لطفاً اسم این قانون را درست بگویید!

به گزارش بولتن نیوز به نقل از خبرگزاری فارس- مریم شریفی؛ انتشار خبر ابلاغ قانون «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» کافی بود تا فضای حقیقی و مجازی پر شود از نظر‌های موافقان و مخالفان این قانون؛ قانونی که نگارش و بررسی‌های کارشناسی‌اش در مجلس و شورای نگهبان، چیزی حدود ۲سال طول کشید.
در فاصله یک هفته مانده تا ابلاغ این قانون، پای صحبت‌های حجت‌الاسلام «سید مرتضی پورعلی»، مدیرعامل مؤسسه فرهنگی تبلیغی «بقیة‌الله(عج)» نشستیم. او که به همراه گروهی از دوستانش، خودشان را با عنوان «طلبه‌های شادی آفرین» معرفی می‌کنند و در سال‌های اخیر با‌ ایده «تبلیغ در ساحل»، ارتباط خوبی با اقشار مختلف مردم برقرار کرده‌اند، معتقد است به دلیل نکات مثبت موجود، باید به تدوین‌کنندگان این قانون، تبریک و خداقوت گفت. اگر مشتاقید با زیبایی‌هایی قانون معروف به قانون حجاب آشنا شوید، با گفت‌و‌گوی ما با این مبلّغ فعال همراه باشید.

اسم این قانون، «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» است
* با اعلام زمان ابلاغ قانون عفاف و حجاب از طرف رئیس مجلس، موجی از واکنش‌های مختلف از طرف چهره‌های مختلف سیاسی و فرهنگی و حتی مذهبی درباره این قانون به راه افتاد. برخی از این افراد بدون اشاره به اینکه در هیچ کشوری وضعیت پوشش در اماکن و معابر عمومی، بدون قانون و بدون چارچوب ر‌ها نمی‌شود، شروع به نقد این قانون کردند. گفت‌و‌گو را از همین‌جا شروع کنیم و بفرمایید نظرتان نسبت به این نوع مواجهه با قانون جدید حوزه عفاف و حجاب چیست.
-  یکی از آسیب‌هایی که همیشه در کشور ما وجود داشته، این است که بدون آشنایی با قوانین، بدون اطلاع نسبت به مسأله‌ای که در معرض آن قرار گرفته‌ایم و بدون مطالعه و آگاهی نسبت به مسائل، درباره آن‌ها اظهارنظر می‌کنیم. برای مثال، همین قانونی که این روز‌ها نقل محافل است. نگاه کنید، بسیاری از افراد ازجمله برخی از کارشناسان و اصحاب رسانه، حتی اسم این قانون را درست بیان نمی‌کنند. عنوان این قانون، «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» است. چقدر هم اسم قشنگی دارد. اما می‌بینیم در رسانه‌ها فقط گفته می‌شود قانون عفاف و حجاب در‌حالی‌که این قانون، سه بخش مجزای شیرین درجه‌یک دارد که اولین موردش، «حمایت از خانواده» است. یعنی این قانون، قانون حمایت از خانواده از طریق فرهنگ عفاف و حجاب است.
به نظر من، باید به کارشناسانی که این قانون را تدوین کرده‌اند، تبریک و یک خداقوت ویژه گفت که چنین عناوین درست و زیبایی برای این قانون انتخاب کرده‌اند. عنوان این قانون، سه بخش مهم دارد؛ خانواده، عفاف و حجاب. یعنی در درجه اول، این خانواده است که برای ما اهمیت و ارزش دارد. چقدر خوب است که در‌حالی‌که در دنیای غرب، هر روز اتفاقات و جریاناتی رقم می‌خورد که نتیجه‌اش فروپاشی هرچه بیشتر خانواده‌هاست، ما می‌آییم قانونی برای حمایت از خانواده تصویب می‌کنیم.
دومین کار زیبای این دوستان، این است که «عفاف» را بر«حجاب» مقدم کرده‌اند. همان کاری که باید در عنوان وزارت آموزش و پرورش می‌کردیم؛ یعنی باید می‌گفتیم پرورش و آموزش. اینجا در عنوان قانون، آورده‌اند عفاف و حجاب؛ یعنی آنچه اصل و اساس است، «عفت» است. همین‌جا یک سؤال بپرسم: کدام انسان، کدام ایرانی - حتی همان خانم بد‌حجاب و بی‌حجاب – را سراغ دارید که بگوید من با برنامه‌ریزی و قانونی که عفت جامعه را ارتقا دهد، مخالفم؟ کسی را پیدا نمی‌کنید. هیچ‌کس از ترویج بی‌عفتی در جامعه خوشش نمی‌آید. پس نکته اول اینکه این قانون، قانون خوبی است چون هدفش این است که از خانواده حمایت و به ارتقای عفت در جامعه کمک کند؛ امری که خروجی‌اش قرار است ان‌شاء‌الله، بهبود وضعیت حجاب در جامعه باشد.
