خانواده شهید سید روح الله عجمیان غرق در آرامش هستند و آماده جانفشانی و فداکاری برای اسلام و انقلاب اسلامی و ولایت

گروه اجتماعی: بسیجی شهید سید روح الله عجمیان متولد ۲۰بهمن ماه ۱۳۷۴ در کوهدشت لرستان و ساکن در یکی از محلات حاشیه ای و فقیر نشین کمالشهر کرج بود که در تاریخ دوم آبانماه ۱۴۰۱ به همراه تعدادی از دوستانش برای مقابله با اغتشاشگران و کمک به مردمی که مورد هجمه عوامل ضد انقلاب قرارگرفته و جان و مال و ناموسشان در معرض خطر بود، به منطقه خرمدشت کرج می رود و با حمله وحشیانه اغتشاشگران به شهادت می رسد.

به گزارش بولتن نیوز، براساس اسناد موجود و فیلم هایی که از صحنه حمله داعشی های داخلی به این شهید مظلوم ثبت شده است، بیش از سی و پنج نفر از اغتشاشگران با انواع سلاح سرد اعم از چاقو، قمه ، سنگ ، آجر و... ایشان را غافلگیر و مورد هجمه قرارداده، بدن مطهرش را برهنه و با بدترین و فجیع ترین شکل ممکن، به شهادت رساندند.

این شهید بزرگوار که سابقه ۱۲ سال بسیجی فعال داشت، علی رغم داشتن ۲۷سال سن، شغل ثابتی نداشت و برای کمک به خانواده، کارگری می کرد.

پدر بزرگوارشهید هم شغل ثابت ندارد و ایشان هم با کارگری ساده روزمزد، برای خانواده پر جمعیت خود نان حلال در می آورد و روزگار می گذراند.

روز گذشته به همراه آقای دکتر حدادعادل و تعدادی از دوستان دیگر، توفیق زیارت خانواده شهید عجمیان نصیبم شد.

عکس خانه محقر این خانواده بزرگ دارای هفت فرزند را در فضای مجازی دیده بودم ولی آنچه که برایم تازگی داشت این بود که این خانواده حتی مالک آن خانه هم نیستند در آن خانه محقر دارای دو اطاق تو در تو ، مستاجرهستند.

پدر بزرگوارشهید در صحبتشان، شهادت فرزندشان را لطف خداوند به خانواده اش می دانستند و وقتی آقای دکتر حداد عادل به ایشان گفتند اگر کاری می توانند برایشان انجام دهند بفرمایند، فقط این جمله را گفتند: " من یک دختر دارم که چند سال است آرزوی دیدن حضرت آقا را دارد، اگر بتوانید کاری بکنید که بتوانیم آقا را زیارت کنیم ممنون می شویم و ..."

و این تنها درخواست پدر فقیری بود که به سختی روز گار می گذراند و برای دفاع از انقلاب اسلامی و جان و مال و ناموس مردم، جگر گوشه اش را تقدیم کرده است.

به هنگام خروج از منزل، برادر شهید عجمیان که ایشان هم بسیجی و البته فاقد شغل ثابت مناسب است، در حالی کا دستش در دست آقای دکترحداد عادل بود، با انگشتش منزل محقر خود را به ایشان نشان داد و گفت:

" به حضرت آقا بگوئید این خانه هنوز پسر دارد، مگر ما مرده باشیم که کسی جرات چپ نگاه کردن به ایشان را داشته باشد و..."

و من هنوز غرق در عظمت خانواده ای هستم که با حساب دو دو تا چهارتای دنیایی، تقریبا هیچ دارایی دنیایی ندارند ولی تا دلت بخواهد عظمت و بزرگی و متانت دارند و در زمانه ای که برخی غرق در آسایشها دنبال به شیشه کردن خون مردم هستند، آنها غرق در آرامش هستند و آماده جانفشانی و فداکاری برای اسلام و انقلاب اسلامی و ولایت.
در دوران انقلاب، دفاع مقدس و حوادث بعد از آن، دوستان زیادی در کنارم بودند و به شهادت رسیدند و خانواده های معظم شهدای زیادی را هم زیارت کرده ام ولی اگر بخواهم حرف دلم را بزنم و واقعیت را بگویم، فقط این جمله بر زبانم جاری می شود که :" در برابر عظمت و بزرگی و وظیفه شناسی خانواده گرامی شهید بزرگوار سید روح الله عجمیان کم آوردم و... همین