چرا ویرایش شانزدهم در اختیار رهبر انقلاب قرار گرفت؟

گروه اقتصادی: من تکنوکراتم؛ سید مهدی حسینی به نمایندگی از روح کاری وزارت نفت زمانی که این واژه را در برابر مسعود درخشان بکار برد ناخواسته قراردادهای نفتی را وارد حاشیه بزرگی کرد. تکنوکرات بودن به معنای مفهومی که در ایران رایج است واژه مناسبی برای نشان دادن تخصص و کارآیی نیست اما تعداد محدودی از مدیران وزارت نفت برای «جا انداختن» قراردادهای جدید از آن بهره بردند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از میز نفت، حالا سید مهدی حسینی رئیس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی کی در سایه رفته است و وزیرنفت حرارت IPC را از او وام گرفته و خود میانه دار اجرای این قراردادهاست. نه خبری از رکن الدین جوادی و بدنه فنی است که بخواهد مانع اجرای کلی قراردادهای نفتی شود و نه نشانی از ساز مخالف در هئیت مدیره شرکت ملی نفت.

فقط کافی است مواضع وزارت نفت درباره قراردادهای نوین نفتی را طی چند ماه اخیر بررسی کرده باشید٬ نخستین نکته ای که چشم ها را به خود خیره می کند مجموع تناقض هایی است که در ذوق می زند و در این میان مشخص نیست چه برنامه ای برای IPC وجود دارد.

وزیرنفت با دنیایی مملو از تناقض های قراردادی سعی فراوان کرد تا نهادهای مهم از جمله سازمان بازرسی را برای اجرای IPC متقاعد کند؛ جلسه که بر قرار شد وزیر نفت شخصا در آن شرکت کرد و انتقادات را پذیرفت٬ انتقادات ۱۳ گانه که البته کمی بعدتر وزیر نفت آنرا اینگونه تحلیل کرد:« انتقادات خاصی نبود و فقط چند اصطلاح بود که اصلاح می شود.»

آنطور که منابع می گویند قراردادی که وزیرنفت با سازمان بازرسی به چکش کاری پرداخته بود جزو ورژن های پایانی بود. بیش از ۱۰۰ ویرایش در باره IPC انجام شده است که ویرایش ۱۶ در اختیار رهبری قرار گرفته است!

اینکه چرا و به چه دلیل وزارت نفت نسخه نخستین را در اختیار دفتر رهبری قرار داده است مهم ترین پرسشی است که کمی ابهام برانگیز است. مقام معظم رهبری در دیدار خود با دانشجویان کشور به این موضوع اشاره کردند و فرمودند:«یک نوشته‌ای به من دادند که ما بررسی کردیم، تحقیق کردیم، معلوم شد که این ویراست شانزدهم است.»

مقام معظم رهبری در این دیدار فرمودند با «تحقیقات» صورت گرفته مشخص شد این ویرایش٬ ویرایش شانزدهم است که همین موضوع بیانگر نکات فراوانی است. رهبری در موضع خود اینگونه اشاره کردند:«بعد که به دفتر ما مراجعه شد، دفتر ما گفتند این کافی نیست، چون بعد از این باز اصلاحات دیگری هم لازم بوده که انجام بگیرد که هنوز انجام نگرفته. بنابراین تا وقتی‌که این اصلاحات انجام نگیرد و این کار به‌معنای واقعی کلمه، مطابق منافع کشور نباشد این اتّفاق نخواهد افتاد و این نوع قرارداد بسته نخواهد شد. ما هم گفته‌ایم که تا وقتی قضیّه نهایی نشده، هیچ قراردادی نباید بسته بشود. اتّفاقاً در جلسه‌ی اساتید دانشگاه، یکی از کسانی که اینجا سخنرانی کردند، همان شخصیّت محترمی بود که در آن جسله‌ی مسئولین دولتی شرکت کرده بود و اینجا هم نظرات خودش را که نظرات کاملاً متین و مستحکمی بود، در اشکالات بر آن شیوه‌ی قرارداد مفصّل ذکر کرد.»

منظور رهبری از آن استاد دانشگاه٬ مسعود درخشان بود که در دیدار اخیر اساتید دانشگاه با ایشان به IPC پرداختند و نکاتی را مطرح کرد. درخشان چندی پیش به دعوت رئیس جمهور در دفتر کار روحانی حاضر شد و درباره قراردادهای نفتی با رئیس جمهور به گفت وگو نشست و استدلال های خود را در این باره بیان کرد که مورد استقبال روحانی قرار گرفت. اشاره رهبری به جلسه درخشان به مسولان دولتی نیز احتمالا ناظر به همین جلسه است.

سخنان دیروز مقام معظم رهبری حجت را بر وزارت نفت تمام کرد؛ وزارت نفت و در راس آن بیژن نامدار زنگنه باید با صداقت و لحاظ کردن همه جوانب٬ قرارداد نهایی را به تایید دفتر رهبری برساند و نه آنکه از صد و چند ویرایش٬ نسخه شانزدهم را به دفتر ایشان ارسال کند.

تا دیروز منتقدان از تناقض های موجود در برخورد وزارت نفت با IPC نگران بودند و امروز این نگرانی کمی بیشتر شده است؛ ویرایش شانزدهم محل جالبی برای پی بردن به بسیاری از مسائلی است که با ذکاوت و نکته سنجی مقام معظم رهبری خنثی می شود.