قانون را نخوانده، نقد نکنیم
*واکنش‌ها نسبت به این قانون را چطور می‌بینید؟
-  بر‌می‌گردم به نکته‌ای که ابتدا اشاره کردم. گاهی ما خبر نداریم آن موضوع یا آن قانونی که داریم نقدش می‌کنیم، چیست. درباره مواد و بند‌های قانون و جزئیاتش مطالعه نکرده‌ایم و حتی عنوانش را درست نمی‌دانیم. همین اتفاق، این روز‌ها درباره قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب افتاده و حتی بعضی از چهره‌های مذهبی و بچه حزب‌اللهی‌ها در مقابل این قانون موضع گرفته‌اند. وقتی دیدم بعضی از این دوستان باز هم با نقل جمله‌ای از شهید بهشتی، شعار‌هایی مثل «اسلام را نمی‌شود با زور تحمیل کرد» را تکرار کرده‌اند، با خودم گفتم: شما این نکته را از کجای این قانون درآوردید؟! کجای این قانون، از ارتقای عفاف و حجاب با استفاده از زور صحبت شده؟!
دلیل این واکنش‌ها این است که ما عادت نداریم اول نسبت به یک موضوع، مطالعه کنیم و بعد از کسب اطلاعات، درباره آن اظهارنظر کنیم.
اولین کسی که قانون نوشته، خود خداست
*فردی تعریف می‌کرد: «به دوست بی‌حجابم که در آستانه مهاجرت به یکی از کشور‌های حاشیه خلیج فارس بود، گفتم: یادت باشه اونجا هر وقت کار اداری داشتی، حتماً یک روسری توی کیفت بگذار چون قانون‌شون اینطوره که در ادارات دولتی به افراد بی‌حجاب، خدمات نمی‌دن. دوستم بدون مکث در جوابم گفت: باشه. خب به هر حال، هر کشوری، قانون خودش رو داره دیگه...!»
دغدغه‌مندان معتقدند آنچه تا امروز با آن مواجه بودیم، بی‌قانونی در حوزه عفاف و حجاب بود. بنابراین اولین و حداقل اتفاقی که با تصویب قانون «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» می‌افتد، این است که حوزه مهمی که تا به حال، یله و ر‌ها بوده و هیچ قانون درست و مشخصی نداشته، قانونمند می‌شود. با این نگاه موافقید؟
-  پاسخ سؤالتان را اینطور می‌دهم؛ اولین کسی که قانون نوشته، خود خداست. یعنی اول بیاییم تکلیفمان را با افرادی که تا بحث تدوین قانون برای یک موضوع مطرح می‌شود، جبهه می‌گیرند، مشخص کنیم. مگر خدا در قرآن، قانون ننوشته؟ مگر در کتابش برای ابعاد مختلف زندگی مسلمانان، حد و حدود تعیین نکرده؟ اصلاً بعضی‌ها اصطلاح قشنگی به کار می‌برند و می‌گویند «قرآن، کتاب قانون است». پس، اصل قانون نوشتن که اتفاق بدی نیست.
علاوه‌بر‌این در جواب بعضی‌ها که می‌گویند با قانون تصویب کردن، نمی‌شود بعضی چیز‌ها را جا انداخت، باید بگوییم پس چرا خدا برای امور مهم اعتقادی و عبادی ما، قانون تعیین کرده؟ مگر غیر از این است که احکام فقهی و دینی ما، عملاً قانون هستند؟ همین وضو، نماز و روزه را در نظر بگیرید. بر مسلمانان واجب است روزه بگیرند. چرا؟ برای اینکه تقوایشان بیشتر شود، به یاد گرسنگان بیفتند و... خدا همین را تبدیل به قانون کرده. فرموده از اذان صبح تا اذان مغرب باید از یک مجموعه کار‌هایی مثل خوردن و آشامیدن و... که روزه را باطل می‌کند، خودداری کنید. خب، این اسمش می‌شود قانون، دیگر…
4فصل از 5فصلِ این قانون به فعالیت‌های فرهنگی اختصاص دارد
*بعضی‌ها تا موضوع تدوین قانون در حوزه‌هایی مثل عفاف و حجاب مطرح می‌شود، می‌گویند این مسائل با نوشتن قانون، حل نمی‌شود و باید با انجام کار‌های فرهنگی، این مسائل را در جامعه جا انداخت...
