کاندیداهای ریاست جمهوری ۱۴۰۰؛ سید ابراهیم رئیسی

گروه سیاسی -محمدرضا تنکمان فرد: با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، آنهایی که سودای حضور در این رقابت را در سر می‌پرورانند، کم‌کم فعالیت‌های‌شان را آغاز کرده‌اند. ما سعی داریم در قالب سلسله یادداشت‌هایی، به بررسی مختصر آنها بپردازیم. این بررسی در سه مورد انجام می‌شود: ۱. بررسی آمدن یا نیامدن آنها. ۲. بررسی میزان موفقیت آنها در انتخابات. ۳. بررسی میزان موفقیت آنها در صورت رئیس جمهور شدن. در دومین مطلب از این سلسله یادداشت‌ها سراغ سید ابراهیم رئیسی می‌رویم.

به گزارش بولتن نیوز، مسئول دستگاه قضا، شخصا هیچ علاقه‌‌ای برای ورود به عرصه انتخابات ریاست جمهوری ندارد و بارها این را اعلام کرده. اما نزدیک به یک سال است که جمعی از چهره‌های سیاسی مختلف، مکررا به او اصرار می‌کنند که دوباره وارد رقابت‌های انتخاباتی شود. برای ورود رئیسی به این کارزار، دو مشکل جدی وجود دارد.

یک؛ او اصلا دوست ندارد کاری که در قوه قضائیه شروع کرده را نیمه، رها کند. شنيده شده او ماه پیش (دی ماه) به دیدار رهبری رفته تا نظر ایشان را جویا شود. بعضی منابع موثق می‌گویند رهبری اعلام مخالفت کرده. بعضی منابع دیگر اما نظر دیگری دارند و می‌گویند رهبری نه مخالف بوده و نه اعلام موافقت کرده.

دو؛ خیلی‌ها معتقدند در صورت بروز هر اتفاق پیش‌بینی نشده‌ای، یکی از جدی‌ترین گزینه‌ها برای رهبری بعدی اوست. حال اگر رئیسی وارد انتخابات شود و رای هم بیاورد، اما نتواند در مقام رئیس جمهور، موفق باشد، عملا شایستگی رهبری را نیز از دست خواهد داد. هرچند بخشی از همان خیلی‌ها هم معتقدند رهبر بعدی باید سابقه کار اجرایی داشته باشد. پس باید رئیسی وارد انتخابات شود، پیروز شود و این جایگاه را نیز تجربه کند. از آن گذشته، چون خیلی از اصولگرایان معتقدند تنها در شرایطی به گزینه واحد خواهند رسید که رئیسی وارد رقابت‌های انتخاباتی شود، اصرار دارند که این اتفاق بیفتد.

با همه این شرایط، آیا رئیسی می‌آید یا نه؟

این تصمیم تا آخرین روزهای ثبت نام نامعلوم باقی خواهد ماند و بستگی به شرایط مختلفی دارد. اگر آمریکا برای جریان اعتدالی_اصلاحاتی نقش جاده صاف کن را بازی نکند و اصرارها به او زیاد شود و جایگزین مناسبی برای او در قوه قضائیه پیدا شود، او خواهد آمد. در غیر این صورت، نخواهد آمد و نباید بیایید. تا امروز هم تصمیم بر نیامدن ایشان است.

اگر رئیسی به هر دلیلی تصمیم بگیرد در انتخابات حاضر شود، به احتمال بالای نود درصد، رئیس جمهور بعدی ایران است. زیرا او در موقعیتی به میدان می‌آید که رقیب، شانس زیادی نداشته باشد. احمدی‌نژاد هم که تایید نمی‌شود. در تمام نظرسنجی‌های معتبر، بعد از احمدی‌نژاد، او بیشترین رای را آورده. البته اختلافش با نفر بعدی زیاد نیست. با این حال، حضور او در انتخابات را باید به عنوان پیروزی او در انتخابات دانست.

اما مهمترین سوال:

اگر رئیسی پیروز سال ۱۴۰۰ باشد، در مقام رئیس جمهور موفق خواهد بود؟

به نظر می‌رسد در کوتاه مدت بله، اما در بلند مدت خیر. چرا؟ وقتی می‌گوییم بلندمدت یعنی بتواند در مشکلات قدیمی و ساختاری کشور، تغییر مثبتی ایجاد کند. در تورم، در بیکاری، در مسکن، در تولید، و ... برای این تغییرات لازم است حداقل دو چیز مهم وجود داشته باشد. نرم‌افزار و برنامه مناسب. نیروی انسانی و تیم هماهنگ. رئیسی کدامیک از اینها را دارد؟ تقریبا هیچ کدام. پس برای بلند مدت نباید روی حضور او حساب ویژه‌ای باز کرد.

اما در کوتاه مدت موفقیت‌هایی خواهد داشت. همگن بودن او با قوای دیگر، اتحاد نصف و نیمه‌ای که در جریان سیاسی‌اش ایجاد می‌کند، تلاشی که مجموعه نظام برای بهبود شرایط کشور انجام خواهد داد و تغییر رویه‌ها و برخی افراد کلیدی که گلوگاه‌های کشور را در دست دارند، باعث خواهد شد اوضاع مملکت کمی بهبود پیدا کند.