بنگلادش
به خاطر هزینه بسیار کم تولید لباس در کارگاههای زیرزمینی مورد توجه
مقامهای بسیاری از شرکتهای مشهور تولید کننده لباس در جهان است. اکثر
برندهای مشهور مانند کلوین کلین،زارا،اچاند ام،گپ و... لباسهای خود را
برای سود بیشتر در کارگاههایی تولید میکنند که دارای حداقل امکانات ایمنی
نیستند. درباره این ساختمان ۸ طبقه هشدارهای جدی درباره شکافها به وجود
آمده در آن داده شده بود اما کارگرانی که حقوق یکماهشان شاید به اندازه
یکی از لباسهایی که میدوزند نبود مجبور شدند در همان وضعیت به کارشان
ادامه دهند. حقوق ماهانه دوزندگان لباسهای برندهای متمول جهان در این
کارگاهها حدود ۳۸ دلار است. پس از آتشسوزی ماه نوامبر اتحادیه
تولیدکنندگان لباس بنگلادش پیشنویس طرحی را به مقامهای این شرکتها
ارائه کردند تا برای افزایش ایمنی کارگاهها اقدام کنند اما هر کدام از این
برندهای مشهور به نوعی از زیر این مسئله به خاطر هزینههای آن فرار کردند.
شرکتهای
آمریکایی وال-مارت(دارنده فروشگاههای زنجیرهای در سراسر جهان) و گپ به
همراه شرکت بزرگ سوئدی اچاندام به خاطر اینکه این طرحها هزینهبر بوده و
برای آنها مسئولیت قانونی به همراه داشت آنها را رد کردند. این شرکتها
بیشترین کارگاهها را در بنگلادش برای تولید لباسهای خود دارند اما
بسیاری از شرکتهای اروپایی و آمریکایی دیگر هم به خاطر اینکه هزینههای
تولید لباس در بنگلادش حتی از چین هم کمتر است این کشور را انتخاب
کردهاند. ایندیتکس یکی از این شرکتهاست که در جهان ۵ هزار فروشگاه دارد.
این شرکت بیشتر به خاطر برند زارا در جهان شناخته شده که تنها یکی از
خطهای تولید پوشاک آن به حساب میرود.
کمتر از ۶ ماه قبل آتش سوزی در کارگاههای تولید لباس هم کشته شدن بیشتر زا ۱۰۰ کارگر را به دنبال داشت.
در
ساختمان ۸ طبقه که در داکا فرو ریخت بیشتر از ۳ هزار نفر کار میکردند.
اکنون هزاران نفر از کارگران تولیدیهای لباس از مرگ همکاران خود خشمگین
هستند و دست به اعتراض زدهاند. احتمالاً با خشم آنها،مالکان جز کارگاهها
دادگاهی میشوند و به زندان میروند اما روسای برندهای مشهور جهان هنوز در
دفترهای تر و تمیز خودشان نشستهاند و به سود بیشتر فکر میکنند.