قوانین جدید مالیاتی عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس در جهت تطبیق با OECD

گروه بین الملل: آئین‌نامه TP عربستان را قادر می‌سازد قوانین مالیاتی خود را با استانداردهای بین المللی تطبیق دهد و جلو پرداخت مالیات های بین المللی مضاعف را گرفته و منجر به افزایش شفافیت مالیات و تبادل اطلاعات می شود

به گزارش بولتن نیوز، برابر مقاله نوشته شده در بلومرنگ تکس در 5 آوریل 2019 مقررات قیمت گذاری نقل و انتقالات در عربستان سعودی یک پیشرفت مالیاتی قابل توجه است و الزامات انطباقی جدیدی در رابطه با مستندسازی قیمت‌گذاری نقل و انتقالات و گزارش‌دهی کشور به کشور (CbC) معرفی می‌کند.

به گزارش بولتن نیوز، در ادامه مقاله منتشر شده در بلومرنگ تکس در 5 آوریل 2019 آمده است: پس از انتشار پیش نویس مقررات قیمت‌گذاری نقل و انتقالات برای همفکری عمومی در دسامبر 2018، اداره کل ذکات و مالیات (GAZT) در پادشاهی عربستان سعودی (پادشاهی عربستان سعودی ) مقررات قیمت‌گذاری نقل و انتقالات (آئین‌نامه TP) را در فوریه 2019 تصویب کرد.

آئین‌نامه TP نهایی در راستای دستورالعمل‌های TP برای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) هستند و هیچ نوآوری بزرگی ندارند. با این حال، تعدادی از قوانین پیش نویس TP که برای مشورت منتشر شد، تغییرات کمی داشتند.

تغییرات کلیدی توضیح اضافی در زمینه‌هایی بود که در آنها عدم اطمینان مانند استفاده از آئین‌نامه TP برای موجودیت‌های پرداخت‌کننده ذکات (NB: موجودیت‌هایی که به طور کامل متعلق به مؤسسات سعودی یا GCC هستند الزام به پرداخت زکات به جای مالیات بر درآمد هستند)، تمدید دوره برای ارائه پرونده محلی و معرفی یک الزام برای کسب گواهینامه از یک حسابرس مجاز.

چرا این مقررات مطرح شد؟

OECD بر اساس درخواست G-20 پروژه‌ای را برای جلوگیری از فرسایش پایه و تغییر درآمد (BEPS)، جلوگیری از اجتناب مالیات بین المللی و افزایش شفافیت مالیات و تبادل اطلاعات آغاز کرد. به عنوان بخشی از پروژه BEPS، OECD یک برنامه عملیاتی BEPS 15 نقطه‌ای ایجاد کرد و چارچوب جامع BEPS (BEPS IF) را ایجاد کرد که تحت آن امضاکنندگان متعهد به اجرای چهار معیار حداقلی برنامه عملیاتی BEPS بودند.

پادشاهی عربستان سعودی  به عنوان یکی از اعضای BEPS IF موافقت کرده است که چهار استاندارد حداقلی را اجرا کند. استانداردهای حداقلی BEPS عبارتند از توصیه‌های OECD مربوط به اقدام 13 برنامه BEPS برای اسناد قیمت گذاری انتقال و گزارش پادشاهی عربستان سعودی . CbC به‌عنوان بخشی از تعهد خود به عنوان عضو BEPS IF، آئین‌نامه TP را معرفی کرده است.

آئین‌نامه TP همچنین پادشاهی عربستان سعودی  را قادر می‌سازد قوانین مالیاتی خود را با استانداردهای بین المللی تطبیق دهد و به GAZT ابزارهای اضافی برای محافظت از مالیات بر ارزش افزوده پادشاهی عربستان سعودی  می‌دهد و از استفاده تراکنش‌های اشخاص مربوطه جهت انتقال مصنوعی سود از پادشاهی عربستان سعودی  به کشورهای دیگر با نرخ مالیات کمتر یا بدون مالیات جلوگیری می‌کند.

آن‌ها کی اعمال می‌شوند؟

آئین‌نامه TP در پایان سال گزارش‌دهی در 31 دسامبر 2018 و تمامی سال‌های گزارش‌دهی بعدی اعمال می‌شود.

تأثیر آن چیست؟

طبق قانون مالیات بر ارزش افزوده پادشاهی عربستان سعودی ، شرکت‌هایی که تحت مالیات پادشاهی عربستان سعودی  قرار دارند، هم اکنون نیز ملزم به انجام معاملات شخصی مربوطه بر اساس شرایط متعارف انجام هستند. علاوه بر این، شرکت‌های پادشاهی عربستان سعودی  باید مستندات را برای پشتیبانی از مالیات قابل پرداخت نگه دارند. با این وجود، الزام خاصی برای داشتن مستندات مربوط به قیمت گذاری انتقال وجود ندارد.

