گروه فرهنگی: ماجرای توقیف فیلم های سینمایی در ایران، ماجرای بی متر و معیاری است تقریبا. وقتی نهادهای ذی صلاح، با تفاسیر خود از قوانین موجود، سراغ تایید و رد آثار در دست ساخت یا ساخته شده می روند، می شود همینی که می بینید. نمونه هم که الی ماشاالله دارد. برای مثالی از گذشته، می توان به آدم برفی اشاره کرد که معلوم نشد چرا توقیف بود و معلوم نشد چرا رفع توقیف شد. جالب تر اینکه ضرغامی در یکی از گفتگوهایش از توقیف آن به عنوان یکی از اصلی ترین اشتباهات دوران حضورش در معاونت سینمایی یاد می کند.
به گزارش بولتن نیوز، و این سالها که رستاخیز حسابی سر و صدا ایجاد کرد. یک پروژه بزرگ با آن حجم کار بالا و کیفیت عالی که پیش از اکران به علت ایراد در روایت فیلم از حماسه عاشورا، اجازه اکران پیدا نکرد. این ایراد آنچنان پایه ای و اساسی است که به نظر نمی رسد به این راحتی ها و با حذف چند سکانس، قابل برطرف کردن باشد. و اینجاست که باید پرسید چگونه ممکن است فیلمی در این سطح ساخته شود اما هیچ ناظری وجود نداشته باشد که وجود آن معضل بنیادی در فیلمنامه را ندیده و حداقل گوشزد نکرده باشد؟
و حالا این روزها هم که خانه پدری. حقیقتا ما در مقام رد و تایید توقیف و عدم توقیف این فیلم و دیگر فیلم ها نیستیم. حرف اصلی ما این است که چرا اعمال نظرها در خصوص آنها تا این اندازه بی متر و معیار است و چرا اعمال نظارت ها بدون الزام و رها شده اند؟ خانه پدری به هر دلیلی، ده سال پیش توقیف شد. چند هفته پیش اما رفع توقیف شده و دو هفته ای هم اکران شد. اما به دستور دادستان، به دلیل عدم اجرای اصلاحات بیان شده، دوباره توقیف شد. خب، واقعا هیچ کس در سینمای ممکلت نبود که قبل از اکران مجدد خانه پدری ببینید آیا اصلاحات لازم در نسخه جدید اعمال شده است یا نه؟ یعنی مسئولی برای این کار نداریم یا داریم و توجهی به این قضیه نکرده؟
حسن فتحی این روزها فیلمی می سازد در مورد شمس و مولانا. خبر تولید این فیلم که پیچید، برخی از علما و مراجع تقلید، تولید فیلم در مورد مولانا را حرام اعلام کردند. چون مولانا را منتصب به دراویش و صوفیه دانسته و آنها را فرقه ضاله می دانند. علی ایحال، با وجود همه این تهدیدات، این فیلم در دست ساخت است و معلوم است علاوه بر هزینه مالی سنگین فیلم، خود کار از جمله کارهای سینمایی پر مشغله و حجیم سینمای ایران محسوب می شود.
نمی دانیم عوامل تولید این فیلم، آیا خبر حرمت ساخت آنرا شنیده اند یا نه؟ و اگر شنیده اند، چه واکنشی نسبت به آن داشتند؟ اما به نظر می رسد با توجه به سابقه تلخی که در این زمینه در سینمای ایران وجود دارد، لازم است عوامل تولید این فیلم، حداقل در خصوص محتوای فیلمنامه، از نهادهای قانونی موجود یک تاییدیه بگیرند تا خدای نکرده بعد از صرف توان و وقت و پول فراوان برای این اثر، به علت ایرادات محتوایی مجبور به عدم اکران نشوند. و ای کاش خود سازمان سینمایی این دغدغه را داشته باشد که با نظارت های دقیق تر و مرحله به مرحله، امکان توقیف فیلم ساخته شده در ایران را به صفر برساند.
انتهای پیام /#
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com