کسی که در رأس است خودش را نگیرد و بین مردم بنشیند

گروه فرهنگ و هنر: جمهوریت و به زبان ساده تر، مردم، در اندیشه امام خمینی (ره) و در بیان ایشان، جایگاه فوق العاده مهمی دارد. بیانات بنیانگذار جمهوری اسلامی در مورد مردم چنان منحصربفرد است که وقتی آنرا با زمان حال و آنچه در عمل مدیران اتفاق می افتد مقایسه می کنیم، نتایج جالب توجهی می گیریم. خوب است فقط بخشی از آنها را با هم بخوانیم:

«همه اطلاع دارید که آن چیزی که برای همه ما لازم است این است که در فکر این باشیم که مردم را در صحنه نگاه دارید و این یک سرش بسته به دولت است و رئیس جمهور و مجلس، یک سرش هم مربوط به خود مردم، اگر این طرف را شما نگه دارید، از ملتمان مطمئن هستیم که به حسب غالب و اکثریت آن طرف را حفظ می کنند...» (صحینه نور جلد19 ص407 )

«... اما راجع به تجارت، راجع به صنعت، راجع به اینها اگر مردم را شریک خودتان نکنید، موفق نخواهید شد.» (صحینه نور جلد19 ص34-35 )

«اینها باید حال فکر این معنا باشند که مردم را داشته باشند و یکی از راه هایش این است که وزارتخانه ها و ادارات یک جوری باشد که نارضایتی ایجاد نکند.» (صحینه نور جلد19 ص36 )

«امروز کارهایی که در ایران می شود، کارهایی که مربوط به جمهوری اسلامی است، از باب این که مردم از خودشان می دانند و جدا نمی دانند، هیج نهادی را از خودشان، از این جهت فعالند در کارها و ما باید هر چه بیشتر مردم را حفظ کنیم و مردم باید هر چه بیشتر در صحنه حاضر باشند.» (صحینه نور جلد18 ص373-374 )

«مردم، مردم خوبی هستند، ما از مردم تشکر باید بکنیم، ما همه مرهون آنها هستیم.» (صحینه نور جلد19 ص408-410 )

«برای این مردم ستمدیده خدمت کنید، این مردمی که شما را به اینجا رسانده اند و اگر اینها نبودند حالا یا در حبس ها بودید یا در قبرستان ها، برای اینها باید خدمت بکنیم، هر کس به اندازه ای که می تواند.» (صحینه نور جلد19 ص376-377 )

«جلب نظر مردم از اموری است که لازم است. پیغمبر اکرم جلب نظر مردم را می کرد، دنبال این بود که مردم را جلب کند، دنبال این بود که مردم را توجه بدهد به حق، شما هم به دنبال این معنا باشید.» (صحینه نور جلد17 251-252 )

«کاری باید بکنید که محبت مردم را جلب کنید، این هم رضای خدا در آن هست.» (صحینه نور جلد8 ص125-129 )

«یک چنین چیزی ما می خواهیم که کسی در رأس است او هم با مردم رفیق باشد و بنشیند و خودش را نگیرد و در بین مردم بنشیند با آنها صحبت بکند، هر کس حاجتی دارد به او بگوید، وقت داشته باشد با او صحبت بکند. آن هم که رئیس ارتش است و آن هم که رئیس شهربانی است و آن هم که رئیس ژاندارمری است، آن هم در بین مردم همانطور باشد، وارد بشود بین مردم، نه او از مردم وحشت کند، نه مردم از او وحشت بکنند، این باید دستور باشد برای همه حکومتها و ملتها.» (صحینه نور جلد8 ص349-351 )