ایلان ماسک یا یک فوتبالیست کم سواد؛ شما حرف کدامیک را می پذیرید؟!

گروه فرهنگی _ سید محسن عبدالهی: صبح امروز خبری از قول بلومبرگ منتشر شد که ایلان ماسک، سرمایه دار شهیر و محبوب این روز‌های جهان، به ۱۰۰ میلیون دنبال کننده‌ای که در توییتر دارد اعلام کرده در انتخابات میاندوره‌ای کنگره آمریکا به جمهوری خواهان رأی بدهند. فارغ از این که ماسک بر چه اساسی چنین توصیه‌ای داشته و تأثیر قابل پیش بینی این خواسته بر نتیجه انتخابات، نفس اظهارنظر یک سرمایه دار و کارآفرین مشهور در خصوص مسائل مهم کشور و جهان برای نویسنده از اهمیت بیشتری برخوردار بوده است.

به گزارش بولتن نیوز، وقتی در شرایط مشابه به کشور خودمان نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که ترغیب کنندگان به حضور در انتخابات یا شورش‌های اجتماعی و اغتشاشات، نه افراد کارآمد و مبتکر و کسانی همانند ایلان ماسک، بیل گیتس و جف بزوس، بلکه تعدادی بازیگر و ورزشکار درجه چندم هستند. این شرایط در آمریکا هم در آخرین انتخابات و برای کنار زدن ترامپ اتفاق افتاد، اما باز هم نمی‌توان منکر این واقعیت شد که رسانه‌ها زمانی که قرار است نظراتی جدی در باب مسائل روز بشنوند، نه به دنبال یک سلبریتی، بلکه به سراغ افرادی از جنس ماسک می‌روند.

ماسک، گیتس، بزوس، زاکربرگ و بسیاری از سرمایه داران و افراد نابغه در حوزه‌های مختلف، امروز نه تنها به علت ثروتشان، بلکه به خاطر آن چه که ساخته اند و تلاش خستگی ناپذیر در راه تحقق ایده‌ها و تغییرات محسوسی که در زندگی بشر به وجود آورده اند، اهمیت دارند. بدون شک فردی که صاحب شرکت‌هایی مانند توییتر، اسپیس ایکس و تسلا است و یا بزرگ‌ترین تغییر در زمینه تکنولوژی را با خلق سیستم عامل ویندوز به وجود آورده یا شرکت اپل را تبدیل به برترین تولیدکننده گوشی‌های هوشمند جهان کرده، از احترام و صلاحیت بیشتری نسبت به یک بازیگر و خواننده که حتی شاید سواد درست و حسابی هم نداشته باشد، برخوردار است.

اما آیا چنین شرایطی در کشور ما هم وجود دارد؟! چند درصد مردم می‌دانند که کدام دانشمند فلان واکسن را در ایران ساخته یا بزرگ‌ترین کارآفرین امروز کشور در حوزه صنایع غذایی چه کسی است؟! چند نفر خالقان مهم‌ترین استارتاپ‌های کشور را می‌شناسند؟! آیا رسانه‌ها تلاش کرده اند تا مرجعیت خبری و اطلاع رسانی را از یک سری فرد بی ربط و کم سواد به سمت افرادی سوق دهند که توانسته اند حداقل در یک حوزه مهم، تأثیری قابل تأمل در کشور بر جای بگذارند و چرخ‌های اقتصاد، صنعت و علم کشور را به چرخش در بیاورند؟!