تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی از خطر ورشکستگی می گویند

گروه اجتماعی: اقعیت این است که شماری از تولیدات وطنی از کیفیت خوبی برخوردار نیست اما هستند کالاهایی که تنه به تنه محصولات مشابه خارجی می زند که برخی از تولیدات تجهیزات پزشکی از جمله آنهاست و این ما هستیم که باید تولیدکنندگان این قبیل محصولات مرتبط با سلامت را حمایت کنیم.

به گزارش بولتن نیوز، صاحبان این صنایع که همان تولیدکنندگان و صاد کنندگان تجهیزات پزشکی، دندانپزشکی، آزمایشگاهی و ملزومات دارویی هستند چه مشکلاتی دارند؟ و اگر مشکلاتی دارند چگونه باید در صدد حل آنها بر آییم؟
اکنون 200 عضو تولید کننده تجهیزات پزشکی، عضو انجمن صنفی تولید کنندگان و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی، دندانپزشکی، آزمایشگاهی و ملزومات دارویی هستند که به گفته مریم قاسمی، دبیر این انجمن یک چهارم این شمار، فعالیت صادراتی نیز دارند و پروانه فعالیت هم از وزارت صنایع هم از وزارت بهداشت کسب کرده اند.
قاسمی می گوید: این تولیدکنندگان سه مساله مهم یا به تعبیری سه مشکل عمده دارند یکی، دریافت مطالبات با تاخیر یا معوقه ها از وزارت بهداشت. دوم، مشکل اصلاح قیمت گذاری و سوم موانع توسعه تولید که می خواهند این موانع برای آنان رفع شود.
هر چند طرح تحول سلامت که از سال 93 در حال اجراست دستاوردهای سترگی داشته است که یکی از مهمترین این دستاوردها کاهش پرداختی ها از جیب مردم به ویژه در زمان بستری شدن در بیمارستان هاست یا اینکه وزارت بهداشت قدغن کرده است که بیمار برای تامین تجهیزات مورد نیاز به خارج از بیمارستان گسیل نشود اما به هر حال، شماری از هموطنان به ویژه تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی معتقدند با اجرای طرح تحول سلامت دچار مشکل شده اند.
شماری از تولید کنندگان تجهیزات پزشکی در این زمینه گله دارند و این هشدار را می دهند که تولید کنندگان که با فشاری که طرح تحول سلامت به آنها وارد کرده است در حال ورشکستگی هستند و به زودی فعالیت آنان تعطیل می شود.
به نظر می رسد طلب های دو سه ساله از وزارت بهداشت و اصلاح نشدن قیمت ها با توجه به نوسانات نرخ ارز و تورم، تولید کنندگان را جان به لب کرده است. آنها به عنوان یک تولید کننده و اینکه باید نقدینگی داشته باشند ملتمسانه از وزارت بهداشت می خواهند پرداخت پولشان را به دو، سه سال بعد حواله نکنند تا آنان نیز جوابگوی مراکز درمانی مثل بیمارستان ها باشند.

*شرکت های تجهیزات پزشکی دو سال از وزارت بهداشت طلب معوقه دارند
قاسمی به حداقل 2 سال طلب شرکت های تجهیزات پزشکی از وزارت بهداشت اشاره می کند که در عین حال این وزارتخانه هر چند پرداخت هایی در خصوص بدهی ها به شرکت ها داشته اما در همین پرداخت ها مسائلی همچون برخوردهای سلیقه ای و طلب تخفیف اجباری از تولید کننده، رخ داده است.
قاسمی در خصوص مساله معوقات می گوید: رویه سال 97 هنوز برای ما روشن نیست و ما نمی دانیم نحوه پرداخت وزارت بهداشت به شرکت های تجهیزات پزشکی در سال جاری چگونه است؟
وی به اوراقی اشاره می کند که وزارت بهداشت به جای مطالبات سال گذشته به شرکت ها پیشنهاد داده بود. این در حالی است که اوراق، غیر قابل تهاتر است در صورتی که وقتی همین شرکت ها می خواهند مواد اولیه بخرند باید به صورت نقد پرداخت کنند، مالیات و بیمه کارکنان هم از جمله هزینه هایی است که باید نقدی انجام شود اما با مساله اوراقی مواجه شده اند که به جای طلب گرفته و حتی بانک ها هم حاضر نشده اند تا این اوراق را از شرکت ها به عنوان ضمانت قبول کنند.
دبیر انجمن صنفی تولید کنندگان و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی می پرسد: حالا که بانک ها هم اوراق را به عنوان ضمانت از ما نمی گیرند، چرا این اوراق را دانشگاه های علوم پزشکی به صورت سرخود به ما داده اند.
به گفته وی، به دلیل معوقات و مطالبات شرکت ها از وزارت بهداشت، این شرکت ها مجبور شده اند وام بگیرند اما به دلیل اینکه در باز پرداخت وام ها دیرکرد داشته اند جرایم سنگینی را متحمل شده اند.
قاسمی، به جز مطالبات، به مشکل قیمت گذاری تجهیزات پزشکی یا همان اصلاح قیمت ها هم اشاره می کند و می گوید: نبود به روز رسانی قیمت ها و نوسانات ارز و تورم، اسباب آزار و اذیت تولید کننده را مهیا کرده است. چگونه است تورم و نوسانات ارز وجود دارد اما تجهیزات پزشکی از به روز رسانی قیمت ها برخوردار نیست؟ یا اینکه این بروز رسانی آ نقدر کند است که با نوسانات ارز تناسب ندارد.

