باز هم ایده مذکره با آمریکا از سوی دولت بزک شده است

گروه بین الملل: یکی از نکات جالب در ارتباط با انتخاب شدن بایدن به عنوان رییس جمهور آمریکا، موضع گیری های داخلی از سوی دولت و جریان موسوم به لیبرال است.

به گزارش بولتن نیوز، در واقع با مشخص شدن این موضوع که بایدن پیروز انتخابات است چراغ سبزهای پاستور به انحاء مختلف برای انجام مذاکره در خلال اظهاراتی از سوی دولت و رییس دفتر دولت شروع شد و تا جایی ادامه پیدا کرد که مدیران رده چندم با گرایشات سیاسی نزدیک به دولت از طیف اصلاح طلب و اعتدالی و ... موضوع مذاکره را مطرح کرده و پیش کشیدند.

نکته جالب در این باره، ربط دادن مشکلات داخلی به موضوع تحریم و وابسته جلوه دادن آنچه در داخل از آن به عنوان معضلات اقتصادی – معیشتی سخن گفته می شود به مذاکره و استفاده از اصطلاح تعامل در این باره است. در واقع گره زدن راه حل های برون رفت از شرایط موجود به کانال مذاکره و تلاش برای نرمالیزه نشان مذاکره، موضوعی که این روزها از سوی پاستور به جامعه و حاکمیت مخابره می شود.

قابل توجه است که بسترسازی های دولت و تلاش برای طراحی تمهیدات مورد نظر در عرصه های سیاسی – میدانی و آماده سازی و حتی تحریک و تشویق اذهان و افکار عمومی برای مذاکره با هدف تحت فشار قرار دادن نظام سیاسی، از همان ساعات اولیه رسانه ای شدن انتخاب بایدن از سوی دولت تدبیر کلید خورد. خبر آزادسازی میلیون‌ها تن کالای دپو شده در گمرکات کشور، دستور به کابینه برای تدوین و ارائه برنامه جامع اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و خارجی متناسب با تحولات جدید بین المللی، تکرار وعده های قدیمی چون آسان کردن معیشت مردم، حفظ ارزش پول ملی، کاهش قیمت ها، افزایش اشتغال، رشد و جهش تولید ملی و تعامل سازنده با اقتصاد جهانی و ... نمونه هایی از تلاش های دولت در این باره است.

در واقع آنچه انتظار می رود در ماه های اخیر از سوی دولت با شدت بالای رسانه ای دنبال شود برجسته سازی از گفتمانی است که بر محوریت دال های دوگانه مذاکره و تعامل در برابر جنگ و تقابل می باشد. در واقع هدف از این عمل و رفتار سیاستگذاری شده گفتمانی از سوی دولت، استفاده از موقعیت موجود برای کسب دستاورد سیاسی در ماه های پایانی دولت و زمینه سازی های انتخاباتی در بطن جامعه برای کسب آرا برای نامزد مورد نظر در انتخابات ریاست جمهوری در سال آینده است. از سوی دیگر دولت با این رویکرد تلاش دارد تا فضای موجود در جامعه را که در تمام ابعاد آن بر علیه دولت است را مدیریت کند. بطوریکه با پیش کشیدن مذاکره و دغدغه مند نشان دولت نسبت به اقتصاد و معیشت عمومی، توپ را در زمین نظام و حاکمیت بیندازند و خود را از کوتاهی و قصور در انجام مسئولیت های محوله در این باره مبرا سازند.