بی توجهی به زبان فارسی و خطری که آینده کشور را تهدید می کند!

گروه فرهنگی: بارها بحث هایی بر سر کیفیت آموزش زبان و ادبیات فارسی در نظام آموزشی کشور، از بین رفتن اهمیت آن در جامعه و آسیب هایی که به ساختار این زبان کهن وارد می شود، مطرح شده است. برای درک بهتر فاجعه ای که در حال رخ دادن است، نگاه به آمار وزارت علوم از نتایج کنکور، می تواند به خوبی شرایط را برای ما روشن نماید. آماری که نگاه کردن به آن موجب بروز این فکر می شود امروز که شرایط اینگونه است، در آینده نه چندان دور، چه اتفاقی برای زبان زیبای فارسی خواهد افتاد.

 

به گزارش بولتن نیوز، آخار وزارت علوم به ما می گوید که در سال 98 از مجموع شرکت کنندگان در کنکور رشته تخصصی علوم انسانی، تنها 8.7 درصد از شرکت کنندگان توانسته اند به همه سوالات پاسخ صحیح بدهند. طبق همین آمار بیش از 63.11 درصد داوطلبان به کمتر از 10 درصد سوالات پاسخ درست داده اند. همین وضعیت در کنکور امسال هم اتفاق افتاده و تنها 15 درصد از کل شرکت کنندگان در آزمون سراسری کلیه رشته ها توانسته اند به سوالات درس ادبیات و زبان فارسی پاسخ صحیح بدهند. بدتر اینکه طبق این آمار در رشته علوم انسانی که رشته تخصصی ادبیات و علوم انسانی است، تنها حدود 7 درصد توانسته اند به چنین نصابی از پاسخگویی برسند.

 

واقعا مشکل در کجاست که دانش آموز رشته علوم انسانی که اتفاقا به صورت تخصصی و در شاخه های گوناگون به تحصیل زبان و ادبیات و فارسی مشغول بوده، چنین نتایجی به دست می آورد؟! بد نیست بدانیم که این آمار مختص به دو سال اخیر نیست و روندی نزولی در طی سال های متمادی به چنین نتیجه ای ختم شده است و قطعا در سال آینده اوضاع اگر بدتر نشود، بهتر هم نخواهد بود. مشاهده نتایج به دست آمده از تدریس ادبیات و زبان فارسی به شکل کنونی و ورود ناهنجاری ها به زبان عامیانه، آینده ای خطرناک برای زبان فارسی در ذهنمان تصویر می کند.

شورای عالی انقلاب فرنگی، وزارت آموزش و پرورش، دستگاه های گوناگون فرهنگی، متخصصان و اساتید دانشگاه و دلسوزان و دوستداران زبان فارسی باید هر چه زودتر فکری به حال این زبان برای آینده ای که در پیش است، بکنند. ادامه روند کنونی قطعا شکل دهنده اتفاقات خوبی نخواهد بود. کم اهمیت شدن یادگیری درست و اصولی زبان فارسی در جامعه و روش های قدیمی و ناکارآمد آموزش این زبان در مدارس، اگر با بی توجهی سیاستگذاران همراه باشد، باید فاتحه زبان شیرین فارسی در نسل های آینده را بخوانیم. این امر نه تنها در حد از بین رفتن یک زبان، بلکه به معنای از میان رفتن یکی از مهم ترین عوامل اتحاد ملت ایران، کشور را نیز در معرض خطری جدی قرار خواهد داد.