پیش از این، GAZT به منظور تنظیم هر گونه تغییر قیمت انتقال متکی بر قوانین مالیاتی بود و نیازی به اعلام اطلاعات مبادلات طرفین نبود. امروزه GAZT ابزارهای بیشتری برای این کار در اختیار دارد و قادر به بررسی بهتر معاملات طرفین است.

شرکت‌هایی که در پادشاهی عربستان سعودی  مالیات می‌دهند، اکنون باید با الزامات اضافی در قوانین TP، از جمله تعهدات اظهار و تهیه فایل اصلی و اسناد فایل محلی و گزارش CbC، تطبیق داشته باشد.

محدوده قوانین TP

آئین‌نامه TP برای تمام مالیات دهندگان در پادشاهی عربستان سعودی  اعمال می‌شود از جمله:

• شرکت‌هایی که به طور کامل متعلق به کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس (GCC) (کشورهای عضو پادشاهی عربستان سعودی ، کویت، امارات متحده عربی، قطر، بحرین و عمان) و به طور کامل تحت مالیات بر درآمد هستند؛
• شرکت‌های دارای مالکیت هر دو شورای همکاری خلیج فارس و غیر عضو شورای همکاری خلیج فارس که تحت مالیات و زکات قرار دارند؛ و
• مؤسسات دائمی غیر ساکن در پادشاهی عربستان سعودی .

آئین‌نامه TP برای اشخاصی که به طور کامل تحت زکات هستند، به جز مواردی که نیاز به مطابقت با الزامات گزارش CbC دارند، اعمال نخواهد شد.

توجه به این نکته مهم است که تمام معاملات مربوطه که در آن یک مالیات دهنده پادشاهی عربستان سعودی  وجود دارد، صرف نظر از محل سکونت، ملیت یا محل اقامت افراد، در محدوده آئین‌نامه TP هستند، مگر اینکه توسط مقررات TP معاف شود.

به همین ترتیب آئین‌نامه TP برای معاملات بین المللی و همچنین معاملات داخلی، از جمله معاملات بین مالیات دهندگان و اشخاصی که به طور کامل تحت زکات هستند، اعمال می‌شود.

مقررات اصلی

اصل معامله متعارف[1]

استاندارد "متعارف" بر اساس دستورالعمل‌های OECD است و الزام می‌کند که معاملات بین دو یا چند طرف براساس شرایطی انجام گیرد که در آن طرفین مستقل باشند.

تعریف شخص مرتبط

تعریف اشخاص مرتبط[2] بسیار گسترده است و به طور بالقوه ارتباط بین دو یا چند شخص حقیقی و نیز ارتباط بین یک فرد حقیقی و یک شخص حقوقی را نشان می‌دهد. دو یا چند شخص حقوقی نیز ممکن است اشخاص مرتبط و تحت کنترل مشترک باشند.

مفهوم "کنترل مؤثر" نیز معرفی شده است، که در آن فرد می‌تواند تصمیمات کسب و کار فرد دیگری را، به طور مستقیم یا غیر مستقیم، از طریق یک توافق مدیریتی، یک توافق اعتماد یا کنترل بیش از 50 درصد یا بیشتر ترکیب هیئت مدیره را کنترل کند.

تعریف "کنترل مؤثر" نیز می‌تواند به کنترل اعمال شده از طریق یک بدهی و رابطه صوری از طریق حق دریافت 50 درصد و یا بیشتر سود شخص دیگری، ارائه وامی که نماینده 50 درصد یا بیشتر از بدهی و سرمایه (به استثنای سود انباشته) شخص دیگری باشد و تضمین پوشش 25 درصد یا بیشتر از کل وام‌های دیگر شخص تعمیم یابد.

در نهایت، "کنترل مؤثر" برای کنترل از طریق یک رابطه تجاری نیز استفاده می‌شود و تلقی می‌شود که 50 درصد یا بیشتر از ارزش کلی تراکنش‌ها با یک مشتری منفرد است و در آن یک رابطه انحصاری نمایندگی یا توزیع وجود دارد.

محدوده متعارف

آئین‌نامه TP بیان می‌کنند که محدوده متعارف، طیف وسیعی از نتایج قابل قبول مانند قیمت‌ها، سودهای ناخالص یا سود سهام است که از طریق اعمال مناسب‌ترین روش قیمت‌گذاری انتقال ایجاد می‌شوند. با این حال، در مقررات TP هیچ راهنمایی در مورد چگونگی تعیین دامنه متعارف وجود ندارد.

GAZT تأیید کرده است که با وجود اینکه طیف وسیعی از نتایج وجود دارد، محدوده میان چارکی[3] یک روش قابل قبول برای تعیین محدوده متعارف است.

