استراتژي نفوذ داعش هند

گروه بین الملل - محمدرضا تنکمان فرد: داعش هند در سال 2019 با چاپ مجله «صوت الهند» ابراز وجود کرد و تاکنون يازده شماره به زبان انگليسي تحت عنوان VOIC OF HIND (صداي هند) از خود منتشر کرده است.

به گزارش بولتن نیوز ، پرسش اساسي اين است که داعش براي نفوذ در اين منطقه چه رهبردي را درپيش گرفته و اين رهبرد با ساير مناطق تحت نفوذ داعش مانند عراق و شام يا مناطق آفريقايي چه تفاوتي دارد؟ در کنار آن پرسش هايي در خصوص پهناي جغرافيايي، تاکتيک ها، رقابت ها و فعاليت هاي اين گروهک تروريستي نيز مطرح است. تلاش داريم پاسخ اين پرسش ها را از لابلاي يازده شماره منتشر شده از اين مجله دريابيم.

اولين چيزي که به چشم مي خورد، توجه به قشر جوان به عنوان نيروي جنگنده اي که داعش براي آن برنامه ريزي مي کند، قشري که داعش آن را موظف به نجات امت معرفي مي کند. «کساني پرچم توحيد را در دست مي گيرند و با مشرکان و مرتدان و منافقان مي جنگند». نکته کليدي ای که داعش روي آن سرمايه گزاري کرده، «غزوه هند» است. داعش در مجله شماره يک و سه و پنج و...«غزوه هند» را برجسته کرده است. بنظر مي رسد پيش گويي هاي پيامبر اسلام(ص) نسبت به غزوه هند مهم ترين ظرفيتي است که داعش سعي دارد از طريق آن توجه جوانان منطقه را به خود جلب کند. به عنوان نمونه:«دوگونه افراد از آتش جهنم آزاد اند، کساني که هند را فتح کنند و کساني که با عيسي بن مريم همراهي خواهند کرد». داعش هند اعضاي خود را «انصار غزوه هند» معرفي مي کند. علاوه بر آن سعي دارد جوانان را به اسم جهاد، به طور کامل براي مرگ آماده کند. براي اين هدف در کنار تفسير انحرافي از آيات قرآني از نمونه هاي تاريخي نيز بهره مي گيرد، مثلا: « انس بن نضر در جنگ احد وقتي شنيد که رسول خدا ص کشته شد، تا آخرين لحظه جنگيد و سرانجام شهيد شد». و سپس تکرار حرف هاي ابن تيميه: «قوام دين به کتابي هدايتگر و شمشيري مددگار است».

نکته قابل توجه اين است که داعش قلمروي جغرافيايي وسيعي را به عنوان سرزمين هاي هند در نظر گرفته که شامل کشورهاي هند، پاکستان، سري لانکا، مالديو، کشمير و بنگلادش مي شود، هرچند روي مالديو و بنگلادش نگاه ويژه دارد. همچنين براي ضربه زدن به «دشمن» تشکيلات خاصي مد نظر شان نيست، بلکه ازميان اعضاي خود، هر کسي که حتي يک کارد معمولي آشپزخانه را در اختيار دارد او را مسلح درنظر مي گيرد و تشويق مي کند که حد اقل يک کافر را با آن به قتل برساند، يا حتي از جاي بلندي يک چيز سنگيني را روي کفار بيندازد يا اگر ماشين دارد که مي تواند چندين کافر را زير آن بگيرد يا با بمب دستي عمليات انجام دهد!!!

