نظر شهید بهشتی در مورد هخامنشیان و داریوش کبیر

گروه فرهنگی: در حدود دوازده قرن قبل از ظهور اسلام در همسایگی عربستان حکومتی چنین با عظمت و با فعالیتی چنین وسیع و قاطع وجود داشت.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از کانال آذری ها، البته در این تردیدی نیست از میان فرمانروایان گذشته ایران، داریوش از نظر طرز فکر،کفایت و رویه،برجستگی های خاصی داشته است.مخصوصا در مورد وی این نکته بسیار قابل توجه است که در آن عصر برخلاف روش جهانگشایان بزرگ، او بر اداره کردن سرزمین هایی که تسخیر کرده بود بیش از تسخیر سرزمین های تازه اهمیت می داد.چنانکه ملاحظه می کنید در حدود دوازده قرن قبل از ظهور اسلام در همسایگی عربستان حکومتی چنین با عظمت و با فعالیتی چنین وسیع و قاطع وجود داشت.

البته در این تردیدی نیست از میان فرمانروایان گذشته ایران، داریوش از نظر طرز فکر،کفایت و رویه، برجستگی های خاصی داشته است.خصوصا در مورد وی این نکته بسیار قابل توجه است که در آن عصر برخلاف روش جهانگشایان بزرگ،او بر اداره کردن سرزمین هایی که تسخیر کرده بود بیش از تسخیر سرزمین های تازه اهمیت می داد.

داریوش پس از آنکه توانست "سرزمین آبا و اجدادی خود" یعنی "سرزمین کوروش" را بگیرد، دیگر چندان درصدد افزودن سرزمین تازه نبود و تنها در صدد ایجاد یک سیستم زندگی تا حدی مرفه، برای اتباع سرزمین بزرگ ایران آن روز بود. این در زندگی داریوش به چشم می خورد.

کارهایی که داریوش در آن عصر کرد بر طبق نوشته های خاورشناسان، در تمدن آن عصر جدا برجستگی دارد.

تمدن ایران به نام تمدن آریایی شناخته می شود و از نظر زمان حداقل یازده قرن بلکه دوازده قرن قبل از ظهور اسلام سابقه تمدن دارد. یعنی از مرحله زندگی بدوی و قبیله ای به مرحله حکومت رسیده بود درحالیکه به خصوص حجاز در آن موقع، یعنی مقارن با ظهور اسلام، هنوز به مرحله تشکیل دولت نرسیده بود.

بنابراین از نظر سابقه تمدن اجتماعی و حکومتی، ایران 12قرن جلوتر از عربستان است.به عنوان نمونه،یکی از کتیبه های داریوش را که درباره ی یک کار عمرانی است نقل می کنم که بسیار جالب است.

داریوش پس از یک دوران هرج و مرج کوتاه توانست امپراطوری بزرگی در ایران تشکیل دهد و امپراطوری اش تا مصر -یعنی همه ی مناطق شامات و سوریه تا مصر-را گرفته بود.و با یونان آنموقع همسایه شده بود، زیرا آن موقع هنوز از روم شرقی خبری نبود.

وقتی روم گفته می شود مقصود روم غربی است؛آن هم روم غربی کم اهمیت آن زمان. در زمان داریوش دو مملکت اهمیت بیشتری داشت:یکی یونان و دیگری مصر. امپراطوری ایران،مصر را گرفته و یونان را هم تحت فشار قرار داده بود. برای جنگ هایی که داریوش گاه و بی گاه با یونانیان داشت این جنگ ها باید در دریا انجام می گرفت زیرا سرزمین یونان سرزمینی است پر از جزیره و حمله به آن از راه خشکی چندان فایده ای نداشت و چون کشتی های ایران هم راهی برای رسیدن به مدیترانه نداشتند.

داریوش تصمیم می گیرد در آنموقع راهی برای رفتن کشتی های جنگی ایران به سواحل یونان درست کند و این راه عبارت بود از ترعه و کانالی که جانشین کانال سوئز فعلی بود داریوش تاریخ این کانال را در کتیبه ای به این صورت
یادداشت می کند