چگونه از ماه رمضان بهترین بهره را ببریم؟

به گزارش بولتن نیوز، حجت الاسلام و المسلمین معین شرافتی سخنران و کارشناس مذهبی، ، درباره ویژگی ضیافت الهی نسبت به دیگر میهمانی‌ها گفت: ماه رمضان بهار قرآن است؛ یعنی ماه بهار هدایت و معرفت و بهار تقوا و زدودن غفلت. از آداب میهمانی و میهمانداری آن است که میزبان به بهترین صورت پذیرای میهمان باشد و آنچه دارد را از او دریغ نکند؛ تا جایی که سفارش شده علاوه بر روی خوش حتی با جرعه‌ای آب هم که شده از میهمان پذیرایی کنیم. این ادب برای رفع خستگی‌های جسمی میهمان است که مسیری را طی کرده و به دیدار میزبان آمده است؛ اما میهمانی الهی یعنی ماه مبارک رمضان، میهمانی‌ از جنس جسم نیست؛ بلکه سطح بسیار بالاتری دارد.

حجت الاسلام شرافتی مطرح کرد: از آنجا که این ماه قرار است کاستی‌های یازده ماه دیگر را جبران کند، همچون کیمیا عمل می‌کند. مس را طلا و کم را زیاد و در یک کلام کار‌های عادی و بی ارزش را ارزشمند می‌سازد. چنان که پیامبر اکرم (ص) در حدیثی به استقبال ماه رمضان رفته و به مردم یادآوری می‌کند که خداوند ما را گرامی داشته و اجازه حضور در این ماه را داده، ماهی که نفس‌ها در آن ثواب تسبیح و ذکر خدا را دارد و خواب روزه‌دار هم عبادت است. در ادامه حضرت رسول (ص) اهل شقاوت و فرد بدبخت را کسی معرفی کرده اند که از مغفرت الهی در این ماه بی بهره بماند.

وی گفت: ماه رمضان حتی می‌تواند سعادت دنیوی و مادی ما را هم تأمین کند. در دعای روز اول ماه رمضان به سفارش امام کاظم (ع) از خداوند می‌خواهیم گناهان ما را که نقش مستقیمی در گرفته شدن نعمت‌ها، سبب کینه، تسلط دشمن، نزول بلا، نابودی و پشیمانی است را ببخشد در نتیجه با غفران الهی این آثار سوء برطرف شده و با ترک گناه توسط فرد دنیای آبادتری نیز نصیبش می‌شود.

این کارشناس مذهبی درباره جایگاه والای ماه رمضان گفت: این ماه برترین ماه سال و شب قدر که در دل آن قرار گرفته برتر از هزار ماه است. پس دیگر جایی برای تنبلی باقی نمی‌ماند. فردی که می‌خواهد سعادت استفاده از این ماه را به دست آورد، باید اهل برنامه ریزی، انس با قرآن و تفکر در آیات آن، مناجات و دعا، بهره گیری از سحر‌های ماه رمضان، تفکر در فلسفه روزه، شناخت احوال نیازمندان و فقرا و کمک به آنان و از همه مهمتر ترک گناه و ترک عادات بد اخلاقی باشد.

حجت الاسلام شرافتی ادامه داد: در روایتی نقل است امام علی (ع) برترین عمل این ماه را از پیامبر (ص) پرسیدند و ایشان فرمودند: «الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ»، یعنی پرهیز از حرام‌های الهی. اصلاً گرسنگی نیز برای کسب ورع و پرهیزگاری در این ماه واجب گردیده است همچنانکه خود حضرت علی (ع) فرمودند: «نِعمَ عَونُ الوَرَعِ التَّجَوُّعُ»؛ گرسنگى کشیدن، بهترین یاور برای پرهیزگاری است و یا در حدیثی دیگر گرسنگى کشیدن را بهترین یار و کمک برای مبارزه با سرکشی‌های هوای نفس و عادت‌های آن معرفی کردند.

وی در پایان گفت: روزه داران حقیقی هستند که طعم شیرین و لذت بخش تقوا و پرهیزگاری را می‌چشند و میهمان نوازی خداوند را درک می‌کنند، روزه و روزه داری نیز دارای مراتبی است برخی استفاده حداقلی و برخی استفاده حداکثری از آن می‌برند. روزه عالی آن است که تمام اعضا و جوارح از حرام الهی و حتی قلب از غفلت خدا خالی باشد نه آنکه فرد تنها برای ساعاتی شکم خود را از آب و غذا خالی نگه دارد.