افزایش حضور ایران در بازار متنوع محصولات معدنی جهان و رشد ارزش افزوده با تولید آلیاژها و فلزات مختلف

گروه اقتصادی –تحلیل های بازارهای جهان، در کنار اخبار رکود نسبی در برخی بازارها مانند چین، از رونق محصولات با ارزش افزوده بالا از پتروشیمی گرفته تا آلیاژها و ورق های خاص و ایجاد تنوع در محصولات فلزی خبر می دهد و جای آن دارد که ایران با اتکا به ظرفیت های وسیع معدنی خود، برای حضور در بازار آینده جهان آماده شود و سرمایه گذاری های لازم را انجام دهد.
به گزارش بولتن نیوز ،تولید محصولات کامپوزیت و سبک، آلومینیوم، وآلیاژهای مختلف در 10 سال آینده رشد بالایی خواهد داشت. و اگرچه فولاد همچنان یکی از مواد اولیه اصلی صنایع معدنی است اما به دلایل مختلف از جمله استفاده از محصولات پتروشیمی و رشد آلومینیوم و... تولید فولاد در کشورهایی مانند چین از 800 میلیون تن سالانه به 560 میلیون تن و کمتر ازآن کاهش خواهد یافت. اما قیمت فولاد همچنان روند افزایشی بین 5 تا 10 درصد خواهد داشت.
سرمایه گذاری کشورهای صنعتی در تولید آلیاژهای سبک و ورق های خاص، لیتیوم و آلومینیوم در کنار صنایع فولاد روبه افزایش است و سوال این است که ایران برای رشد تنوع محصولات معدنی در بازار جهانی چه برنامه ای دارد ؟ در کنار تولید فولاد، برای تقاضای روبه رشد کدام محصولات آماده می شویم؟
براین اساس اگرچه صنایع معدنی ایران باید همچنان به تولید فولاد به عنوان کالای محوری توجه کنند اما نباید نسبت به محصولات و آلیاژهای جدید، ورق های ارزشمند فولادی، آلومینیوم، لیتیوم و... بی توجه باشند. لذا در کنار رشد تولید به 55 تا 100میلیون تن فولاد، باید سایر صنایع و محصولات با ارزش افزوده و تکمیل زنجیره ارزش صنایع معدنی مورد توجه باشد تا در بازار جهانی آینده از سایر کشورها عقب نمانیم و در تولید سایر محصولات غیر فولادی نیز حرفی برای گفتن داشته باشیم.
برآورد تحلیلگران نشان می دهد که بازار پتروشیمی، شاهد رشد 930 میلیارد دلاری از سال 2022 تا 2030 با نرخ رشد مرکب سالانه 6.1 درصد خواهد بود و در عین حال، محصولات ترکیبی، کامپوزیت ها، محصولات فلزی سبک، محصولات غیر فولادی، صنایع لیتیوم و پتروشیمی ها که مورد نیاز خودروهای جدید، هواپیما، موبایل و... است روبه رشد است و جهان تنها به تولید فولاد توجه ندارد بلکه تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر در پتروشیمی و صنایع فلزی را دنبال می کند و اکنون سوال این است که جایگاه ایران در سال های آِینده کجا خواهد بود؟

افزایش تقاضا برای پتروشیمی در صنایع خودروسازی و داروسازی، عامل کلیدی رشد درآمد بازار پتروشیمی است.اندازه بازار جهانی پتروشیمی در سال 2021 به 547 میلیارد دلار رسید و انتظار می‌رود طبق آخرین تحلیل‌های انجام شده در دوره پیش‌بینی، CAGR نرخ رشد مرکب سالانه 6.1 درصدی را ثبت کند و بازار 1000 میلیارد دلاری را هدف گرفته است.
برآوردها نشان می‌دهد موجودی جهانی قراضه در سال ۲۰۱۷ رقمی بالغ بر ۷۵۰ میلیون تن بوده که ۶۳۰ میلیون تن آن توسط صنایع ریخته‌گری فولاد جهانی به چرخه تولید بازگشته است.

موجودی قراضه جهانی در سال ۲۰۳۰ به حدود یک میلیارد تن و در سال ۲۰۵۰ به یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تن برسد. به عبارتی انتظار می‌رود ظرف ۳۰ سال آینده بیش از ۵۰۰ میلیون تن افزایش داشته باشد. در این بین، انتظار می‌رود چین و کشورهای در حال توسعه قوی‌ترین رشد موجودی قراضه را به خود اختصاص بدهند؛ بررسی تجربه این کشورها در فاصله سال‌ها ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ این موضوع را اثبات می‌کند. بر‌اساس این گزارش موجودی قراضه چین تا سال ۲۰۳۰ حدود ۳۰۰ میلیون تن خواهد بود که تا سال ۲۰۵۰ به حدود ۴۰۰ میلیون تن برسد. در حال حاضر چین دارای سهم کمتری در تولید فولاد با استفاده از کوره‌های قوس الکتریکی بوده و در عین حال در مقایسه با مناطق توسعه یافته است اما با افزایش ضایعات آهن‌آلات می‌تواند این روش هم تغییر کند. لذا بیکرز در این گزارش این پرسش را مطرح می‌کند که آیا وقت آن است که چین به تولیدکننده فولاد با استفاده از روش کوره قوس تبدیل شود؟ در حال حاضر نیز چین در حال تجربه تغییرات مهمی است و فولادسازان در مقابل سیاست‌هایی مثل کاهش ۱۴۰ میلیون تنی تولید فولاد با استفاده از روش القایی در این کشور یا سیاست‌های زیست محیطی قرار گرفته‌اند که نتیجه هر دو حالت کاهش سطح تولید فولاد است.