گروه بین الملل: منطقه تحت تاثیر پارامترهای مختلف دستخوش آشوب و تنش است.برخی معتقدند با ظهور جنگ سرد جدید بین قدرت های جهانی و انتقال جهان از نظمی به نظم دیگر ، غرب آسیا یا همان خاورمیانه نیز در آشفتگی این انتقال و دستیابی به موازنه ها و دسته بندی های جدید است.
به گزارش بولتن نیوز، اینکه چرا در این منطقه، اختلافات دولت ها به مصالحه نمی انجامند، تا حد زیادی به این واقعیت مربوط می شود که رویکرد های آنها تابعی از سیاست ها و منازعات قدرت های بزرگ است. به همین دلیل، سال هاست که کشورهای این منطقه، علیرغم منابع عظیم انرژی و...، نتوانسته اند به همکاری واقعی و سازنده در سطح منطقه و توسعه سیاسی و اقتصادی موزون و پایدار در داخل دست یافته و همواره دستخوش بی ثباتی های داخلی نیز بوده اند.مجوز پارلمان مصر برای مداخله نظامی ارتش در لیبی نیز کلاف سردرگم خاورمیانه و را بیشتر به هم بافته است. وضعیت لیبی تا دو ماه قبل داشت به سمت تقویت هر چه بیشتر جایگاه خلیفه حفتر در مقابل دولت وفاق ملی به ریاست فایز السراج پیش میرفت و حفتر در تدارک کنترل طرابلس بود، اما به دنبال مداخله نظامی ترکیه به نفع دولت وفاق ملی ورق برگشته و موازنه قدرت به کلی دگرگون شد، درعینحال، رویارویی احتمالی ترکیه و مصر که هر دو عمدتا به آمریکا و غرب اتکا داشتند، عجیب است. گرچه میتوان گفت در فضای جدید این فقط منافع و اراده قدرتهای بزرگ نیست که رفتار دولتهای منطقه را شکل میدهد،بلکه منافع ملی دولتها نیز برجستهتر از گذشته تاثیرگذار شده است.در خصوص مصر، مساله در وهله اول مربوط به امنیت ملی این کشور در مرزهای غربی است.#مصر و لیبی حدود ۱۲۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارند وسیسی نگران امنیت این مرز طولانی در منطقهای بیابانی است که تا کنون بارها شاهد حملات تروریستی بوده است.
حضور جهادی های اخوانی در لیبی که عمدتا توسط ترکیه از سوریه(ادلب) به لیبی منتقل شده اند نیز امنیت قاهره را بیشتر از قبل در معرض خطر قرار داده است.اما تکلیف ترکیه با توجه به رویاها و بلندپروازی های نئوعثمانی #اردوغان روشن است. از آن گذشته منافع نفت و گاز لیبی هم برای ترکیه مهم است.در توافق اخیر اردوغان با السراج به حق کاوش و استخراج منابع گازی در مدیترانه برای ترکیه اشاره شده است وجالب تر آن که ترکیه این اختیار را دارد عرض دریای مدیترانه را بر روی هر نوع خط لوله احتمالی که مصر در آینده بخواهد توسط آن به اروپا گاز صادرکند، مسدود سازد.شهر نفت خیز سرت را هم نباید از یاد برد.سرت خودش انگیزه ای است برای یک رویارویی.ژنرال حفتر تاکنون توانسته با تصرف و بستن چاه های نفتی، دولت السراج را طی 9 ماه گذشته از درآمد 6 میلیارد دلاری محروم سازد. ارتش مصر هم شهر #سرت را خط قرمز اعلام کرده است،بنابراین نبرد بر سر کنترل این شهر به نوعی برای مصر و ترکیه جنبه حیثیتی پیدا کرده است.اما در این بین ،برخی مولفه های مهم و تاثیرگذار خارج از اراده ی آنکارا و قاهره نیز وجود دارند که از وزن بالایی در ممانعت از بروز درگیری برخوردارند.درگیری احتمالی آنکارا و قاهره سیل جدیدی از آوارگان و مهاجران را روانه فرانسه وایتالیا خواهد کرد،حتی امنیت انرژی این دو کشور را نیز که بخشی از نفت خود را از لیبی وارد می کنند، به خطر خواهد انداخت. این یعنی رم و پاریس نهایت تلاش خود را برای جلوگیری از درگیری نظامی مصر و ترکیه در #لیبی خواهند کرد.نقش آمریکا و روسیه نیز در این پرونده قابل انکار نیست و بی تردید مواضع هر دو کشور با توجه به نوع منافعی که در لیبی داشته و درکنار آن روابط سیاسی ،نظامی واقتصادی نزدیک این دوکشور با مصر و ترکیه،بر این پرونده تاثیر بسزایی دارد.گرچه روشن است که شمال آفریقا و شرق مدیترانه با آغاز نبرد سرت شاهد تحولاتی سترگ خواهد بود .
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com