* آیا ضوابط به معنای نادیده گرفتن کیفیت تجهیزات پزشکی است؟
کاهش هزینه های تولید، مدون شدن ضوابط اداری، اصلاح قانون ارزش افزوده، اصلاح بوروکراسی موجود در گمرک، اصلاح قوانین تعرفه ای و اینکه ادارات تجهیزات پزشکی، ضوابط دست و پا گیر وضع نکنند از جمله خواسته های تولید کنندگان تجهیزات پزشکی است که قاسمی به آنها تاکید می کند.
به گزارش خبرنگار ایرنا، تولید کنندگان تجهیزات پزشکی نمی گویند برای تولید، قوانین و مقررات نباشد اما تاکید دارند که دولت آن قدر قوانین دست و پا گیر جلوی آنها نگذارد که قید تولید را بزنند و ضرر کنند.
قاسمی در خصوص اینکه اداره کل تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت، ضوابط دست و پا گیر وضع می کنند این توضیح را می دهد که ضوابط یاد شده به معنای نادیده گرفتن کیفیت نیست.
او خاطرنشان می کند که مسئولان کشور قدر تولید کنندگان را بدانند و دست از خود تحریمی بردارند و فقط وقتی که تحریم ها وجود دارد یاد تولید کننده نیفتند.
امین ساکی، عضو هیات مدیره و نایب رئیس انجمن تولید کنندگان تجهیزات پزشکی به جمع شدن یا تعطیل کارخانه های تولید تجهیزات پزشکی اشاره می کند و اظهار می دارد: تعطیل شدن کارخانه های تجهیزات پزشکی به این علت است که چوب لای چرخ تولید کننده می گذارند. مسئولان نظام سلامت اظهار می دارند که تا کنون هزار و 500 میلیاد تومان با قیمت گذاری روی تجهیزات پزشکی صرفه جویی کرده ایم اما باید از آنها پرسید که سهم تولید کنندگان در این صرفه جویی ها چقدر بوده است و اصلا از زمان اجرای طرح تحول سلامت (از سال 93) چه تعداد کارخانه راه اندازی شده است ؟ آیا R&D (تحقیق و توسعه) فعالی داشته اید؟ الان که کارخانه های تجهیزات پزشکی در آستانه جمع شدن است چگونه به واحد تولیدی اهمیت داده شده است؟

