تاثیر مثبت تعزیه‌خوانی بر جامعه
به گزارش بولتن نیوز، محمدعلی لطفی مقدم گفت: اینکه قدمت تعزیه در خراسان به چه زمانی باز می‌گردد مدون نشده اما اینطور که معلوم است در برخی روستاها این کار سابقه بسیار زیادی دارد.
وی ادامه داد: در سال‌های قبل محور تعزیه حمل اتاقکی توسط هفت الی ده نفر بوده است اما کم‌کم به علت سنگینی در بعضی مناطق حذف شده است. ولی به خاطر می‌آورم در گذشته پرچم‌هایی به طول 10 متر استفاده می‌شد که الان بعضی حذف و بعضی به نوشته‌ای تبدیل شده، همه این‌ها تغییر داشته و به سلیقه تعزیه گردان یا مدیران شهر و روستا تغییر کرده تا به اینجا رسیده است.
وی در خصوص المان‌هایی که در سطح تمام ایران استفاده می‌شود؛ بیان کرد: یک سری المان‌های کلی وجود دارد مانند پنجه‌ای به رنگ سبز که نماد دست قطع شده حضرت عباس است که در همه ایران مشترک است؛ یا المان دیگری که به نام علامت معروف است و در اصل شناسنامه آن تعزیه است.
این استاد تئاتر ادامه داد: در هر محل، حسینیه یا تکیه‌ای با یک پرچم دو چوبه وجود داشته که توسط دو نفر حمل می‌شده و در ضمن آوردن نام حضرت اباعبدالله الحسین(ع) شناسنامه گروهی بوده است که این مراسم را برگزار می‌کرده است.
محمدعلی لطفی مقدم در خصوص تغییر در نوع برگزاری مراسمات تعزیه‌خوانی، گفت: در دوره پهلوی اول، مدتی تعزیه خوانی‌ها و روضه خوانی‌ها ممنوع شده بود و این مراسمات اغلب به صورت مخفیانه تشکیل می‌شد.
او افزود: بنابراین تعزیه قبل از دوره پهلوی در دوره قاجار بسیار رونق داشته و شاید بارونق‌ترین کارهای تعزیه تهران در تکیه دولت برگزار می‌شده که معمولا هزینه‌های آن توسط دربار پرداخت می‌شد اما از آن شکوه جلال در زمان پهلوی اول جلوگیری شد.
این استاد تئاتر ادامه داد: بنابراین این نوع مراسمات دیگر منتقل نشد جز با یک‌سری دیدگاه‌هایی که افرادی که به خارج سفر کرده بودند و کلیساها و کنیسه‌ها و مراسمات آن‌ها را مشاهده کردند و زمان بازگشت به ایران می‌شود گفت تجربیات خود را وارد این کار کرده و همین نوع تعزیه‌ها بودند که باعث حفظ موسیقی ایرانی شدند.
محمدعلی لطفی مقدم در خصوص مثبت یا مخرب بودن این نوع تغییرات گفت: این‌ها اغلب مخرب بوده زیرا برگزاری تعزیه کار دلی است و در قدیم افراد از روی دل این کار انجام می‌دادند اما بعد متاسفانه این کار گاهی به تظاهر نیز کشیده شد البته افرادی هستند که هنوز این کار را برای دل خود انجام می‌دهند و با خلوص به مراسمات سینه زنی و زنجیر زنی می‌آیند.
وی ادامه داد: هنگامی که می‌بینیم یک عده جوان با خلوص کامل یا حسین می‌گویند و در این مدت سعی می‌کنند کارهای مشکوک و لهو و لعب انجام ندهند به نظر این مسئله بر جامعه تاثیر مثبت می‌گذارد.
این استاد تئاتر در خصوص تجدید نظر در برخی آئین‌های مذهبی گفت: یک‌سری مسائل به صورت خودجوش و مردمی است که اگر اصالت خود را حفظ کند بهتر است؛ بنابراین چون سازمانی نداریم که بر روی اینکار برنامه‌ریزی انجام دهد این کار بر عهده خود مردم است و مردم این کار را به علت ارادت خاصی که به امام حسین(ع) و هفتاد و دو تن شهید کربلا دارند، انجام می‌دهند.
محمد علی لطفی مقدم در پایان گفت: این کاری که دسته‌های ایرانی انجام می‌دهند شبیه به مراسمی قدیمی است که در قرون وسطی در اروپا برگزار می‌شده است و هنوز آن‌ها نیز این مراسم را انجام می‌دهند و به نظر بنده حفظ اصالت مذهب ما بر همه واجب است
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