روش‌های تأیید شده

مقررات TP برای تعیین نتیجه متعارف، روش‌های قیمت گذاری تائیدشده را تنظیم می‌کند که براساس دستورالعمل‌های OECD TP هستند. روش‌های قیمت گذاری قابل قبول عبارتند از:

• روش قیمت کنترل‌نشده قابل قیاس؛
• روش قیمت خرده فروشی؛
• روش هزینه اضافه؛
• روش حاشیه سود معاملات؛ و
• تقسیم سود سود حاصل از معاملات.

با این حال، مالیات دهندگان ممکن است یک روش قیمت گذاری انتقال دیگر را استفاده کنند تا نشان دهند که هیچ کدام از این روش‌ها، یک معیار قابل اعتماد برای نتایج متعارف نیستند.

همه مالیات دهندگان مجبور خواهند شد یکی از روش‌های تأیید شده را اتخاذ کنند و یا در غیر این صورت توجیه کنند که چرا این روش‌ها مناسب نیستند و روش دیگری باید اعمال شود.

تعدیل قیمت گذاری انتقال

اگر معاملات بر اساس متعارف انجام نگردد، مالیات دهندگان باید تعدیل را به پایه مالیاتی بپردازند. GAZT همچنین ممکن است مالیات دهندگان را مجبور به تعدیل مبنای مالیات یا تخصیص مجدد درآمد و هزینه و عدم توجه به معاملات طرفین مرتبط با برآورد متعارف کند.

الزامات تطابق اصلی

آئین‌نامه TP الزامات تطابقی جدیدی را معرفی می‌کند که بر روی تمامی مالیات‌دهندگان در پادشاهی عربستان سعودی  تأثیر می‌گذارد. الزامات اصلی در ادامه آمده است.

الزامات اظهار

همه مالیات دهندگان دارای معاملات شخص مرتبط، صرف‌نظر از ارزش معامله، علاوه بر درآمد سالانه مالیات بر درآمد خود، یک فرم اظهار[4] را ارسال کند که شامل جزئیات معاملات شخص مرتبط می‌شود.

اظهار آن باید با اعلام مالیات در 120 روز پس از پایان سال مالی انجام شود. برای شرکت‌هایی که سال مالی آنها در تاریخ 31 دسامبر 2018 به پایان رسید، اولین اظهارنامه تا 30 آوریل 2019 مورد نیاز خواهد بود.

این اظهار باید شامل یک گواهی نامه از یک حسابرس مجاز در پادشاهی عربستان سعودی  با تأیید استفاده مستمر از سیاست قیمت‌گذاری انتقال توسط مالیات دهنده باشد. در حالی که دقیقاً مشخص نیست که در عمل چه چیزی صورت می‌کند، به نظر ما این بدان معنا نیست که حسابرس باید تأیید کند که معاملات شخص مربوطه متعارف هستند.

فایل اصلی و فایل محلی

مالیات دهندگان با انجام معاملات مرتبط با ارزش سالانه بیش از شش میلیون ریال عربستان سعودی (1،6 میلیون دلار) لازم است تا یک فایل اصلی حاوی اطلاعات در مورد عملیات تجاری جهانی و سیاست‌های قیمت گذاری انتقال گروه و یک فایل محلی حاوی اطلاعات دقیق در مورد همه معاملات کنترل شده را تهیه و نگهداری کنند. مؤسسات تنها پرداخت کننده زکات از الزام به تهیه یک پرونده اصلی و فایل محلی معاف هستند.

هیچ ضرب‌العجلی برای الزام فایل اصلی و فایل محلی وجود ندارد؛ با این وجود، آن‌ها می‌توانند از طریق GAZT از هر زمان تا 120 روز پس از پایان سال مالی مورد درخواست قرار گیرند و باید ظرف 30 روز پس از درخواست به GAZT ارسال شوند (تحت پیش نویس آئین‌نامه TP، فایل محلی بایستی در ظرف هفت روز از درخواست GAZT ارسال شود، ولی آئین‌نامه نهایی TP این مدت را تا 30 روز افزایش داد). برای تقویم سال 2019، GAZT به تمام مالیات دهندگان به مدت 60 روز برای ارائه فایل اصلی و فایل محلی فرصت اضافه خواهد داد.

گزارش کشور به کشور

مالیات دهندگان و مؤسسات کاملاً زکات دهنده که بخشی از یک شرکت چند ملیتی (MNE) هستند و درآمد گروهی بیش از 3.2 میلیارد ریال عربستان سعودی دارند، ملزم به ارائه گزارش CbC در ظرف 12 ماه از پایان سال شرکت چند ملیتی  هستند و باید به GAZT در مورد نهادهای والد نهایی و نهادی گزارش دهند که گزارش CbC را ظرف 120 روز از پایان سال ارسال می‌کند.

