دیدگاه سازنده «حسن یزدانی» به شکست

به گزارش بولتن نیوز به نقل از خراسان، با این‌که چندین روز از باخت تلخ کشتی‌گیر محبوب کشورمان در فینال وزن ۸۶ کیلوگرم در رقابت‌های جهانی می‌گذرد، اما هنوز حرف‌و‌حدیث‌ها در این باره داغ است. روز گذشته، «حسن یزدانی» پس از بازگشت به ایران در جمع خبرنگاران با قدردانی از استقبال پرشور مردم درحالی که انتظار می‌رفت مسئولیت شکست در فینال را متوجه کادر فنی بداند، گفت: «اشتباه از خود من بود و حریفم استفاده کرد. او باهوش‌تر بود و بهتر عمل کرد. تیلور از نقاط ضعف من استفاده کرد و پیروز شد. من آن عملکردی را که می‌خواستم نتوانستم روی تشک پیاده کنم و در نهایت شکست خوردم».(منبع خبر: فرارو). دیدگاه این کشتی‌گیر به این شکست که شاید می‌توانست دنبال مقصران دیگری باشد، از منظر روان‌شناسی قابل بررسی است.

پذیرش کاستی‌ها بعد از شکست

«یزدانی» با پذیرش کاستی‌های خود به استقبال شکست رفت. گرچه برخی از تحلیل‌گران مشکلات ساختاری را علت شکست او می‌دانند. البته هر دو مورد موثر بوده است اما بستگی دارد از چه زاویه‌ای نگاه کنیم. حسن یزدانی توان تغییر مشکلات ساختاری کشتی و ورزش را ندارد و فقط می‌تواند به آن چه در کنترل خود اوست، نگاه کند. او سازنده‌ترین دیدگاه به شکست را دارد و همین رویکرد، باعث خواهد شد تا انگیزه کافی برای تلاش بیشتر در او ایجاد شود.

آقای یزدانی، دچار سرزنش خودت نشو

اما تحلیل‌گران، مدیران و اصحاب رسانه باید به مشکلات ساختاری، مربی و اردو و. .. هم بپردازند تا زمینه رشد شخصی کامل برای ورزشکاران فراهم شود. از دیدگاه شخصی و فردی، تلاش برای تغییر آن چه در کنترل ما نیست فقط باعث احساس ناکامی خواهد شد اما اگر بیش از حد علت شکست را در خود جست‌وجو کنیم، فراتر از موارد قابل تغییر، دچار سرزنش خود می‌شویم که عزت نفس را کاهش می‌دهد و فرد به شکست عادت می‌کند. در این میان شرایط روحی و روانی ورزشکاران برای شرکت در مسابقات جهانی هم بسیار مهم است چون روحیه، عامل اصلی تلاش و پیروزی است. بنابراین این که یزدانی فقط خودش را مقصر این شکست بداند، در بلندمدت آسیب‌زاست.

تمجید تیلور نشانه ضعف نیست؟

یزدانی گفته که تیلور باهوش‌تر بود و بهتر عمل کرد. در آخر بازی تنها چیزی که مهم است این است که آیا تمام تلاش خود را به کار گرفته‌ایم یا خیر؟ آیا شرمنده خودمان هستیم یا خیر. گاهی حریف بسیار بهتر از ماست پس باید آن قدر غرور داشته باشیم که توانایی آن‌ها را تایید کنیم و این نشانه ضعف نیست بلکه قبول ضعف‌های خود است که می‌تواند باعث پیشرفت شود.

نویسنده : دکتر مهدی سودآوری| روان شناس و مدرس دانشگاه