-  وارد کردن این ایراد هم بر‌می‌گردد به نخواندن قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب. این قانون، ۵فصل دارد که ۴فصل و حدود ۳۸ ماده آن، به فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی اختصاص دارد...
این برای من، خیلی جالب و شیرین بود که در ۴فصل اول این قانون، ریز به ریز، جزء به جزء، حتی برای دهیاری روستا‌ها هم وظیفه تعیین کرده. یعنی تا این حد، دقیق عمل کرده. می‌گوید آقا شما می‌خواهید موضوع حجاب را مطرح کنید؟ وظیفه تو در مقام طلبه، این است که باید محتوا تولید کنی. تولید محتوا یعنی منبر رفتن و سخنرانی؟ نه! باید در قالب هنر، رسانه، فیلم، سینما، داستان و رمان تولید محتوا کنی...
 ۴فصل این قانون به مباحث فرهنگی، تبلیغ، آموزشی و رسانه‌ای پرداخته و در فصل آخر، می‌گوید اگر کار فرهنگی و آموزشی انجام دادی، اگر فعالیت هنری، تبلیغی و رسانه‌ای کردی اما باز هم تعدادی از افراد گفتند ما نمی‌خواهیم حجاب را رعایت کنیم، اینجا تازه بحث جریمه شروع می‌شود.
اما متأسفانه در این چند روز، ما با بی‌انصافی‌های زیادی نسبت به این قانون مواجه بوده‌ایم...
قضاوت با پدرها و مادرها...
*مصداقی برای این موضوع دارید؟
-  دیدم یکی از رسانه‌های معتبر تیتر‌ زده بود: قانون جنجالی عفاف و حجاب! آخه این قانون، جنجالش کجاست؟ بعد از ۴فصل توضیحات وظایف فرهنگی، تبلیغ و آموزشی دستگاه‌ها، می‌گوید اگر این کار‌ها را انجام دادی، یکی ۲سال هم زمان صرف شد اما باز هم یک نفر قانون را رعایت نکرد، جریمه‌اش کن.
من یک سؤال می‌پرسم از مخاطبان: شما با فرزندتان صحبت می‌کنید و می‌گویید: دخترم! پسرم! استفاده بی‌رویه از موبایل برای تو ضرر داره. به مغزت، چشمت، ذهنت و درس و مشقت آسیب می‌زنه. بار‌ها با محبت، این حرف‌ها را برایش تکرار می‌کنید اما فرزندتان حاضر نمی‌شود موبایل را کنار بگذارد. خب، شما به‌عنوان پدر و مادر دلسوزی که می‌دانید این موبایل واقعاً برای فرزندتان ضرر دارد، چه می‌کنید؟ گوشی را از دستش می‌گیرید یا نه؟
خب اینجا هم، درباره فردی که هیچ‌کدام از راه‌های فرهنگی و آموزشی را می‌پذیرد و با لجبازی اصرار بر بی‌حجابی دارد، راهی جز جریمه باقی نمی‌ماند. قرآن هم همین را می‌فرماید که: ما هیچ قومی را عذاب نمی‌کنیم مگر اینکه اول برایشان پیغمبری می‌فرستیم تا برای آن قوم، تبیین و روشنگری داشته باشد و حجت خدا را برایشان کند. آن وقت اگر حرف پیغمبر و خدا را گوش ندادند، مرحله تنبیه می‌رسد... 
در این میان، برایم عجیب بود که بعضی رسانه‌های جبهه انقلاب هم در همین مسیر حرکت کرده بودند. دیدم وقتی خواسته بودند قانون عفاف و حجاب را در سایت‌ها و کانال‌هایشان معرفی کنند، فقط آن بخش که به جرایم پرداخته را بارگذاری کرده بودند! آیا قانون عفاف و حجاب، فقط به جریمه‌ها پرداخته خوش انصاف؟
بنابراین اینکه برخی اعتراض می‌کنند که چرا در زمینه عفاف و حجاب، قانون گذاشته شده، اعتراض بجایی نیست چون ما در اصل داریم فرهنگسازی می‌کنیم.
