کد خبر: ۸۶۵۷۸۸
تاریخ انتشار:

آمریکا پس از ۲۵۰ سال زبان رسمی دارد؛ اما چرا قبلاً نداشت؟

ایالات متحده برای نخستین بار انگلیسی را به‌عنوان زبان رسمی تعیین کرد، اما این تصمیم تاریخی تأثیرات گسترده‌ای بر جامعه، سیاست و مهاجران خواهد داشت.
آمریکا پس از ۲۵۰ سال زبان رسمی دارد؛ اما چرا قبلاً نداشت؟

به گذارش بولتن نیوز در سال ۱۷۸۰، جان آدامز پیشنهاد داد که انگلیسی به‌عنوان زبان رسمی ایالات متحده اعلام شود، اما کنگره‌ی قاره‌ای این پیشنهاد را رد کرد و آن را مغایر با اصول آزادی فردی دانست. همچنین، افسانه‌ای وجود دارد که ادعا می‌کند کنگره در مقطعی قصد داشته آلمانی را به‌عنوان زبان رسمی معرفی کند، اما این پیشنهاد با اختلاف یک رأی رد شده است. هرچند این روایت بارها نقل شده، مورخان آن را رد کرده‌اند و می‌گویند صرفاً داستانی عامیانه است.

اما تصویب فرمان تعیین زبان رسمی چه پیامدهایی خواهد داشت؟ در متن دستور اجرایی آمده است: «از آغاز جمهوری، انگلیسی زبان ملی ما بوده است. اسناد تاریخی کشورمان، از جمله اعلامیه‌ی استقلال و قانون اساسی، همگی به زبان انگلیسی نوشته شده‌اند.» کاخ سفید نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: «رسمی شدن زبان انگلیسی، بنیان جامعه‌ای متحد را تقویت می‌کند و به شهروندان امکان می‌دهد تا در چارچوب زبانی مشترک، آزادانه نظرات خود را بیان کنند.»

براساس آخرین داده‌های سرشماری، ۷۸٫۳ درصد از افراد بالای پنج سال در آمریکا، فقط به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند. پس از انگلیسی، اسپانیایی دومین زبان رایج در کشور است و ۶۱ درصد از اسپانیایی‌زبان‌ها نیز می‌توانند «خیلی خوب» به انگلیسی مکالمه کنند. اما با توجه به گستردگی کاربرد زبان انگلیسی، برخی تحلیلگران این اقدام را بیشتر نمادین می‌دانند و آن را در راستای سیاست‌های سختگیرانه‌ی دولت ترامپ در قبال مهاجران ارزیابی می‌کنند.

بااین‌حال، تغییر ممکن است تأثیرات عملی نیز به‌همراه داشته باشد. به‌ویژه در زمینه‌ی ارائه‌ی خدمات دولتی به زبان‌های دیگر، به‌خصوص اسپانیایی. برای مثال، در نخستین ساعات ریاست‌جمهوری ترامپ، نسخه‌ی اسپانیایی وب‌سایت رسمی کاخ سفید حذف شد. این فرمان ممکن است در آینده باعث اعمال محدودیت‌های بیشتری شود.

در سال ۱۷۸۰، جان آدامز پیشنهاد داد که انگلیسی به‌عنوان زبان رسمی ایالات متحده اعلام شود، اما کنگره‌ی قاره‌ای این پیشنهاد را رد کرد و آن را مغایر با اصول آزادی فردی دانست. همچنین، افسانه‌ای وجود دارد که ادعا می‌کند کنگره در مقطعی قصد داشته آلمانی را به‌عنوان زبان رسمی معرفی کند، اما این پیشنهاد با اختلاف یک رأی رد شده است. هرچند این روایت بارها نقل شده، مورخان آن را رد کرده‌اند و می‌گویند صرفاً داستانی عامیانه است.

اما تصویب فرمان تعیین زبان رسمی چه پیامدهایی خواهد داشت؟ در متن دستور اجرایی آمده است: «از آغاز جمهوری، انگلیسی زبان ملی ما بوده است. اسناد تاریخی کشورمان، از جمله اعلامیه‌ی استقلال و قانون اساسی، همگی به زبان انگلیسی نوشته شده‌اند.» کاخ سفید نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: «رسمی شدن زبان انگلیسی، بنیان جامعه‌ای متحد را تقویت می‌کند و به شهروندان امکان می‌دهد تا در چارچوب زبانی مشترک، آزادانه نظرات خود را بیان کنند.»

