اصــغر و نـخـل طـلـا!

به گزارش بولتن نیوز، نوزده فیلم بخش مسابقه اکنون مشخص شده اند و جالب اینجاست که استیون اسپیلبرگ یکی از کارگردان های نامی جهان، ریاست هیات ژوری این رقابت را برعهده دارد. اجرای مراسم نیز بر عهده ادری تاتو بازیگر سرشناس فرانسه است که بخش افتتاحیه و اختتامیه را در بر دارد.

این جشنواره معمولا مهمان های زیادی را به خود می بیند و فیلمسازان مطرح از نقاط مختلف دنیا در این جشنواره شناخته شده حضور پیدا می کنند. به نظر می رسد اگر نام ایرانیان در کنار فیلمسازان دیگر قرار بگیرد، اتفاق خجسته ای باشد منتها با این شرط که برچسب سیاسی بودن را به فیلم های ایرانی نزنند و یا این که مردم ایران را افرادی عقب افتاده تصور نکنند. برچسب سیاسی بودن روی هر اثری موجب می شود تا ارزش های درونی فیلم نادیده گرفته شود و تمام ذهنیات معطوف به همین مسئله باشد.

به نظر می رسد جشنواره امسال کن فرانسه در مقایسه با سال های گذشته، پربارتر و متفاوت تر باشد که یکی از دلایل این ادعا را می توان در تفاوت ساختاری فیلم های ساخته شده دانست. امسال برادران تاویانی پس از سال ها دوری از سینما با فیلم «سزار باید بمیرد» حضور دارند که با موفقیت هایی که این فیلم کسب کرده است، می توان حدس زد که در این دوره از جشنواره کن نیز شانس کسب نخل طلا را داشته باشند. موضوع این فیلم درباره اجرای یک نمایش است که در زندان می گذرد و بازگشت به گذشته را نیز در برمی گیرد. این طور می توان حدس زد که این فیلم با داشتن صحنه هایی که بیشتر به یک فیلم مستند شباهت دارند، ارتباط بهتری با مخاطب برقرار کند.

پس از دریافت جایزه اسکار توسط فرهادی در جشنواره اسکار، این تلقی از سوی عده ای از سینماگران و منتقدان به وجود آمد که فیلم بیش از همه، جنبه های سیاسی را با خود به یدک می کشد و در واقع جایزه اسکار، جایزه ای سیاسی است و ما نباید آن را به عنوان یک افتخار بپذیریم.

در کنار این مسئله نکته جالب دیگری هم وجود دارد و آن هم حضور فرهادی در کن 2013 است که بی شک باز هم با حواشی بسیاری چه در ایران و چه در دنیا مواجه خواهد شد. با وجود تمام حاشیه ها و نگاه‎هایی که نسبت به کشور ایران و فیلم های ایرانی وجود دارد، باید دید که این بار زاویه دید از نگاه تماشاگران و نسبت به فیلم تازه ساخته شده اصغر فرهادی از چه زاویه ای گشوده می شود و آیا مخاطبان ایرانی و غیر ایرانی می توانند همچون گذشته مجذوب فیلم جدید او شوند؟!...

نگاه اجتماعی و زاویه نگاه متفاوت اصغر فرهادی در فیلم هایش موجب شده تا آثار او از وجهه ای جهانشمول برخوردار باشند و مردم جهان نیز کارهای او را بپذیرند. از سوی دیگر باید دید نگاه انسانی که در کارهای فرهادی رایج است، در این فیلم نیز درک می شود یا این که این بار نیز نگاه فرهادی به سینما سیاسی می شود و شانس او را برای کسب نخل طلا بیشتر از قبل می کند.

تا به حال فیلم های بسیاری که نام ایرانی دارند و یا توسط کارگردان های ایرانی ساخته شده اند، در جشنواره کن حضور داشته اند که نمونه بارز آن عباس کیارستمی است. کیارستمی حضور گسترده ای در کشورهای دنیا و به ویژه کن فرانسه داشته است و فیلمسازان این کشور و مخاطبان سینمایی این کشور به خوبی آثار سینمایی او را می شناسند. درباره فیلم های وی نیز همیشه نظرات متناقضی وجود داشته و البته آثار او را در اکثر مواقع کم مخاطب تلقی کرده اند اما در کنار این موضوع باید گفت کیارستمی اولین کسی بود که به طور جدی و حرفه ای سینمای ایران را به دنیا معرفی کرد.

اصغر فرهادی با فیلم «جدایی نادر از سیمین» نشان داد که پتانسیل های بسیاری در ساخت فیلمنامه های اجتماعی و البته سیاسی دارد و به خوبی می تواند تعلیق این عنصر به کار گرفته شده در فیلم های سینمایی جهانی را در فضای کار به ذهن بیننده وارد کند. اکنون هم بحث فیلم جدید او در تمام رسانه ها جریان دارد و همه گویی به انتظار نشسته اند تا نتیجه آخرین ساخته او را تماشا کنند. در این که نخل طلا عاقبت به فیلم فرهادی خواهد رسید شک و تردید وجود دارد اما نشریه سینمایی ورایتی با راه اندازی یک نظرسنجی، شانس های نخل طلا را در معرض افکار عمومی قرار داده است. فیلم «گذشته» آخرین ساخته فرهادی است که طبق برخی شنیده ها قرار بود تا پیش از برگزاری جشنواره کن، در ایران نیز به نمایش عمومی در بیاید اما این اتفاق در هاله ای از ابهام باقی مانده است.