گروه اقتصادی: 9 اکتبر روز غافلگیری بود. محمدجواد ظریف به چین سفر کرده بود تا طی دیدار با همتای خود پروژه قرارداد ۲۵ ساله را به پیش ببرد؛
به گزارش بولتن نیوز، اما وانگ یی به ناگهان دستورکار جدیدی را روی میز گذاشت: «چین با احترام به نگرانیهای امنیتی مشروع همه طرفها، پیشنهاد میکند که بستر و ترتیبات گفتوگوی چندجانبه منطقهای ایجاد شود و این مساله شامل نگرانی همه طرفها میشود تا شرایط برابر برای انجام گفتوگو تسهیل شود و تفاهم تحت اصل حفظ برجام افزایش یابد.»
گزارش رسمی که از این دیدار روی سایت وزارتخارجه چین قرار گرفت، در ارتباط با روابط دوجانبه میان تهران و پکن به ذکر این عبارت اکتفا میکند: «چین و ایران شرکای جامع استراتژیک هستند و چین برای تقویت ارتباطات با ایران جهت تعمیق همکاری در نبرد علیه کووید-۱۹ و سایر زمینهها آماده خواهد بود.»
۱۰ اکتبر «یانگ جیه چی»، نماینده ویژه رئیسجمهور چین همراه با نامه شیجین پینگ به دیدار ولیعهد ابوظبی، شیخ محمد بن زاید آل نهیان رفت. در پایگاه اینترنتی وزارت خارجه چین چنین آمده است: «رئیسجمهور «شی» و ولیعهد برنامه بلندمدتی برای تحکیم و توسعه روابط دو کشور دارند. چین همیشه امارات را بهعنوان اولویت دیپلماتیک خود در نظر گرفته است.»
اکنون مرجع ضمیر «همه طرفها» یا حداقل بخشی از طرفها مشخص شده بود.
لب کلام وزیر خارجه چین در دیدار ۹ اکتبر خود با مقامات ایرانی این بود که بدون بهبود روابط خود با کشورهای منطقه نمیتوانند انتظار ارتقای روابط را داشته باشند.
منبع:دنیااقتصاد
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com