مروری بر مناسبت‌های امروز ۲۴ آذر

گروه سیاسی: در این مطلب مروری خواهیم داشت بر وقایع و مناسبت هایی که در بیست و چهارم آذر این وقایع و مناسبت ها عبارت هستند از: درگذشت شیخ محمود شلتوت در سال ۱۳۴۲، درگذشت میرزا جعفر قزوینی در سال ۱۲۵۸، صدور فرمان هشت ماده‏ ای امام خمینی خطاب به قوه قضاییه و ارگان‏ های اجرایی در سال ۱۳۶۱، فرار سران حزب توده از زندان قصر تهران در سال ۱۳۲۹، پرده برداشتن نشریه «هپوعل هتصاعیر» از نقش رژیم صهیونیستی در طراحی و برنامه ریزی جشن‌های دو هزار و پانصدساله در سال ۱۳۴۳.

درگذشت شیخ محمود شلتوت در سال ۱۳۴۲:

محمود شَلْتوت (۱۳۱۰-۱۳۸۳ق) مشهور به شیخ شلتوت عالم و مفسر اهل سنت و از اساتید و رؤسای دانشگاه الازهر در مصر بود. او مدافع تقریب و از مؤسسان دار التقریب بین المذاهب اسلامی بود و فتوای جوازِ عمل بر اساس مذهب شیعه را صادر کرد. کرسی تدریس فقه مقارن و ارتباط با علمای شیعه از دیگر اقدامات تقریبی او بود.

حضور در انقلاب مردم مصر در سال ۱۹۱۹م، اعتراض به واقعه ۱۵ خرداد در ایران و مخالفت با اقدام دولت ایران در به رسمیت شناختن دولت اسرائیل در سال ۱۳۲۶ش، از موضع‌گیری‌های سیاسی وی به شمار می‌رود.

درگذشت میرزا جعفر قزوینی در سال ۱۲۵۸:

ابوهادي جعفر بن سيدمهدي بن حسن حسيني، از علماي اماميه‏ ي خاندان آل ‏قزويني و شاعري ماهر و اديبي لغوي است كه در "حِلِّه" در عراق سكونت داشته و داراي رياست مذهبي بوده است. اين عالم گرانقدر نزد پدر خود و شيخ انصاري و فاضل ايرواني به مدارج عالي علمي دست يافت و سپس به تدريس و تاليف مشغول شد. كتاب اشراقات در منطق و تلويحات در اصول فقه از تاليفات ميرزاجعفر قزويني مي‏ باشند. ميرزاجعفر قزويني در حله وفات يافت و در نجف اشرف دفن گرديد.

صدور فرمان هشت ماده‏ ای امام خمینی خطاب به قوه قضاییه و ارگان‏ های اجرایی در سال ۱۳۶۱:

در روز بیست و چهارم آذرماه ۱۳۶۱ ش، فرمان ۸ ماده ‏ای حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران خطاب به قوه قضاییه و ارگان‏ های اجرایی کشور صادر شد. ایشان در این پیام، درباره لزوم اسلامی نمودن تمام سازمان ‏های دولتی به ویژه دستگاه‏ های قضایی و جانشین نمودن احکام الهی در نظام جمهوری اسلامی به جای احکام طاغوتی رژیم سابق، تذکراتی به همه متصدیان امور دادند. مهم‏ترین بخش ‏های فرمان هشت‏ ماده‏ ای حضرت امام شامل این موارد بود: تهیه قوانین شرعی و تصویب و ابلاغ آن‌ها با دقت و سرعتِ لازم، رسیدگی به صلاحیت قضات و دادستان‏ ها و دادگاه ‏ها، صدور احکام اسلام در دادگاه ‏ها با قدرت و استقلال و بدون مسامحه و تعویق، عدم احضار یا توقیف افراد بدون حکم قاضی طبق موازین شرع، عدم ورود به محل زندگی یا کار مردم و تجسُّس در امور آنان به هر نحو ممکن، برخورد قاطع در رابطه با توطئه ‏ها و گروهک‏ های مخالف اسلام و نظام جمهوری اسلامی، عدم تصرف در اموال مردم مگر به حکم حاکم شرع پس از بررسی دقیق، پی‏گیری دقیق موارد فوق و برخورد با ماموران اجرایی متخلّف.