* گله از وزارت بهداشت
محمد حسین محمدی، رئیس کارگروه نخ جراحی انجمن صنفی تولید کنندگان و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی، دندانپزشکی، آزمایشگاهی و ملزومات دارویی و مدیر عامل شرکت تجهیزات پزشکی است. محمدی هم به یک مشکل دیگر از وزارت بهداشت اشاره می کند و آن اجبار شرکت ها برای گرفتن CE یا همان تاییدیه اتحادیه اروپاست.
محمدی به گران بودن صدور پروانه اتحادیه اروپا یا CE اشاره می کند که 250 میلیون تومان به بالاست. ضمن اینکه اگر در نظر بگیریم که یک شرکت، 40 محصول را تولید می کند باید برای هر کدام از این 40 محصولش یک 250 میلیون تومان مجزا بدهد تا CE بگیرد این، فقط نیست بلکه هزینه ممیزی سالیانه هم هست که مزید بر علت است.
الهه یزدانی، دیگر عضو هیات مدیره انجمن صنفی تولیدکنندگان و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی فی نفسه از استانداردهای سختگیرانه اداره کل تجهیزات پزشکی (به جز استانداردهای CE)، خرده نمی گیرد و اظهار می دارد اگر محصول پزشکی در آزمایشگاه مرجع اداره کل تجهیزات پزشکی، استانداردهای یاد شده را پاس کند می تواند پروانه ساخت هم داشته باشد.
یزدانی می گوید در سال جاری اداره کل تجهیزات پزشکی به بهانه ارتقای کیفیت تولید، گرفتن CE را هم الزامی کرده است. سوال اینجاست وقتی ما خودمان استاندارد، آن هم استاندارد سفت و سخت اداره کل تجهیزات پزشکی را داریم، چرا باید استاندارد اروپا را هم بگیریم؟ ضمن اینکه هزینه هایی مثل صدور اولیه و ممیزی سالیانه هم هست که باید تمام اینها را به یورو پرداخت کرد.
یزدانی همچنین اضافه می کند: اداره کل تجهیزات پزشکی برای گرفتن CE زمان کوتاهی (یعنی دی 97) گذاشته است که اصلا برای تولید کننده امکان ندارد به این زمان برسد و نتیجه آن می شود که قطعا خیلی از تولیدکنندگان حذف می شوند؛ ضمنا نباید فراموش کرد که CE برای آن دسته از تولیدکنندگانی است که قصد صادرات به اروپا را دارند شاید کسی نخواهد صادرات داشته باشد آیا او هم باید CE داشته باشد؟
از طرفی، نوایی هم بر گفته های یزدانی صحه می گذارد و اجباری بودن CE را خلاف می داند و معتقد است که هر واحدی که قصد صادرات دارد ، CE بگیرد.