اطلاعیه گزارش CbC و خود گزارش باید به پادشاهی عربستان سعودی  توسط نهادهای والد نهایی و یا مؤسسه اصلی نماینده یک گروه شرکت چند ملیتی  در پادشاهی عربستان سعودی  ارسال شود. نهاد تشکیلاتی که والد نهایی یا نماینده یک گروه شرکت چند ملیتی  نیستند، باید این اعلان را ارائه دهند و می‌تواند گزارش CbC را در پادشاهی عربستان سعودی  تحت شرایط خاصی به ثبت برساند.

گزارش CbC شامل اطلاعات مربوط به ارزش کل درآمد، سود (یا ضرر) قبل از مالیات، مالیات بر درآمد پرداختی، مالیات بر درآمد تعلق گرفته، سرمایه اعلام شده، درآمد انباشته شده و تعداد کارکنان خواهد بود.

مجازات برای عدم انطباق

برای هر گونه عدم رعایت الزامات هیچ مجازاتی در آئین‌نامه TP مشخص نشده است. با این وجود، GAZT حق اعمال مجازات را طبق قانون مالیات فعلی محفوظ می‌دارد و به موجب آن، ممکن است جریمه‌های مربوط به هرگونه تعدیل بدهی مالیاتی اعمال شود. همچنین ممکن است مجازات‌های خاصی با قوانین جدید اعلام شود.

آیا کشورهای عضو شورای همکاری خلیج دارای رژیم قیمت گذاری هستند؟

در حالی که برخی از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس مانند قطر، عمان و کویت قوانین مالیاتی داخلی خود را دارند که مقررات معاملات شخص مرتبط را بر اساس شرایط متعارف انجام می‌دهند، این کشورها الزام خاصی برای مستندسازی قیمت‌گذاری انتقال در حال حاضر ندارند.

از آنجا که امارات متحده عربی، قطر، بحرین و عمان نیز عضو BEPS IF هستند، انتظار این می‌رود که این کشورها قوانین خاصی را برای اجرای توصیه‌های OECD در مورد قیمت گذاری انتقال و گزارش CbC تحت اقدام 13 به موقع معرفی کنند.

امتیازات برنامه ریزی

آئین‌نامه TP یک پیشرفت قابل توجه است و الزامات جدیدی را در رابطه با انطباق با مستندسازی قیمت‌گذاری انتقال و گزارش CbC معرفی می‌کند.

از آنجا که معاملات داخلی در محدوده آئین‌نامه TP هستند، حفظ اسناد قیمت گذاری انتقال برای حمایت از ماهیت متعارف تراکنش برای مالیات دهندگان و حتی برای مؤسسات تنها ذکات‌دهنده مهم است.

فرم اظهار باید تا 30 آوریل 2019 برای همه مالیات دهندگان با پایان سال مالی 31 دسامبر 2018 ارائه شود، که در آن بدون در نظر گرفتن ارزش معاملات، معماملات شخص مرتبط وجود دارد. شناسایی معاملات شخص مرتبط در این قاب زمانی یک چالش بزرگ برای چنین مالیات دهندگان خواهد بود.

اگرچه یک دوره زمانی اضافی نیز وجود دارد که پس از آن GAZT ممکن است مستندات قیمت گذاری انتقال را برای سال 2019 درخواست کند و زمان بیشتری را برای کسب و کار فراهم می‌کند، ولی در عمل، الزام برای یک حسابرس مجاز برای تأیید اینکه سیاست قیمت گذاری انتقال به طور پیوسته به کار گرفته می‌شود بدین معنی است که مالیات دهندگان باید مستندات قیمت گذاری انتقال خود را تا هنگام ارائه اظهارنامه مالیاتی خود در سال 2019 داشته باشند.

تمام مؤسسات فعال و سایر شرکت‌های فعال در پادشاهی عربستان سعودی  باید تأثیر آئین‌نامه TP را در مورد کسب و کارشان ارزیابی و تعهدات مالیاتی خود را درک کنند.

به عنوان مثال شرکت‌هایی که در حال حاضر اسناد قیمت گذاری انتقال را در اختیار دارند (شرکت چند ملیتی  که ممکن است چنین مستنداتی را به دلیل الزامات قیمت گذاری در کشورهای دیگر نگهداری کنند) باید مستندات موجود خود را بررسی کنند تا اطمینان حاصل شود که آن‌ها مطابق با آئین‌نامه پادشاهی عربستان سعودی  TP هستند.

سایر شرکت‌ها باید به دنبال بررسی معاملات شرکت‌های بین المللی خود باشند و تجزیه و تحلیل‌های عملکردی و اقتصادی انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که آنها در شرایط متعارف اجرا می‌شوند و مستندات قیمت گذاری انتقال را برای حمایت از قیمت گذاری آماده کنند.

[1] Arm’s length principle

[2] related parties

[3] interquartile range

[4] disclosure