داعش اعضاي خود را با ترفند هاي گوناگوني به کشته شدن وادار مي کند، يکي از بارز ترين آنها ارج نهادن به تروريست هاي خودکش/انتحاري است. داعش در مجله هاي خود از آنها به عنوان مجاهدان غزوه هند ياد مي کند. يکي از اينها ابوخالد الهندي است که در يکي از عبادتگاه هاي سيک ها در کابل انتحار کرد و حدود 60تا کشته و زخمي بجا گذاشت. همچنين ابورواحه الهندي را نيز ارج مي نهد که در يکي از عمليات خودزني با کمک11 تروريست دیگر توانست280 نفر از اسراي داعش را از يکي از پايگاه هاي آمريکايي در افغانستان آزاد سازد. ناگفته نماند که داعش در ذي حجه سال1441ق توجه خاصي به زندانيان نشان داده و ضمن سعي براي آرام کردن خاطر آنها از طريق ارايه نمونه هاي تاريخي از زنداني شدن حضرت يوسف گرفته تا سه سال محاصره بني هاشم در شعب ابي طالب و سپس به زندان رفتن علماي بنام اهل سنت مانند احمد بن حنبل و ابن تيميه، به اعضاي خود اطمينان مي دهد که آنها عمليات آزاد سازي را انجام خواهند داد. همان گونه که قبلا زندانيان ابوغريب را آزاد کردند و نيز آنگونه که در سوريه پانصد زنداني داعشي را آزاد کردند. داعش به طور جالب از زندان به عنوان دانشگاه حضرت يوسف ياد کرده است که علاوه بر اينکه رفتن به زندان را براي اعضاي خود عادي جلوه دهد، مي تواند اين نکته را نيز القاء کند که اعضاي داعش در زندان به جذب نيروهاي جديد بپردازند.

استنزاف بمعناي تضعيف تدريجي نظام هاي سياسي، تاکتيک اصلي داعش است که از طريق ايجاد نا امني و هرج و مرج در جوامع هدف، آن را دنبال مي کنند، لذا خود انفجاري مهم ترين ابزار داعش است. داعش به کار رسانه اي خيلي اهميت مي دهد و بخش مهمي از تاکتيک هاي داعش اعم از توليد فيلم، انفوگرافي، عکس و فيلم از منظره هاي ترور و ارج نهادن به تروريست هاي خود، از طريق رسانه انعکاس پيدا مي کند.

اين احتمال بسيار قوي است که داعش هند فعلا هيچ وجودي فيزيکي نداشته باشد و صرفا از طريق شبکه هاي اجتماعي زمينه تبليغاتي خود را فراهم کند. آنچه مؤيد اين نکته است اينکه تاکنون هيچ گزارشي از عمليات خود در مناطق ياد شده ارائه نداده است.

يکي از تبليغات سياسي داعش به نفي جمهوريت و دموکراسي برمي گردد. آنها سعي دارند مسلمانان هند را قانع کنند که دموکراسي نمي تواند به آنها مصونيت بدهد. لذا اگر به دنبال امنيت و آسايش و احقاق حقوق خود هستند ، تنها در تحت لواي خلافت و با اجراي شريعت مي تواننداين کار را بکنند. داعش بر اين اساس ، نظام سياسي جديد را زير سؤال برده و متوليان آن را طاغوت معرفي کرده، قلمروي آنها را «سرزمين کفر» ناميده و مردم را بر عليه اين طاغوتان دعوت به مبارزه مسلحانه مي کند. داعش از نشانه هاي تاريخي بخوبي استفاده مي کند و جوانان را از اين طريق جذب مي کند، چنان‌که در نوشته اي تحت عنوان «از بابري تا اقصي» مسلمانان هند را وادار مي کند از آنجايي‌که سرنوشت اين اماکن مقدس و تاريخي در دست صهيونيست ها و هندو ها افتاده و لذا تنها راهي که مسلمانان دارند استفاده از قدرت است و درست مثل صلاح الدين ايوبي بايد با آنها جنگيد. البته يادمان نمي رود که داعش در عراق و سوريه با اماکن مقدس مسلمانان چه کرده است. در شماره يازده مجله نيز داعش سعي دارد القاء کند که با دموکراسي نمي توان از آبرو و حيثيت پيامبر اسلام دفاع کرد، تنها راه دفاع از آبروي پيامبر مبارزه مسلحانه است. داعش نمونه هاي متهمان به اهانت پيامبر(ص) در پاکستان ارائه مي دهد که توسط دادگاه (به دليل عدم اثبات جرم) محکوم نشدند و از اين طريق نظريه مذکور را مستند مي نمايد.