براساس آخرین داده‌های سرشماری، ۷۸٫۳ درصد از افراد بالای پنج سال در آمریکا، فقط به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند. پس از انگلیسی، اسپانیایی دومین زبان رایج در کشور است و ۶۱ درصد از اسپانیایی‌زبان‌ها نیز می‌توانند «خیلی خوب» به انگلیسی مکالمه کنند. اما با توجه به گستردگی کاربرد زبان انگلیسی، برخی تحلیلگران این اقدام را بیشتر نمادین می‌دانند و آن را در راستای سیاست‌های سختگیرانه‌ی دولت ترامپ در قبال مهاجران ارزیابی می‌کنند.

بااین‌حال، تغییر ممکن است تأثیرات عملی نیز به‌همراه داشته باشد. به‌ویژه در زمینه‌ی ارائه‌ی خدمات دولتی به زبان‌های دیگر، به‌خصوص اسپانیایی. برای مثال، در نخستین ساعات ریاست‌جمهوری ترامپ، نسخه‌ی اسپانیایی وب‌سایت رسمی کاخ سفید حذف شد. این فرمان ممکن است در آینده باعث اعمال محدودیت‌های بیشتری شود.

در سال ۱۷۸۰، جان آدامز پیشنهاد داد که انگلیسی به‌عنوان زبان رسمی ایالات متحده اعلام شود، اما کنگره‌ی قاره‌ای این پیشنهاد را رد کرد و آن را مغایر با اصول آزادی فردی دانست. همچنین، افسانه‌ای وجود دارد که ادعا می‌کند کنگره در مقطعی قصد داشته آلمانی را به‌عنوان زبان رسمی معرفی کند، اما این پیشنهاد با اختلاف یک رأی رد شده است. هرچند این روایت بارها نقل شده، مورخان آن را رد کرده‌اند و می‌گویند صرفاً داستانی عامیانه است.

اما تصویب فرمان تعیین زبان رسمی چه پیامدهایی خواهد داشت؟ در متن دستور اجرایی آمده است: «از آغاز جمهوری، انگلیسی زبان ملی ما بوده است. اسناد تاریخی کشورمان، از جمله اعلامیه‌ی استقلال و قانون اساسی، همگی به زبان انگلیسی نوشته شده‌اند.» کاخ سفید نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: «رسمی شدن زبان انگلیسی، بنیان جامعه‌ای متحد را تقویت می‌کند و به شهروندان امکان می‌دهد تا در چارچوب زبانی مشترک، آزادانه نظرات خود را بیان کنند.»

براساس آخرین داده‌های سرشماری، ۷۸٫۳ درصد از افراد بالای پنج سال در آمریکا، فقط به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند. پس از انگلیسی، اسپانیایی دومین زبان رایج در کشور است و ۶۱ درصد از اسپانیایی‌زبان‌ها نیز می‌توانند «خیلی خوب» به انگلیسی مکالمه کنند. اما با توجه به گستردگی کاربرد زبان انگلیسی، برخی تحلیلگران این اقدام را بیشتر نمادین می‌دانند و آن را در راستای سیاست‌های سختگیرانه‌ی دولت ترامپ در قبال مهاجران ارزیابی می‌کنند.

بااین‌حال، تغییر ممکن است تأثیرات عملی نیز به‌همراه داشته باشد. به‌ویژه در زمینه‌ی ارائه‌ی خدمات دولتی به زبان‌های دیگر، به‌خصوص اسپانیایی. برای مثال، در نخستین ساعات ریاست‌جمهوری ترامپ، نسخه‌ی اسپانیایی وب‌سایت رسمی کاخ سفید حذف شد. این فرمان ممکن است در آینده باعث اعمال محدودیت‌های بیشتری شود.

ایالات متحده برای نخستین بار در تاریخ نزدیک به ۲۵۰ ساله‌ی خود، در آستانه‌ی تعیین یک زبان ملی به‌عنوان زبان رسمی این کشور قرار دارد. اول مارس، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت، فرمانی اجرایی را امضا کرد که انگلیسی را به‌عنوان زبان رسمی کشور تعیین می‌کند.

