روابط عمومی جای روایت آوینی!

گروه فرهتگی- حجت‌الاسلام محسن قنبریان طی یادداشتی نوشت: چگونه روایت فتح ، گمنامی و بی نشانیِ لشکر مخلص خدا را ویران نمی کرد اما روایت_مجازی ، فعالیتهای زیادی را شوآف و در افکار عمومی "حبط" و نابود می کند؟!

به گزارش بولتن نیوز، توجه: ما ناچار به ابتکار سبک خویش ایم. با سبک_رقیب نمی توان ارزشهای اسلامی مثل اخلاص و ایثار، پرکاری با گمنامی را نمایش دهیم.

حال که به هردلیل همدلی، مواسات و خدمات اجتمایی هم در "رزمایش" صورت بندی می شود؛ مراقب باشیم "آیشِ" آن، رنگ روایت فتح آوینی داشته باشد نه شوآف های چندش آور برخی آدمها و گروه ها که اثر ضد تبلیغی اش دو چندان است.

در روایت فتح، راوی واقعا سوم شخص بود، نه از زبان سوم شخص اما واقعا، روابط عمومی آن نهاد.

آوینی عضو یکی از گردانها نبود تا روایتش رقابت بین گردانها در گزارش کار بیافریند. "فتح را"، "بسیجی را"، "اخلاص" را روایت می کرد "نه آدمها" و "نه تشخّص های اینجائی" و "نه تعیّن های رقیب هم"!

اما پیج ها، سل٘فی ها، دوربین گروه ها، گوشی راننده و همراه ها، بعضا کسوت روابط عمومی پوشیده است. آمده رزمایش این قرارگاه را بزرگ کند نه مواسات مردمی را!

زوم کرده، ابتکار فلان امام جمعه را نمایش دهد نه در صحنه بودن روحانیت و نهاد نماز جمعه را!

لذا آدمها و تشخّص ها، مرکز پیام می شوند نه کارها و اعمال صالح!

حتی ممکن است کارهای جهادی، جای ابژه، سوژه شوند! پرداخت ذهنی-مجازی شان، ریخت تحققشان را معلوم کند نه برعکس!

چند توصیه:

۱. رسانه ای های انقلابی، آوینی شوند و فعالیتهای جهادی و خدماتی نیروهای مردمی را "بالسویه" گزارش کنند؛ تا هرکدام برای خود تیم رسانه ای و روابط عمومی نسازند.

۲. در گزارش ها، کار را گزارش کنند نه آدمها و تشخّص ها و تعیّن ها را.

بینندگان اولین بار رزمنده خط مقدم را دیدند که از دوربین می گریخت و از مصاحبه استنکاف می کرد. بعدها برخی مردم در خیابانها قبل از ۲۲بهمن و انتخابات از مصاحبه استنکاف کردند(که پخشش نمی کنیم)![این جابجائی هم بی ارتباط نیست!]

۳.گروه های مردمی، خدمت به مردم (غنی و فقیر) را وظیفه_ذاتی خود بخواهند؛ نه_ویترینِ وظیفه ای دیگر یا برای اختیاراتی افزونتر!

مردم بخاطری که سنگینی بار انقلاب و جمهوری اسلامی را تحمل می کنند، لایق سپاسگزاری و خدمتند .
اگر خدمات برای چیز دیگری نشد، بسیاری از آسیب ها رخت بر می بندد.

۴.خدمت مادی کوچک ما، خسارت روحی و آبروئی بزرگ به نیازمندان نزند. قِسمِ خویشتن دار و مُتعفف را سائل و دست دراز نکند. زیر نگاه هیئت همراه و دوربین، حیثیت و آبرویش بخاطر رفع نیازش نرود!