خطر شیوع وبا و بیمارهای‌ فراگیر در میان آوارگان روهینگیا

به گزارش بولتن نیوز، دوشنبه گذشته در ژنو کنفرانسی برگزار شد تا در زمینه کمک‌رسانی به پناهجویانی که در بنگلادش به سر می‌برند رایزنی شود.

شبکه خبری «دویچه‌وله» با «ینس لیرکه» هماهنگ‌کننده سازمان ملل در دفتر اقدامات ضروری امدادی صحبتی داشت. وی درباره شرایط اردوگاه‌های پناهجویان در بنگلادش گفت که از 25 آگوست بیش از نیم میلیون نفر به بنگلادش آمده‌اند و هر روز هم پناهجویان جدیدی راهی این منطقه می‌شوند و یکی از بدترین وضعیت افزایش موج مهاجرت در منطقه را تجربه می‌کند و از این رو باید هر چه سریعتر اقدامی صورت گیرد تا تعداد واقعی پناهجویان مشخص شود و کمک در اختیار آنان قرار گیرد.

لیرکه گفت: «روهینگیاها هیچ چیزی غیر از لباس‌هایی که بر تن دارند، همراه خود به بنگلادش نیاورده‌اند. آنها از خشونت فرار کرده‌اند. ما شاهد زمین‌هایی بودیم که کاملا سوخته بودند و گزارش‌هایی درباره خشونت‌های گسترده علیه این مردم دریافته کرده‌ایم. بسیاری از آنها زخمی بودند و تعداد زیادی هم استخوانشان شکسته بود. زنان هم مورد تجاوز و یا تعرض جنسی قرار گرفته بودند و اینها در شرایطی است که عده قابل توجهی از پناهجویان را زنان، کودکان و افراد سالخورده تشکیل می‌دهند.»

وی در زمینه مقدار بودجه ای که برای رسیدگی به این وضعیت نیاز است هم گفت: «به سادگی نمی‌توان به این پرسش پاسخ گفت چرا که بحران رو به گسترش است. هزینه‌ها همینطور که ما در حال صحبت هستیم، رو به افزایش هستند.ما درباره محل زندگی پناهجویان هم نگرانی‌هایی داریم آنها برای خود سر پناه‌هایی می‌سازند در حالی که آب و سرویس بهداشتی ندارد و امکان وقوع شرایط اضطراری وجود دارد و امکان شیوع وبا و یا بیماری فراگیر دیگر هم هست.»

این مقام سازمان ملل همچنین افزود: «ما با سازمان‌های مردم‌نهاد برنامه‌ای را در دست پیگیری داریم که برای 1.2 میلیون نفر کمک تهیه کنیم و اما چرا این مقدار برای حدود 600 هزار نفر؟ دلیلش این است که باید به طرف‌هایی که پناهجویان را می‌پذیرند هم کمک کنیم. موج پناهجویان وارد مناطق فقیر و پرجمعیت می‌شود و وقتی ناگهان 600 هزار نفر به جمعیت این مناطق اضافه شود در این صورت مردم محلی به شدت تحت فشار قرار می‌گیرند. برای همه این پروژه‌های به 434 میلیون دلار نیاز است که تا فوریه سال آینده تامین خواهد شد.»

لیرکه افزود: «ما از سازمان‌های جهانی انتظار داریم که اقدامات هر چه بیشتری صورت دهند تا به پناهجویان روهینگیا کمک کنند. ما همچنین منتظر همکاری (آنان) با پناهجویان، مردم و دولت بنگلادش هستیم. بنگلادش مرزهای خود را باز نگه داشته است و از پناهجویان استقبال می‌کند و این وظیفه سازمان‌های جهانی است که به آنها کمک کنند من تصور نمی‌کنم که کسی نیازمندی این مردم به هر گونه کمکی که ما در اختیار آنها می‌گذاریم را تائید نکند.»