اگرچه انگلیسی از دیرباز در امور حکومتی، اسناد تاریخی و زندگی روزمره‌ی بسیاری از شهروندان آمریکا زبان اصلی بوده است، تاکنون هیچ‌گاه در سطح فدرال رسماً به‌عنوان زبان ملی معرفی نشده بود. بااین‌حال، در سطح ایالتی، ۳۲ ایالت از ۵۰ ایالت آمریکا و تمامی پنج قلمرو تحت حاکمیت این کشور، انگلیسی را به‌عنوان زبان رسمی پذیرفته‌اند.

در سطح جهانی، تعیین زبان رسمی امری متداول محسوب می‌شود. امروزه حدود ۱۸۰ کشور جهان یک زبان رسمی دارند و بیش از ۱۰۰ کشور نیز دو یا چند زبان را به رسمیت شناخته‌اند. انتخاب یک زبان رسمی، اغلب برای ساده‌سازی امور دولتی، تعیین چارچوب‌های قانونی و یا در برخی موارد، تقویت انسجام ملی صورت می‌گیرد. برخی کشورها نیز با رسمیت بخشیدن به چندین زبان، بازتابی از تنوع زبانی و فرهنگی خود ارائه می‌دهند. اما در آمریکا، فقدان زبانی رسمی ملی، ریشه در تاریخ این کشور دارد.

در قرن هجدهم، انگلیسی به‌تدریج به زبان غالب در مستعمرات آمریکایی تبدیل شد، اما گروه‌های بزرگی از مهاجران همچنان به زبان‌های مادری خود سخن می‌گفتند. زبان‌هایی مانند آلمانی، هلندی، فرانسوی، اسکاندیناویایی، ایتالیایی و چندین زبان دیگر در مناطق مختلف رواج داشتند. آمریکا از ابتدا جامعه‌ای متنوع و چندفرهنگی بود و این باور وجود داشت که تعیین زبان رسمی ممکن است ناعادلانه تلقی شود.

تاکنون تعیین زبان رسمی مغایر با اصول آزادی فردی تلقی می‌شد

در سال ۱۷۸۰، جان آدامز پیشنهاد داد که انگلیسی به‌عنوان زبان رسمی ایالات متحده اعلام شود، اما کنگره‌ی قاره‌ای این پیشنهاد را رد کرد و آن را مغایر با اصول آزادی فردی دانست. همچنین، افسانه‌ای وجود دارد که ادعا می‌کند کنگره در مقطعی قصد داشته آلمانی را به‌عنوان زبان رسمی معرفی کند، اما این پیشنهاد با اختلاف یک رأی رد شده است. هرچند این روایت بارها نقل شده، مورخان آن را رد کرده‌اند و می‌گویند صرفاً داستانی عامیانه است.

اما تصویب فرمان تایین زبان رسمی چه پیامدهایی خواهد داشت؟ در متن دستور اجرایی آمده است: «از آغاز جمهوری، انگلیسی زبان ملی ما بوده است. اسناد تاریخی کشورمان، از جمله اعلامیه‌ی استقلال و قانون اساسی، همگی به زبان انگلیسی نوشته شده‌اند.» کاخ سفید نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: «رسمی شدن زبان انگلیسی، بنیان جامعه‌ای متحد را تقویت می‌کند و به شهروندان امکان می‌دهد تا در چارچوب زبانی مشترک، آزادانه نظرات خود را بیان کنند.»

براساس آخرین داده های سرشماری، ۷۸٫۳ درصد از افراد بالای پنج سال در آمریکا، فقط به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند. پس از انگلیسی، اسپانیایی دومین زبان رایج در کشور است و ۶۱ درصد از اسپانیایی‌زبان‌ها نیز می‌توانند «خیلی خوب» به انگلیسی مکالمه کنند. اما با توجه به گستردگی کاربرد زبان انگلیسی، برخی تحلیلگران این اقدام را بیشتر نمادین می‌دانند و آن را در راستای سیاست‌های سختگیرانه‌ی دولت ترامپ در قبال مهاجران ارزیابی می‌کنند.

بااین‌حال، تغییر ممکن است تأثیرات عملی نیز به‌همراه داشته باشد. به‌ویژه در زمینه‌ی ارائه‌ی خدمات دولتی به زبان‌های دیگر، به‌خصوص اسپانیایی. برای مثال، در نخستین ساعات ریاست‌جمهوری ترامپ، نسخه‌ی اسپانیایی وب‌سایت رسمی کاخ سفید حذف شد. این فرمان ممکن است در آینده باعث اعمال محدودیت‌های بیشتری شود.

برچسب ها: امریکا ، زبان ، تاریخ

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین