زمین نمایان می کنند، مانند عکس پایین مطلب که کریس هدفیلد به اشتراک گذاشته است:
(
کریس هدفیلد فضانورد درباره ی این عکس می گوید: «یک خط صاف که به دست انسان روی سطحی که به گونه ای باورنکردنی ناهموار است کشیده شده است.)
البته در شب ها، شهرها هم به دلیل نوری که تولید می کنند از فضا دیده می شوند.
فضانوردان آپولو تایید کرده بودند که دیوار بزرگ چین از ماه دیده نمی شود. در واقع، بهترین چیزی که از ماه می توان دید، سیاره ی مادریمان است که به گونه ی
یک تیله ی سفید و آبی دیده می شود.
(
این تصویر مونتاز "تیله ی آبی" زمین (تیله ی آبی) که جزییاتی خیره کننده از سیاره ی مادریمان را نشان می دهد، از عکس هایی ساخته شده که توسط دستگاه تصویرگر پرتوسنج مریی/فروسرخ سویت (VIIRS)، نصب شده روی ماهواره ی سومی NPP گرفته شده اند.)
امروزه با ساخت و سازهای بسیاری که روی زمین انجام می شود، ساختمان ها و سازه های بسیاری را می توان از فضا دید. ولی هر چیزی هم که دیده شود، دیوار بزرگ چین دیده نمی شود.
بددددددددددددددددددددددددددددددددددددد.
وگرنه این برداشت شخصی است و به جای خودش محترم است ولی مبنایی برای رد یا پذیرش نیست.
شاد باشید.