فرار سران حزب توده از زندان قصر تهران در سال ۱۳۲۹:

۲۴ آذرماه ۱۳۲۹ با یک نقشه از پیش تهیه شده، سران و بنیان گذاران حزب توده ایران که برخی از آنان در کابینه‌های پیش از آن به وزارت هم رسیده بودند از زندان قصر فرار کردند. آنان از جمله نورالدین کیانوری، مرتضی یزدی، جودت، نوشین و قاسمی قبلا در اختیار محاکم نظامی بودند که یک دادگاه دادگستری تهران اوایل آذر ماه آن سال به اعتراضشان رسیدگی، و اقدام محاکم نظامی درباره آنان را خارج از صلاحیت اعلام داشت و حکم داد که پرونده جهت تحقیق به دادسرای تهران ارسال شود. پس از ابلاغ حکم به دستگاه قضایی ارتش، بررسی و مذاکره برای ردّ و یا قبول آن آغاز شد.

۱۸ روز پس از صدور این حکم در حالی که هنوز تصمیمی درباره ارسال پرونده به دادسرای تهران گرفته نشده بود و بعید بود که با آن موافقت شود، با تهیه نقشه قبلی یک نفر با لباس افسری ارتش و خودرو نظانی به زندان قصر مراجعه و خود را نماینده دستگاه قضایی ارتش معرفی و زندانیان را تحویل گرفت. دو افسر نگهبان زندان هم که از پیش در جریان ماجرا بودند به بهانه بدرقه زندانیان با همین خودرو فرار کردند. از میان این عده بعدا یزدی دستگیر و به اعدام محکوم شد که مجازات او به حبس ابد کاهش یافت.

پرده برداشتن نشریه «هپوعل هتصاعیر» از نقش رژیم صهیونیستی در طراحی و برنامه ریزی جشن‌های دو هزار و پانصدساله در سال ۱۳۴۳:

روز ۲۴ آذر ۱۳۴۳ روزنامه صهیونیستی «هپوعل هتصاعیر» در مقاله‌ای ضمن اشاره به جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی که دولت ایران در تدارک برگزاری آن بود، از نقش اسرائیل در برنامه‌ریزی این جشن‌ها پرده برداشت.

محمد‌رضا پهلوی با برگزاری مراسم تاجگذاری و سپس جشن هنر شیراز و جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی و نهایتاً تغییر تاریخ رسمی کشور از هجری اسلامی به شاهنشاهی، عمق عناد خویش با اعتقادات مردم ایران را نشان داد.
در این جشن، ۲۰ پادشاه و امیر عرب، ۵ ملکه، ۲۱ شاهزاده، ۱۶ رئیس جمهور، ۳ نخست‌وزیر، ۴ معاون رئیس جمهور و ۲ وزیر خارجه از ۶۹ کشور شرکت کردند. مراسم جشن در نهایت گشاده‌دستی و اسراف انجام گرفت و هزینه آن بیش از ۲۰۰ میلیون دلار برآورد شد. اسرائیلی‌ها مبنای تبلیغات خود را برای نفوذ بیشتر در ایران بر زنده نگه‌داشتن نام کوروش متمرکز کرده و دستگاه رژیم شاه هم هدف برگزاری جشن‌ها را زنده کردن افتخارات ایران که مبدأ اصلی آن را کوروش می‌دانستند، مطرح کرده بود. بنابراین، نقطه مشترک رژیم ایران و اسرائیل در زنده نگه‌داشتن نام و یاد کوروش تلاقی یافت و هر دو رژیم از آن به عنوان وسیله‌ای برای مبارزه با فرهنگ اسلامی استفاده کردند. بر همین اساس، کنگره بین‌المللی یهود، کمیته‌ای را در اورشلیم برای اداره فعالیت جهانی یهود به منظور یادبود و بزرگداشت دو هزار و پانصدمین سال تأسیس شاهنشاهی ایران به دست کوروش تشکیل داد.