شاعر نامدار کرد، سواره ایلخانی‌زاده

 به گزارش بولتن نیوز به نقل از فارس،  سواره ایلخانی‌زاده از شاعران نامدار کردستانی در سال ۱۳۱۶ در روستای تُرجان، از توابع شهرستان سقز چشم به دنیا گشود. زمانی که او تنها دو سال داشت، خانواده اش از روستای ترجان به روستای قره گویز یکی دیگر از توابع همین شهرستان نقل مکان می‌کنند و در آنجا زندگی خود را سپری می‌کند.

سواره مدرک دیپلم خود را در شهر تبریز می‌گیرد و برای تحصیلات تکمیلی در رشته حقوق قضایی به تهران می‌رود و درسال ۱۳۴۷ موفق به اتمام تحصیلات خود می‌شود. سواره به دلایلی در سال ۱۳۴۳ به مدت ۶ ماه در زندان قزل قلعه تهران زندانی می‌شود.

سواره ایلخانی‌زاده متخلص به «کاک سواره» در سال ۱۳۴۶ در قسمت کردی رادیو تهران مشغول به کار می‌شود و در زنجیره برنامه‌های ادبی-اجتماعی ضمن نقدهای ادبی، داستان‌های کوتاهی را نیز ارائه می‌کند. اما مرگ او را مجال نمی‌دهد و در سال ۱۳۵۴ در حالی که کمتر از ۳۸ سال داشت بر اثر حادثهٔ تصادف در تهران درگذشت. پس از فوت، پیکر این شاعر سقزی را به روستای حمامیان بوکان می‌آورند و در گورستان همان روستا دفن می‌کنند.

به باور برخی از شاعران و نویسندگان کرد سواره ایلخانی زاده پدر شعر کردی در ایران شناخته می‌شود و از او به عنوان شاعری نوگرا یاد می‌شود، اما در قالب شعر کلاسیک نیز آثاری ناب نیز از سواره به جا مانده است که «پیره هه‌ڵۆ»، یکی از آن‌ها است.

یکی از اشعار بسیار معروف او «پیره هه‌لو» نام دارد البته در کنار این شعر، شعر «شار» نیز شهرت فراوانی دارد. «پیره هه‌لو» از یکی از اشعار الکساندر پوشکین شاعر و نویسندهٔ روسی سبک رومانتیسیسم الهام گرفته شده که سواره آن را بازسرایی کرده است.

دو بیت پایانی شعر پیره هه‌لو

ژینی کورت و به هه‌لویی مردن / نه‌ک په‌نا بو قه‌لی روو ره‌ش بردن/

لای هه‌لوی به‌رزه‌فری به‌رزه مژی / چون بژی خوشه نه‌وه‌ک چه‌نده بژی

شیرکو بیکه‌س شاعر معروف کرد در گفت‌وگو با مجله سروه که در شماره ۶۸ این مجله منتشر شد، در خصوص ایلخانی زاده می‌گوید: سواره ایلخانی‌زاده در شعر نو کردی در ایران راهی تازه را در پیش گرفته است و به نظر من مهم‌ترین ویژگی شعر سواره در این است که بازگو کننده سخنان دیگران نبود، سایه این و آن نبود و تنها خودش بود.