تبرئه داروين ازاتهام ايده‌دزدي پس از40سال

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، محققان بر اين فرض بودند كه داروين، زيست شناس بريتانيايي در نزد خود نامه‌اي را از آلفرد راسل والاس، همكار زيست‌شناس خود به همراه نظريات وي در مورد انتخاب طبيعي براي دو هفته نگهداري مي‌كرده كه وي را قادر به تجديدنظر در عناصر نظريه خود پيش از اعلام آن به جهان در ژوئيه 1858 كرده بود.

با اين حال دانشمندان اخيرا توانسته‌اند با پيگيري سوابق كشتيراني براي اثبات دسترسي داروين به نامه در يك ماه پس از تصورات پيشين تاريخ‌شناسان، اين زيست‌شناس را از اين اتهامات تبرئه كنند.

مورخان پيش از اين مي‌دانستند كه والاس در اندونزي بدون كمك داروين توانسته بود انتخاب طبيعي را كشف كند.

وي ايده خود را در مقاله‌اي نوشته و در سال 1858 براي داروين فرستاد تا به دست چارلز ليل زمين‌شناس مشهور برسد.

محققان ابتدا داروين را به نگهداري اين نامه براي دو هفته و دروغگويي در مورد تاريخ دريافت آن و تجديدنظر در ننظريه خود متهم كرده بودند.

اين مقاله به همراه كار داروين در سال 1858 در يك روز منتشر شده و به عنوان اولين انتشار نظريه تكامل كه يكي از بزرگترين انقلاب‌ها در تاريخ علم محسوب شده، مشخص شد.

تمام جنجال‌ها در سال 1972 شروع شد كه يك محقق موفق به شناسايي نامه ديگري از والاس براي يك دوست در مارس 1858 شد كه از جزيره ترنيت در اندونزي با كشتي بخار حمل شده بود.

اين نامه از نشانه‌هاي پستي سنگاپور و لندن برخوردار بوده كه نشان‌دهنده تاريخ ورود آن به لندن در سوم ژوئيه 1858 يعني دو هفته پيشتر از ادعاي داروين در مورد زمان دريافت مقاله بود.

مورخان قادر به درك اين امر كه چرا دو نامه در يك كشتي بخار وجود داشته و داروين دو هفته بعد از نامه ديگر آنرا دريافت كرده، نبودند.

اين راز منجر به بروز چند فرضيه جنجالي از جمله متهم كردن داروين به ايده دزدي از اين نامه شد كه به اعتبار وي لطمه زد.

محققان دانشگاه ملي سنگاپور در مقاله‌اي براي مجله زيست شناسي انجمن لينين لندن به پيگيري نامه‌هاي 154 سال قبل براي اثبات بيگناهي داروين دست زدند.

دكتر جان ون ويهه، تاريخ‌شناس علمي اظهار كرد: ابتدا بر اين تصور بودم كه نمي‌توان اين مسئله را حل كرد اما بنظرم رسيد ما واقعا هيچ شاهدي از زمان ارسال اين مقاله توسط والاس نداريم جر اينكه آنرا پس از پايان نوشتن در ماه فوريه با پست بعدي ارسال كرده است.

ويهه افزود: اين بدين معني است كه مقاله در ماه مارس 1858 ارسال شده، اما خاطرات سالهاي بعدي در مورد اين اتفاقات آنچنان قابل اعتماد بنظر نمي‌رسد. به همين منظور نامه را از سمت داروين به والاس پيگيري كرديم.

به گفته دانشمندان، اگر داروين واقعا در 18 ژوئن اين نامه را دريافت كرده باشد بايد به كشتي بخاري كه در دو روز قبل از هند و جنوب شرق به لندن رسيده، به آنجا آمده باشد. آنها به پيگيري سفر 14870 كيلومتري كشتي از انگليس به مديترانه، مصر، سريلانكا، پنانگ، سنگاپور، جاكارتا و مناطق ديگر پرداختند.

محققان با تعقيب مسير نامه تا ترنيت دريافتند كه ارتباطات نامه به اين منطقه تا ماه آوريل 1858 مسدود بوده، از اين رو والاس ديرتر از زماني كه گمان مي‌رفت، به ارسال نامه پرداخته است.

محققان مي‌دانستند كه والاس اين نامه را در جواب نامه داروين نوشته كه در ماه مارس به ترنيت رسيده است. آنها با جمع‌آوري اولين مجموعه كامل تمام نامه‌هاي به دست آمده از والاس از ترنيت و جزاير ديگر دريافتند كه جواب دالاس به داروين در همان كشتي نبوده است.

از اين رو از اين دليل هم به عنوان يك شاهد ديگر براي ترديد در اتهامات به داروين استفاده كرده‌ اند.

دكتر ون ويهه اكنون در حال تكميل كتاب خود در مورد والاس در جنوب شرق آسيا بوده كه با هدف تجديدنظر شديد در مورد داستان قديمي والاس و كشف مستقل وي در مورد تكامل نوشته شده است.