این قانون در اصل، برای حمایت از خانواده است
*حتماً اینجا بسیاری از مخاطبان سؤال خواهند کرد که شاهد شما برای این موضوع چیست. کدام مواد قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب، به فرهنگسازی منجر می‌شود؟
-  در یکی از ماده‌های این قانون آمده برای رونق فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه، لازم است فعالیت‌های مؤثری مثل «افزایش ساخت خوابگاه‌های متاهلی» انجام شود. خب ببینید، این نگاه، خیلی همه‌جانبه است. می‌گوید: دانشگاه تهران، دانشگاه علوم پزشکی و...! شما که می‌خواهید دانشجویان‌تان با‌حجاب باشند و به ارتقای عفاف در جامعه کمک کنند، بیایید شرایط ازدواج را برایشان فراهم کنید و کمک کنید دانشجویان در دوران طولانی تحصیل، بتوانند در کنار همسران خود زندگی کنند. این اتفاق، حتماً باعث می‌شود بخشی از بی‌حجابی، حل شود. یعنی این قانون در اصل، برای حمایت از خانواده است.
خب، این که خیلی قانون قشنگی است. من واقعاً افسوس می‌خورم که چرا در رسانه‌ها، صدا و سیما و مراکز مختلف نمی‌آیند این قانون را برای نوجوانان و جوانان و دختران و پسران تبیین کنند؟ الان عامه مردم فکر می‌کنند یک قانون حجابی تصویب شده و از فردا هرکس مو‌هایش بیرون باشد، باید ۱۰میلیون جریمه بدهد. در نتیجه آنچه که رسانه‌های بی‌انصاف منعکس می‌کنند و حتی بعضاً دوستان خوب تحلیل نمی‌کنند، خیلی‌ها فکر می‌کنند اگر هرکس مرتکب بی‌حجابی شود، فوری او را دستبند می‌زنند یا جریمه می‌کنند. کجای این قانون چنین چیزی نوشته؟... 
می‌دانید الان وظیفه رسانه‌های های دلسوز چیست؟
آیا می‌دانید قانون حجاب...؟
*شما بفرمایید.
- به نظر من، رسانه‌های دلسوز باید از همین حالا شروع کنند به تولید محتوا‌هایی با این مضمون که: آیا می‌دانید قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب، قرار است به توسعه خوابگاه‌های متاهلی کمک کند؟ آیا می‌دانید قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب، قرار است تعداد کلاس‌های اختصاصی دختران دانشجو را افزایش دهد؟ و...
یعنی در معرفی این قانون، زیبایی‌ها و شیرینی‌های آن را برای مردم بازگو کنیم. من وقتی این قانون را خواندم، خیلی لذت بردم. اینکه آیا به همه مواد این قانون عمل خواهد شد یا نه، یک بحث دیگر است. اما الان که این قانون توسط مجلس تصویب شده و باید ابلاغ و اجرا هم بشود، وظیفه دلسوزان این است که به جای زدن این قانون، بیایند یقه آن کسانی را بگیرند که قانون، وظایفشان در حوزه عفاف و حجاب را مشخص کرده؛ نهاد ریاست جمهوری، معاونت زنان، شهرداری‌ها، دهیاری‌ها، دانشگاه‌ها و... بیایید یقه این‌ها را بگیرید و بگویید به وظایفشان عمل کنند.
این بار، اولویت با ساماندهی وضعیت حجاب در ادارات و دستگاه‌هاست
*کارکنان دولت در ادارات، بانک‌ها و دستگاه‌ها، جمعیت قابل توجهی را تشکیل می‌دهند. دیده می‌شود گروهی از این افراد که زیرمجموعه رسمی و به‌اصطلاح حقوق‌بگیر نظام حاکمیتی ایران هستند و به طور طبیعی باید کاملاً ملزم به اجرای قوانین و عرف رسمی کشور باشند، با پوشش و آرایش نامتعارف در محل کار حاضر می‌شوند.
