کاهش صادرات چرم به علت موانع داخلی

به گزارش بولتن نیوز، محمد لاهوتی در گفت‌وگوی در مورد وضعیت تولید و صادرات چرم و سالامبور گفت: عدم سرمایه‌گذاری خارجی یکی از مشکلات جدی این صنعت است، اما در کشورمان به دلایل مختلف، سرمایه‌گذاری خارجی مورد توجه نبوده و حمایت‌های لازم نیز از این صنعت انجام نمی شود؛ بنابراین صنعت چرم صنعتی رها شده است که به مرور زمان نیز در حال کوچکتر شدن است.

رئیس اتحادیه تولید کنندگان و صادرکنندگان چرم و سالامبور با اشاره به اینکه یکی از انتقادات به صادرات سالامبور یا وت بلو، تبدیل به محصولات با ارزش افزوده در کشورهایی مانند ایتالیا است، افزود: برندسازی در این حوزه منجر به ایجاد ارزش افزوده بالا می شود و اگر در این صنعت برند را از برخی کالاهای تولیدی برداریم، قیمت تا 70 درصد کاهش می‌یابد، بنابراین برندینگ یک موضوع بسیار مهم در این صنعت به شمار می‌رود.

لاهوتی با بیان اینکه واحدهای تولیدی این صنعت نتوانسته‌اند خود را به روز کنند، بیان داشت: مواد اولیه و ماشین‌آلات مدرن معمولا وارداتی است ، لذا به دلیل حمایت از تولیدات داخلی، امکان ورود ماشین‌آلات و مواد اولیه امکان‌پذیر وجود ندارد و یا واردات این کالا با تعرفه بالا امکان پذیر نیست.

وی با بیان اینکه صنعت چرم زیرمجموعه صنعت نساجی است، گفت: به دلیل وسعت صنعت نساجی، کمتر به این صنعت توجه می شود و حمایت‌های صنعت چرم اصلا به اندازه حمایت‌های صنعت نساجی نیست.

لاهوتی بیان داشت: همچنین صدور بی‌رویه پروانه‌های بهره‌برداری نیز برای این صنعت یک تهدید است، زیرا در صورت فعال شدن تمام واحدهای تولید، پوست استحصالی داخلی، پاسخگوی تامین مواد اولیه این واحدها نخواهد بود و لذا باید واردات پوست انجام شود.

وی با بیان اینکه عملکرد عملکرد مقامات مسئول در این حوزه، باعث دوقطبی شدن صنعت شده؛ باین داشت: این در حالی است که کشور نیازمند ارز بوده و با برنامه‌ریزی می‌توان به سمت تولید محصول با ارزش افزوده حرکت کرد.

وی بیان داشت: طرح مباحث غیرمنطقی در خصوص تولید و صادرات سالامبور و چرم، باعث از بین رفتن اشتغال واحدهای موجود در چرمشهر می‌شود و کارخانجات را تبدیل به واحدهای متروکه می‌کند.

لاهوتی گفت: میزان صادرات سالامبور در سال 1391 و در بهترین وضعیت بیش از 200 میلیون دلار بوده که با توجه به وضع عوارض و کاهش پایه‌های صادراتی، میزان صادرات سالامبور در سال 1398 به 35 میلیون دلار و در 5 ماهه ابتدای امسال به 7 میلیون دلار رسیده است.

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان چرم و سالامبور با بیان اینکه صادرات سالامبور و وت بلو خام فروشی نیست، بیان داشت: در ماده 37 قانون رفع موانع تولید تعریف کالای خام ذکر شده است، لذا استفاده از این واژه در مورد صادرات این محصول چیزی جز فرار به جلو برای خودداری از پاسخگویی از سوی مسئولان نیست.

وی با اشاره به اینکه سالامبور بیش از 25 درصد و وت بلو بیش از 40 درصد ارزش افزوده ایجاد می‌کند، گفت: این در حالی است که به صادرات چرم و سالامبور به بهانه جلوگیری از خام فروشی عوارض وضع شده است.

لاهوتی با بیان اینکه قرار بود منابع حاصل از پرداخت عوارض این بخش قرار بود به صنعت برگردد، گفت: نه تنها این اقدام صورت نگرفته بلکه با طرح موضوعاتی مانند خام فروشی، صادرات در این بخش را به شدت کاهش داده است.

وی با تاکید بر اینکه کاهش صادرات سالامبور و وت بلو منجر به آسیب به طبیعی می‌شود، گفت: اگر صادرات این محصولات صرفه اقتصاد نداشته و یا اجازه صادرات نداشته باشد باید پوست در طبیعت رها و یا امحا شود.

لاهوتی با بیان اینکه در شرایط فعلی اقتصادی مصرف این محصولات در کشور حدود 15 درصد است و باید 85 درصد آن صادر شود، گفت: بالغ بر 150 میلیارد تومان عوارض از سوی تولیدکنندگان طی 8 سال گذشته پرداخت شده و عددی که در بودجه برای حمایت از تولیدکنندگان این صنعت در نظر گرفته شده، در سال گذشته 20 میلیارد تومان بوده که به دلیل مسائل مختلف از جمله بروکراسی‌ها تنها یک واحد امکان استفاده از آن را داشته است.

وی بیان داشت: براساس آمار مدیرکل صنایع نساجی وزارت صنعت، معدن و تجارت امسال 6.8 میلیارد تومان در بودجه در نظر گرفته و البته 5 میلیارد تومان نیز از سوی بانک کشاورزی اختصاص یافته است؛ بنابراین اگرچه مبالغ هنگفتی در قالب عوارض از این محصول و صادرات آن اخذ می‌شود، اما عددی که به چرخه اقتصادی این صنعت بازمی‌گردد، صفر درصد بوده، لذا اخذ عوارض تنها منابع دولت را افزایش می‌دهد و صنعت را روز به روز ضعیف‌تر می‌کند.

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان چرم و سالامبور همچنین به اثرات ناشی از عدم عضویت ایران در سازمان جهانی تجارت اشاره و گفت: صادرات چرم توسط کشورهای ترکیه، ایتالیا، اسپانیا و پاکستان با تعرفه 5 درصد است، در حالی که صادرات چرم ایران با تعرفه 20 تا 35 درصدی انجام می شود که این موضوع، قدرت رقابت برای صادرکنندگان این بخش را کاهش داده است و خریداران خارجی هم تمایلی برای خرید محصولات نهایی ایرانی ندارند.