کیهان: فرض كنيد كه برخي از بزرگان شعر و ادب فارسي در اين عصر، يعني در عصر
ارتباطات در ميان ما حضور دارند! حالا تصور بفرمائيد كه اگر بودند، وقتي از
خانه بيرون مي رفتند، چه پيغامي روي پيغام گير تلفن خود مي گذاشتند؟! گفت
وشنود آخرين روز سال را به چند نمونه از اين دست اختصاص داده ايم؛ حافظ: رفته ام بيرون من از كاشانه خود، غم مخور تا مگر بينم رخ جانانه خود، غم مخور بشنوي پاسخ ز حافظ گر كه بگذاري پيام آن زمان كه بازگردم خانه خود، غم مخور سعدي: از آواي دل انگيز تو مستم از اين كه نيستم، شرمنده هستم ز تو پيغام و از من پاسخ آن فلك گر فرصتي دادي به دستم فردوسي: نمي باشم امروز اندر سراي كه رسم ادب را بيارم به جاي به پيغامت اي يل، بگويم جواب چو فردا برآيد بلند آفتاب خيام: اين چرخ فلك عمر مرا داد به باد ممنون توام كه كرده اي از من ياد رفتم سركوچه، منزل كوزه فروش آيم چو به خانه، پاسخت خواهم داد باباطاهر: تليفون كرده اي، جونوم فدايت الهي من به قربون صدايت چو از صحرا بيايم، نازنينم فرستم پاسخي از دل برايت مولوي: بهرسماع از خانه ام، رفتم برون رقصان شوم شوري برانگيزم به پا، خندان شوم، شادان شوم بگذار تو پيغام خود، هم نمره و هم نام خود فردا تو را پاسخ دهم، اي كه تو را قربان شوم منوچهري: از شرم به رنگ باد باشد رويم در خانه نباشم كه سلامي گويم بگذاري اگر پيام، پاسخ گويم ز آن پيش كه همچو برف گردد رويم و.... سال نو مبارك، زير سايه صاحب الزمان، ارواحنا لتراب مقدمه الفداء