به نظر می‌رسد برای مؤثرتر شدن اقدامات علیه بدحجابی و بی‌حجابی، برخورد‌ها باید از کارکنان دولت به ویژه آن‌ها که در معرض مراجعه بیشتر مردم هستند، شروع شود. موضوعی که در قانون عفاف و حجاب هم مورد توجه قرار گرفته است. شما این رویکرد را چقدر مؤثر می‌دانید؟
-  نکته بسیار خوبی مطرح کردید. تا قبل از این، در بحث اجرای قوانین و احکام الهی و شرعی، فقط مردم عادی جامعه را خطاب قرار می‌دادیم. اما یکی از ویژگی‌های قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب این است که به جای اینکه سراغ مردم کف جامعه برود، آمده می‌گوید: آقای رئیس بانک! آقای رئیس فلان اداره دولتی و فلان دستگاه، شما موظفید به مدت ۳ماه، کلاس‌های فرهنگی و آموزشی با محتوا و شیوه‌های جذاب و به‌روز برای کارمندان‌تان برگزار کنید تا آن‌ها را در زمینه حجاب، آگاه و اقناع کنید. به نظر من، یکی از استحکامات این قانون اتفاقاً این است که این بار به سراغ دستگاه‌ها رفته. ما همیشه گفته‌ایم که اگر در بانک‌ها، ادارات دولتی، بیمارستان‌ها و این قبیل مراکز، قوانین عفاف و حجاب رعایت شود، دیگر بی‌حجابی به آن معنا باقی نخواهد ماند.
در رسانه‌ها از قول نویسندگان قانون جدید حوزه عفاف و حجاب خواندم که مخاطب اصلی این قانون، ۵درصد از افراد جامعه است که بنای لجبازی دارند و بر بی‌حجابی و بی‌عفتی، اصرار می‌کنند. حرفشان هم، درست است. می‌گویند ادارات، سازمان‌ها و دستگاه‌ها که زیر نظر نظام جمهوری اسلامی هستند و قرار است کارکنان آن‌ها با کار‌های فرهنگی و تبلیغی و آموزشی در زمینه حجاب، اقناع شوند. خب پس آن آدم لجبازی که آگاه و اقناع نمی‌شود و با تلاش برای ارتقای حیا و عفت در جامعه همراهی نمی‌کند، کیست؟ جز افراد لجبازی که اصرار دارند همچنان به بی‌حجابی و بدپوششی ادامه دهند؟
البته در اینجا باید به تعریفی که از بد‌حجابی و بی‌حجابی در این قانون ارائه شده هم، دقت کنیم.
*چه تعریف مشخصی در این قانون آمده؟
-  برای مثال، خانمی که در خیابان عبور می‌کرده، روسری‌اش ناخودآگاه افتاده، مشمول این قانون نیست. قانون آمده تعریف کرده که با «کشف حجاب، بدپوششی و بی‌عفتی» برخورد می‌شود. دیگر بی‌عفتی را همه تشخیص می‌دهند. می‌گویند مشخص است این خانم، عمداً دارد با کشف حجاب و پوشش زننده در جامعه تردد می‌کند.
خب، اینجا چه باید کرد؟ وقتی دوره آموزشی گذاشتیم، کار فرهنگی و تبلیغی هم کردیم، اما باز هم بعضی افراد با رفتارشان اعلام کردند نمی‌خواهند قانون را رعایت کنند و همچنان بر کشف حجاب و بدپوششی اصرار کردند، خب معلوم است که اینجا باید جریمه شوند.
برخورد جدی با سلبریتی‌ها، یعنی قانون فقط برای مردم عادی نیست
*موضوعی که همیشه باعث اعتراض مردم می‌شد، این بود که در زمان رسیدگی به تخلفات اجتماعی و فرهنگی، این مردم عادی هستند که مشمول برخورد‌های قانونی مثل جریمه می‌شوند و افراد خاص ازجمله سلبریتی‌ها و آقازاده‌ها در این زمینه، مستثنی می‌شوند. در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ که برخی از سلبریتی‌ها با کشف حجاب و انتشار محتوا‌های جنجالی در فضای مجازی، آتش‌بیار معرکه زن، زندگی، آزادی بوده و باعث تحریک نوجوانان و جوانان شده بودند، یا مشمول هیچ‌گونه برخورد قانونی نشدند یا جرایم ناچیز مالی که برایشان تعیین شد، باعث وهن قانون و هنجار‌های جامعه شد و تأثیری در تغییر رویه آن‌ها هم نداشت.