مخاطب اصلي داعش براي يارگيري و جذب نيرو، اهل سنت هند است که آنها را از رفتن تحت سلطه سيکولاريسم و دموکراسي منع مي کنند و به قيام مسلحانه عليه دولت هند به عنوان تنها راه احقاق حقوق آنها از طريق پياده سازي قانون الاهي فرا مي خواند. داعش هند با شيعيان مشکل جدي دارد، اما آنها را دشمن ويژه خود معرفي نمي کند و مانند ساير گروه هايي که از نظر آنها مرتد و کافر حساب مي شوند، شيعيان را نيز کافر اعلام مي کند.

اينکه داعش در منطقه چه کساني را دشمن خود معرفي مي کند؟ صوت الهند در شماره دوم، چهارم، پنجم و نهم به مهمترين رقيب منطقه اي خود يعني طالبان پرداخته و آنها را تکفير کرده است. داعش موضعگيري هاي فعلي طالبان را در راستاي اهداف ملي گرايي، سيکولاريسم، دموکراسي و رافضيت و ديگر عقايد مشرکانه تعريف مي کند و آنها را کافر و مرتد اعلام کرده است. داعش طالبان دوران ملا عمر را به رسميت مي شناسد و رويکرد او را درست معرفي مي کند، اما پس از ملا عمر وقتي به سازش با شيعيان و ديگر قدرت هاي منطقه روي آوردند، آنها را کافر و مرتد اعلام مي کند. همچنين القاعده را نيز مانند طالبان تا دوران اسامه بن لادن به رسميت مي شناسند، اما القاعده فعلي را به دليل منهج انحرافي و مواضعي نسبتا واقع بينانه آنها نسبت به مسلمانان، اخوان المسلمين، اقليت هاي مسيحي و ديگر مسايل اجتماعي مرتد اعلام مي کنند. داعش مي گويد رهبران اين گروه ها، خون مجاهدان را با منافع خود معامله مي کنند و به اسم مصلحت با قدرت ها همکاري مي کنند. داعش سعي دارد خود را به عنوان تنهاد گروهي جهادي جا بزند که همچنان به آرمان هاي جهادي پاي بند بوده و مانند رهبران اوليه طالبان و القاعده(ملاعمر و اسامه) عمل مي کند، بنظر مي رسد اين مؤثر ترين ترفندي است که براي جذب نيروهاي طالبان و القاعده به داعش کمک بکند. رهبرد داعش حذف همه و جنگ بر عليه همه به نفع خلافت و قدرت خود است. لذا تمامي گروه هاي مخالف خود را هرچند مسلح و به اصطلاح جهادي هم باشند، محکوم مي کند. ناگفته نماند سازمان ملل اخيرا مدعي شده که داعش هند با شبکه حقاني ائتلاف کرده است که باتوجه به ساختار داعش احتمال چنين ائتلافي بسيار کم است، چون داعش برخلاف القاعده تنها زير پرچم خلافت و تحت عنوان ولايات داعش فعاليت مي کند، از اين رو کساني که زير پرچم چنين خلافتي قرار نگيرند از نظر ساختاري قابل ائتلاف نيستند، البته توافق هاي موقت و تاکتيکي حساب جداگانه اي دارد.

نکته آخر اينکه داعش به طور تناقض آميزي در هشتمين شماره مجله صوت الهند(صفر1442) از اقدام القاعده در يازده سپتامبر تعريف وتمجيد مي کند و اين کار را اولين گام به سوي پيروزي مسلمانان بر جهان کفر معرفي مي کند، اين درحاليست که در مجله النبأ شماره 251که تنها با فاصله يکماهه يعني محرم 1442 از داعش بيرون آمد، داعش اين اقدام را محکوم کرد و دليلش اين بود که حمله يازده سپتامبر باعث شد پاي آمريکا در منطقه باز شود. اين تناقض يا به دليل عدم ارتباط شاخه هاي داعش باهم پيش آمده يا نشانه دوگانگي رويکرد تبليغاتي داعش باتوجه به مخاطبان خود است.