* وزارت بهداشت نسیه می خرد
اما فقط CE نیست که گریبان تولید کننده ای که اتفاقا قصد صادرات ندارد و دغدغه تامین نیازهای داخلی را دارد، گرفته است آنها، حق خودشان را از وزارت بهداشت می خواهند ؛ اینکه جنسی را فروخته اند و قرار است حالا حالاها پول جنس فروخته شده را نگیرند به عبارت دیگر تعویق مطالبات شرکت های تجهیزات پزشکی،آنان را دچار مشکل کرده است.
یزدانی، عضو هیات مدیره انجمن صنفی تولید کنندگان و صادر کنندگان تجهیزات پزشکی تاکید می کند: از وزارت بهداشت حقمان را می خواهیم یعنی کالایی را که دو سال پیش به آنها فروخته ایم، پولش را به ما بدهند. الان سرمایه در گردش تولید در کشور سه ساله شده است یعنی اینکه ما تولید می کنیم و دو، سه سال بعد پول می گیریم این در حالی است که در آیین نامه معاملاتی کشور آمده است؛ معامله باید نقد انجام شود اما می بینیم که وزارت بهداشت از ما نسیه می خرد.
محمدی، رئیس کارگروه نخ جراحی انجمن صنفی تولید کنندگان و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی هم اضافه می کند: به جای اینکه به تولید کنندگان تجهیزات پزشکی، وام داده شود، همان پول را به بیمارستان ها بدهند تا طلب ما را بدهند ما اصلا وام نمی خواهیم.
ساسان بیگلر، تولید کننده تجهیزات ارتوپدی هم به نکته ای اشاره می کند: به ما می گویند که اگر به مراکز درمانی سرویس ندهیم ما را به تعزیرات و دادسرا ارجاع می دهند این در حالی است که یک نفر نیست بگوید اگر شما پول دادین و ما به مراکز درمانی سرویس ندادیم شما ما را به تعزیرات و دادسرا معرفی کنید، حال آنکه کسی به ما پولی بابت کالاهای فروخته شده نداده است.
بیگلر ادامه می دهد: در زمان حاضر میانگین دلار 27،5 درصد افزایش یافته است و اما سود ما بین صفر تا 6 درصد است که همان افزایش 6 درصدی، فقط برای 10 درصد تولید کنندگان اعمال شده است. شما بگویید تولید کننده، چه کند؟ آیا دولت بدهی خود را به ما می دهد؟ این در حالی است که به عنوان نمونه، مدیران مالی دانشگاه های علوم پزشکی که از ما خدمات می گیرند و به ما بدهکارند در اکثر مواقع، جواب تلفن ما را نمی دهند؛ از طرفی همان اوراقی را که دولت به عنوان بدهی داده است معلوم نیست تا سال 98 وصول می شود یا خیر؟
عبدالصمد جعفری، مدیر عامل یک شرکت تعطیل شده تجهیزات پزشکی و تولید کننده پک جراحی یک بار مصرف بیمارستانی تا همین دو ماه پیش بوده است. او مشکل اصلی را در این می داند که خریدار کالای پزشکی همان کسی است که ضوابط و ساخت و ساز تولید را هم « از زیر ساطور» خودش رد می کند.
به تعبیر این تولید کننده نیز آغاز نابودی تولید تجهیزات پزشکی، شروع طرح تحول نظام سلامت است چرا که وزارت بهداشت، طرحی بزرگ بدون زیر ساخت و ساز و کارهای لازم را شروع کرد اما با پیشرفت طرح متوجه خلاء های اساسی آن شد که یکی از این خلاء ها، تامین اعتبار طرح است و نهایتا نیز طرح تحول، پاهای خود را روی شانه های تولید کننده تجهیزات پزشکی گذاشت.
وی اظهار می دارد: چگونه وزارت بهداشت در ابتدای اجرای طرح تحول، وعده خرید 45 روزه به تولید کننده، وارد کننده و تامین کننده تجهیزات پزشکی می دهد و همین وزارتخانه، طلب مربوط به سال 95 را بعد از 18 ماه در قالب اوراق آن هم برای 2 سال بعد می دهد؟ طی این 18 ماه، من تولید کننده چیزی حدود 30 درصد بهره بانکی روی این پول پرداخت کرده ام. یا من آن قدر وضع مالی خوبی دارم که اوراق را در گاو صندوق نگهداری کنم و زمان سر رسید، وصولش کنم یا اینکه به نقدینگی نیاز دارم.
واحد تولیدی من هم مثل هر واحد تولیدی دیگر، قطعا به نقدینگی نیاز دارد به همین علت در فروردین امسال برای همین اوراقی که دارم به میزان 25 درصد نرخ تنزیل دادم. یعنی عددی که بعد از 18 ماه به من پرداخت شده بود و من 30 درصد هم بهره بانکی برای آن پرداخت کرده ام، هشت درصد دیگر نیز از آن کم شد این در حالی است که نرخ ارز و تورم را هم کنار بگذاریم و در همین وضعیت حدود 37 درصد از ارزش پولی که روی آن هزینه کرده ام، کم شده ضمن اینکه ارزش پول من در ارتباط با نرخ دلار، نصف هم شده است.
وی ادامه می دهد: سوال این است، چرا وزارت بهداشت، تمام مشکلات سوء مدیریت و کم پولی را گردن شرکت ها می گذارد؟ چاره این کار این است که خط ارتباطی بین بانک، دانشگاه های علوم پزشکی و وزارت بهداشت ایجاد شود چرا من تولید کننده ضرر بی پولی دولت را بدهم. من در جای خودم به اندازه کافی ضرر داده ام. سازمان هایی مثل تامین اجتماعی، وزارت دارایی و گمرک، یک روز تاخیر ما در پرداختی ها را بر نمی تابند چرا ما با تاخیر 2 و 2،5 ساله در پرداختی دولت به خودمان، ضرر بدهیم؟ مگر ما چقدر سود کرده ایم؟ در مورد CE هم همین طور است اتفاقا این تاییدیه برای ارتقای کیفیت کالاهای ما بسیار مناسب است اما چرا وقتی می خواهند پول همین کالای با کیفیت را بدهند از روش های عهد نقد استفاده می کنند؟
وی که پنج سالی می شود در حال طی کردن مراحل اخذ CE محصولات استریل است می گوید: فرایند CE در حالی می خواهد به بار بنشیند که کارخانه اش را دیگر تعطیل کرده است و اظهار می دارد که تمام پرسنل کارخانه را تا اسفند 96 تسویه کرده چرا که عین 12 ماه سال 96 حقوق پرسنل را از محل وام پرداخت کرده است و دیگر نمی تواند بیشتر از این ضرر بدهد. او معتقد است که کارخانه اش با شرایط خرید که دولت گذاشته است بهتر است بسته بماند تا کار کند.