اما قانونی که امروز صحبت از آن است، آمده که این رویه نادرست را اصلاح کند. طبق ماده ۴۲ قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب، «هرگاه شخصی که دارای شهرت یا تأثیر‌گذاری اجتماعی است در فضای مجازی یا غیرمجازی، اقدام به ترویج یا تبلیغ برهنگی، بی‌عفتی، کشف حجاب و بدپوششی کند یا حجاب را مورد توهین و تمسخر قرار دهد یا با گروه‌های سازمان‌یافته همکاری کند، به جزای نقدی، محرومیت مقطعی از فعالیت‌های شغلی یا حرفه‌ای یا تبلیغاتی و... محکوم شده و حتی با تشخیص قاضی، ممنوعیت فعالیت‌های عمومی و خروج از کشور را در پی خواهد داشت.» این قانون تصریح کرده که این افراد، مشمول هیچ‌گونه تخفیفی نخواهند بود.
نظر شما درباره این بخش از قانون جدید چیست؟
- ما الحمدلله هنرمندان و سلبریتی‌های خوبی داریم و اغلب جامعه هنری ما، معتقد به مبانی اسلامی و مقید به قوانین و ارزش‌های جامعه هستند. یکی از موضوعاتی که در قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب روی آن تأکید شده، این است که دست‌اندرکاران موظفند از طریق هنر و رسانه، مردم را در زمینه هنر، اقناع کنند. خب خانم بازیگری که ۴۵سال است در سیستم هنری جمهوری اسلامی کار می‌کند و خودش هم بار‌ها نقش بانوان محجبه را بازی کرده، آیا ناآشنا به مباحث دینی و اعتقادی است که امروز اقدام به کشف حجاب کرده؟! نه. اتفاقاً او کاملاً به این مسائل، آگاه و مسلط است و عامدانه کشف حجاب کرده. این موضوع را علنی هم اعلام می‌کند.
نکته جالب در این زمینه این است که برخی اینطور تحلیل می‌کنند که این افراد، به دلیل عناد و لجبازی با نظام جمهوری اسلامی، دست به کشف حجاب زده‌اند. خب، سؤال می‌پرسم: شما که می‌گویید این‌ها به خاطر عناد با جمهوری اسلامی کشف حجاب کرده‌اند. کشف حجاب هم به لحاظ قانونی، اشکال دارد. خب، حالا با این افراد چه باید کرد؟ با کسی که می‌گوید من برای اینکه حرص جمهوری اسلامی را دربیاورم، کشف حجاب می‌کنم، چه برخوردی باید شود؟ چنین فردی، اصلاً با کار فرهنگی، تغییر رویه می‌دهد؟
اصلاً کارشناسان و منتقدان بیایند ۱۰ نمونه به ما نشان بدهند و بگویند این‌هایی که از سر لجبازی و عناد با جمهوری اسلامی کشف حجاب کرده بودند، ما با گفت‌و‌گو و کار فرهنگی توانستیم آن‌ها را با‌حجاب کنیم. این نمونه‌ها را نشان بدهند که ما هم یاد بگیریم.
بنابراین قانونگذار، بعد از تمام تأکیداتش بر اولویت کار‌های فرهنگی و آموزشی، به‌درستی می‌گوید آن ۵درصد لجباز قانون‌شکن باید مشمول جریمه شوند. این نکته مهمی است که افرادی که سلبریتی و مشهورند، الگو هستند، تریبون در اختیار دارند، افرادی که در همین جمهوری اسلامی و با قوانین آن، معروف شده‌اند و در رسانه‌های آن، بزرگ شده‌اند، بعد می‌آیند آگاهانه و عامدانه کشف حجاب می‌کنند، قطعاً با این عده قلیل باید به صورت جدی برخورد شود که مردم فکر نکنند قانون حجاب، برای برخورد با دختران و زنان عادی جامعه است.
وقتی آقازاده‌ها دیگر مصونیت ندارند...
*و بالاتر از این، موضوع برخورد با آقازاده‌هاست. این قانون عزمش را جزم کرده که نشان دهد آقازاده‌های مسئولان، دیگر مصونیت ندارند و پاسخ تخلفات‌شان را با برخورد‌های و جرایم سنگین خواهند گرفت...
