نه خودمان به فکر ورزش سلامت آفرین هستیم نه مسئولین ورزش

گروه ورزشی: در تقویم آمده که امروز، روز تربیت بدنی است. خیلی خودمانی تر، امروز، روز ورزش است. ورزشی که شاید ذهن خیلی از ماها را درگیر کرده. یعنی اگر دستگاهی بود که می توانست موضوعات مختلف داخل افکار آدم ها را دسته بندی کند، به احتمال زیاد در افکار بیش از هشتاد درصد مردم ما، ورزش نه تنها یک موضوع مشترک بلکه یک موضوع بزرگ مشترک خواهد بود.

به گزارش بولتن نیوز، اما همانقدر که درصد درگیری ذهنی مردم ما با ورزش بسیار زیاد است، درصد درگیری جسم مردم ما با ورزش بسیار کم است. فدارسیون ورزش های همگانی در تیر 95 اعلام کرد 21 درصد مردم ما به طور متوالی ورزش می کنند. البته این آمار از سوی بسیاری از کارشناسان نقد شده و اعلام شد که رقم اصلی ورزش در بین مردم ایران، پایین تر از این حرف هاست.

حال، حتی اگر فرض کنیم درصد ورزش کردن مردم ما همان 21 درصد اعلام شده از سوی فدراسیون ورزش های همگانی باشد، باز هم باید گفت حدود چهار پنجم مردم ما، عملا به ورزش نمی پردازند. یعنی بجای اینکه ورزش، جسم مردم ما را درگیر کرده باشد، ذهن آنها را درگیر کرده و این قضیه، سلامت آنها را با خطر جدی روبه رو ساخته است.

اینکه مردم ما چندان به ورزش کردن عملی اهمیت نمی دهند و بررسی چرایی آن یک طرف داستان است. طرف دیگر آن، این است که مسئولین ورزش کشور نیز در جهت گسترش ورزش های عمومی اقدام جدی نمی کنند. از یکسو در مدارس ما، سرانه محیط ورزشی بسیار پایین است و این روزها با نسلی روبه رو هستیم که از آپارتمان مسکونی شان به آپارتمان ورزشی منتقل می شوند که درس بخوانند و قطعا در آپارتمان، ورزش معنی ندارد.

از سوی دیگر، آنقدر ورزش قهرمانی و کسب مدال های آسیایی و جهانی، ذهن مسئولین ورزش را مشغول کرده که می بینیم برای ورزش قهرمانی، اهمیت بیشتری قائل هستند تا ورزش همگانی. تنها نگاه به بودجه این دو گونه ورزش، ما را با این واقعیت آشنا می سازد. لذا به نظر می رسد مردم ما باید مستقلا و راسا، برای ورزش کردن خودشان و سلامت جسم شان، فکر جدی بکنند و جسم شان را بیش از ذهن شان، با ورزش آشنا سازند.