* قیمت ها را اصلاح و به روز کنید
تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی می گویند: قیمت کالاهای دیگر از جمله لبنیات و آب و برق افزایش یافته است اما با این نوسانات ارز و تورم چطور می توان انتظار داشت تا کالاهای پزشکی تحت تاثیر قرار نگیرد؟
امیر حسین آقایی، دبیر کار گروه باند گاز و پک های جراحی از قیمت ها و قیمت گذاری های روی محصولاتش گله دارد. او از وزارت بهداشت گله دارد که نظرات خود را به زور تحمیل می کند. به عبارت دیگر این وزارتخانه هم در پرداختی ها تاخیر هایی 10 ماهه و بیشتر دارد و هم اینکه از افزایش قیمت، جلوگیری می کند این در حالی است که باید به ما کمک کند تا قیمت ها را متناسب با شرایط تورم و ارز تغییر دهیم.
وی به افزایش قیمت نفت و دلار اشاره می کند و اینکه طی سه ماه گذشته، 50 درصد افزایش داشته است این در حالی است که حداقل افزایش قیمت در باند گاز، 30 درصد بوده است در حالی که قیمتی که به ما می گویند به تیر سال 96 مربوط می شود. متاسفانه هیچ گوش شنوایی در سال 97 یعنی سال حمایت از تولید داخلی نیست.
اصغر توفیقی، مدیر عامل شرکت باند و گاز کاوه از گرانی قیمت های پنبه مصرفی برای محصولات شرکت خود گلایه دارد اینکه برای تولید گاز جراحی و باند به 170 هزار تن پنبه نیاز دارد که فقط 40 هزار تن پنبه، تولید داخل است و بقیه از خارج وارد می شود. این فقط مشکل توفیقی نیست هزینه های ریسندگی و بافندگی و ریزش و ضایعات همین باند و گاز ها هم هست اینکه حدود 24 درصد از محصولاتش برای اینکه تولید شود، ضایعات هم دارد.
نوایی می گوید: در سال 93 به ما گفتند که خرید نقدی می کنیم و بنابر این باید قیمت گذاری انجام شود و به همین علت در همان سال، اسناد قیمت گذاری به اداره کل رفت و به ما (تولید کنندگان تجهیزات پزشکی) 17 درصد سود دادند. سال 94 به قیمت ها اضافه نشد، سال 95 به تمام واحدهای تولیدی هشت درصد سود اضافه شد، سال 96 ، حدود 14 درصد و سال 97 هم 6 درصد اضافه شد؛ این در حالی است که به عنوان نمونه مواد پلیمری پتروشیمی ها، 75 درصد و حقوق و دستمزدها نیز 22،5 درصد افزایش داشته است.
نوایی این سوال را می پرسد که آیا با این شرایط، سود در واحدهای تولیدی مثل تجهیزات پزشکی انباشته می شود؟ این در حالی است که در شرایط حاضر، واحدهای تولیدی نمی توانند به موقع، هزینه های خود را جبران کنند.
بیگلر، عضو کارگروه ارتوپدی انجمن صنفی تولید کنندگان و صادر کنندگان تجهیزات پزشکی می گوید: تولید کننده، نمی تواند پول کارگرش را بدهد و همین طور جواب مراکز درمانی را به دلیل تاخیر دریافت مطالباتش از دولت نمی تواند بدهد آن وقت چگونه محصولش را صادر کند؟
بیگلر به گران شدن کالاهای دیگر مثل محصولات لبنی، آب، برق و سوخت اشاره می کند اما در عجب است که چرا قیمت کالای پزشکی او همان طور مثل قبل مانده و به روز رسانی نشده است.

* تعیین کننده قیمت کالای پزشکی چه دستگاهی است؟
نوایی، تولید کننده تجهیزات پزشکی، این سوال را می پرسد چرا وزارت بهداشت که مصرف کننده عمده محصولات ماست، قیمت گذاری محصولا (تجهیزات پزشکی) را بر عهده دارد در حالی که این کار باید از طریق سازمان حمایت از مصرف کننده صورت گیرد؛ به عبارت دیگر مصرف کننده که نباید قیمت را تعیین کند.
مهدی شاهمرادی، عضو هیات مدیره و خزانه دار انجمن صنفی تولیدکنندگان و صادر کنندگان تجهیزات پزشکی نیز می گوید: مگر می شود متولی بررسی، نظارت، تضمین کیفیت، خرید و مصرف کالا، صدور مجوز، قیمت گذاری و مسائلی از این دست بر عهده یک ارگان باشد؟ ریشه مشکلات ما این است که یک ارگان، متولی تمام امور شده است.
او یک پیشنهاد می دهد که تولید کننده باید نقش اصلی داشته باشد.

* پروانه ها و کالای مانده در گمرک
مهربان قاسمی، مدیر عامل یک شرکت تولید کننده تجهیزات پزشکی گله از این می کند که حدود 10 ماه است پروانه ساخت شرکتش باید تمدید شود اما این امر تا الان میسر نشده است.
وی در این ارتباط اظهار می دارد: پروانه شرکت برای تمدید حدود هفت، هشت ماه معطل می ماند، 2 ماه نیز به ما گفتند، سامانه شان خراب است و الان هم که تمام مدارک را ارائه داده ایم دارند، استعلام می کنند.
ساکی، رئیس هیات مدیره انجمن تولید کنندگان تجهیزات پزشکی هم در تایید سخنان او ضافه می کند: آن قدر صدور تمدید پروانه را در سیکل اداری می اندازند و طول می دهند که بعد از خود تولید کننده، ایراد تمدید نشدن پروانه اش را می گیرند.