-  حالا باز یک عده شبهه مطرح نکنند که شما اگر عرضه دارید، یقه آقازاده‌ها را در اختلاس‌ها و تخلفات اقتصادی‌شان بگیرید. جواب ما این است که بالاخره کار بد، بد است دیگر. کشف حجاب و بد‌پوششی و بی‌عفتی، به لحاظ شرعی، اخلاقی و قانونی، تخلف و جرم است. همه دنیا با بی‌عفتی، مخالف است دیگر. درست است؟ حالا کسی که مرتکب این کار‌ها شده، فرزند فلان مسئول است. این آقازاده دارد در جامعه، ترویج بی‌عفتی می‌کند. حالا اگر قانونگذار آمده قانونی تصویب کرده که جلوی بی‌عفتی را می‌گیرد و اتفاقاً در این زمینه، برای آقازاده‌ها جریمه سنگین‌تری در نظر گرفته، من باید بیایم بگویم اگر می‌توانی، برو جلوی اختلاسش را بگیر؟! البته که باید با اختلاس آقازاده‌ها هم در جای خودش برخورد شود.
بگذارید یک مثال بزنم. وضعیت اقتصادی منِ پدر، نامناسب است و نمی‌توانم برای فرزندم، کیف و کفش بخرم. از آن طرف، بچه من، دروغ می‌گوید و حرف زشت می‌زند. حالا تصور کنید وقتی که با دلسوزی به فرزندم می‌گویم که بابا جان! شما نباید دروغ بگویی و زبانت به حرف‌های زشت عادت کند، در جواب من بگوید: شما اول برای من، کیف و کفش بخرید، بعد تذکر بدهید دروغ نگو و حرف زشت نزن!... این‌ها چه ارتباطی به هم دارد؟ اگر من نمی‌توانم فلان چیز را برای فرزندم بخرم، دلیل نمی‌شود که او رفتار‌های زشت داشته باشد. این‌ها نکات اخلاقی و تربیتی است که فرزند من باید رعایت کند. من هم مثل همیشه تمام تلاشم را خواهم کرد که بتوانم نیاز‌های او را تأمین کنم.
بنابراین باز یک عده نیایند بگویند چرا در موضوع عفاف و حجاب به سراغ آقازاده‌ها رفته‌اید. آقا! این قانون را کمیسیون فرهنگی مجلس تدوین کرده. کمیسیون اقتصادی هم بیاید یک قانون بنویسد که با تخلفات اقتصادی و اختلاس آقازاده‌ها برخورد شود. 
اصلاً اگر قرار بود فقط به مسائل اقتصادی بپردازیم، پس چرا وزارت فرهنگ و ارشاد داریم؟ چرا نهاد‌های فرهنگی در جامعه تأسیس شده؟ در جواب آن‌هایی که مدام می‌گویند اول بیایید مسأله اقتصاد را حل کنید، مسأله فرهنگ، خود‌به‌خود حل می‌شود، باید بگوییم پس بیایید تمام نهاد‌های فرهنگی و آموزش و پرورش را تعطیل کنید و فقط وزارت اقتصاد داشته باشیم. بگوییم تا مسأله اقتصاد مردم حل نشده، شما فیلم نسازید، سینما نروید، رمان ننویسید و... اول اقتصاد مردم را حل کنید، بعد کار فرهنگی و رسانه‌ای و این‌ها انجام دهید. آیا این حرف‌ها به نظر دوستان، قابل قبول است؟ بنابراین مراقب باشیم باز یک عده این شبهه را در ذهن ما ایجاد نکنند.
این مردم در بحث عفت و حیا، با کسی تعارف ندارند
*تدوین‌کنندگان قانون عفاف و حجاب می‌گویند این قانون با اکثریت قریب به‌اتفاق مردم، کاری ندارد بلکه بنای آن، برخورد با ۵درصدی است که سرِ عناد دارند، اصرار بر کشف حجاب می‌کنند و با لجبازی، حاضر به تمکین از قانون نیستند. وگرنه بخش زیادی از افرادی که امروز بدحجاب هستند یا مرتکب بی‌حجابی می‌شوند، از آن جهت که در نتیجه تسامح صورت‌گرفته در دو سال اخیر، فکر می‌کنند حجاب دیگر در ایران، قانون نیست، تغییر پوشش داده‌اند. یعنی سر عناد ندارند و اگر این قانون ابلاغ شود و مطلع شوند، از قانون تبعیت خواهند کرد و آمار بدحجابی و بی‌حجابی، کاهش چشمگیر خواهد داشت.
شما که چند سال به‌واسطه اجرای برنامه‌های فرهنگی و تبلیغی، با اقشار مختلف مردم در ارتباط نزدیک بوده‌اید، در این زمینه چه نظری دارید؟ براساس تجربیات میدانی‌تان برایمان بفرمایید دختران و بانوان کم‌حجاب و بدحجاب، با مقوله حجاب مخالفند یا نه، با اصل حجاب مشکلی ندارند و اگر بدانند قانون منعطفی وجود دارد که اصلاً بنای بگیر و ببند و جریمه کردن ندارد و اساسش بر کار‌های فرهنگی است، با آن همراهی می‌کنند؟
- شما یک نفر در دنیا نشان بدهید که با بی‌عفتی، موافق است. البته حتماً وجود دارد اما انسانی که با بی‌عفتی موافق است، قطعاً بیمار است و یک انسان سالم و به‌اصطلاح نرمال نیست. منظور ما، افرادی است که به انسانیت، عقلانیت و اخلاق، قائلند. بنابراین هیچ‌کس نیست که بگوید من با لخت شدن مردم در خیابان، موافقم.
ما در ۱۰سال فعالیت فرهنگی و تبلیغی که در سواحل شمال کشور، پارک‌ها، تفرجگاه‌ها، مساجد و... داشتیم، هر بار بیشتر از قبل ‌ایمان آوردیم که مردم ما، مردمی متدین و باتقوا هستند. هیچ‌کدام از مردم ما، موافق بی‌عفتی و بدپوششی نیست.
اصلاً چرا راه دور برویم؟ در همین اتفاق اخیر که یک دانشجوی دختر در یکی از دانشگاه‌ها برهنه شد، آیا کسی در جامعه برای کار آن خانم، سوت و کف زد؟ چه کسانی سوت و کف زدند؟ آن‌هایی که مخالف اسلام و جمهوری اسلامی بودند و می‌خواستند از این ماجرا بهره‌برداری سیاسی کنند. حتی همسر سابق آن خانم آمد به مردم گفت: خواهش می‌کنم فیلم این اتفاق را پخش نکنید. 
در تمام اتفاقات مشابه هم، موضع خانواده‌ها همین بوده. حتی شاید اعضای آن خانواده، خودشان هم در ظاهر، حجاب درست و قابل قبولی نداشته باشند‌ها. اما در ماجرای عفت و حیا، کوتاه نمی‌آیند. همه این‌ها شهادت می‌دهد که مردم ما، مردمی دیندار هستند و با پدیده‌هایی مثل بی‌عفتی و بدپوششی موافق نیستند.
جوانان عزیز! خودتان قانون حجاب را بخوانید تا کسی نتواند فریبتان بدهد
*... و صحبت پایانی؟
- در درجه اول، معتقدم همه باید کمک کنیم و دست به دست هم بدهیم تا قانونی که برای تقویت عفت در جامعه وضع شده، به‌خوبی معرفی و در جامعه اجرا شود. به نظر من، صدا و سیما، رسانه‌ها و همه افرادی که تریبون دارند، زیبایی‌های قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب مخصوصاً عنوان زیبای حمایت از خانواده‌اش را به گوش نوجوانان و جوانان جامعه برسانند تا از اهداف این قانون مطلع شوند و بدانند این قانون آمده کمک کند جامعه ما بیشتر به سمت دینداری و پاکی حرکت کند.
در درجه دوم، اجازه ندهیم آن‌هایی که مصداق «فی قلوبهم مرض» هستند، در این ماجرا سوءاستفاده کنند و بدون اشاره به محتوای این قانون، اخبار دروغ منتشر کنند و روح و روان مردم را به هم بریزند. این افراد با اینکه می‌دانند نکات بسیار خوبی هم در این قانون آمده، تعمداً فقط بخش جریمه‌ها را منتشر و برجسته می‌کنند. این آیا چیزی جز مریضی است؟ آیا این بازی کردن با اعصاب و روان مردم نیست؟ 
این نوع انعکاس قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در برخی رسانه‌ها، نهایت ناجوانمردی و بی‌انصافی است. خب، آن نوجوان محصل و آن جوان دانشجو هم که نمی‌رود قانون را بخواند. براساس اخبار این رسانه‌ها، با خودش می‌گوید وای، با قانون عفاف و حجاب، باز از فردا قرار است بگیر و ببند شود.
ان‌شاء‌الله همه ما در مواجهه با این قانون، تقوای خبری داشته باشیم. به همه جوانان عزیز هم دوستانه سفارش می‌کنم خودشان متن این قانون را بخوانند تا کسی نتواند فریبشان بدهد، تا کسی نتواند با خبر‌ها و تحلیل‌های نادرست و غیرواقعی، ما را به جان هم بیندازد.